Zwrot darowizny pieniędzy rodzicom w celu zabezpieczenia• Autor: Michał Berliński |
Przekazaliśmy córce znaczna kwotę pieniędzy (ponad 400 tys. zł) w formie darowizny. Na przelewach było wyraźnie zaznaczone, iż jest to darowizna na rzecz córki (córka jest w związku małżeńskim = wspólnota majątkowa). Córka chciałaby zwrócić nam darowane pieniądze, abyśmy mogli zabezpieczyć je dla niej i dla jej dzieci (np. w formie testamentu), gdyż w związku z problemem alkoholowym męża ma obawy, aby otrzymane od nas środki nie zostały „zmarnowane”. Czy może to zrobić i zwrócić nam darowane pieniądze? Jak powinien odbyć się taki zwrot darowizny? |
|
Darowizna pieniężna – do majątku osobistego córkiPo pierwsze należy zacząć od tego, że środki te pomimo faktu, iż Pani córka tworzy z mężem wspólnotę, nie wchodzą w skład ich majątku osobistego, a są jedynie własnością córki – jest to jej majątek osobisty. Wprost z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, iż do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ust. 1 pkt 2 Kodeksu).
Powyższe oznacza, iż kwota darowana córce nie weszła do majątku wspólnego Pani córki, a stanowi wyłączną własność jej. Mając na uwadze powyższe, nie trzeba się niczego obawiać, a dodatkowo – nawet przy ewentualnym rozwodzie – kwota ta nie wchodzi w skład majątku wspólnego i nie podlega podziałowi. Jeśli jednak chcą Państwo dokonać darowizny zwrotnej, tzn. córka chce zwrócić te kwoty, to jest to możliwe. Możliwość zwrotu darowizny pieniężnej a podatkiOczywiście dokonanie darowizny jest jak najbardziej możliwe. Co do zasady podatek w tej sytuacji nie będzie konieczny dlatego, że to dla Państwa córka, i należy zaliczyć ją do tzw. pierwszej grupy podatkowej.
Do grupy I zalicza się:
W I grupie podatkowej, a w zasadzie grupie 0, nie mamy podatku do zapłaty. Po przekroczeniu jednak limitu 9637 zł w ciągu ostatnich 5 lat musimy taką sytuację zgłosić do urzędu skarbowego, wobec tego w tej sytuacji należy wskazać, że czynność ta powinna być zgłoszona do urzędu skarbowego na formularz SD-Z2. Zatem brat po otrzymaniu darowizny musi zgłosić stosowny formularz do US i nie będzie płacić podatku od darowizny.
Teraz tutaj pytanie, czy córka zgłaszała ten fakt darowizny, tej pierwszej, do US? Córka miała na to 6 miesięcy od daty jej otrzymania. Teraz jeśli odda Państwu tę kwotę, to tak jakby Pani darowano, więc to Pani zgłasza ten fakt do US.
Termin takiego przedawnienia wynosi 5 lat i jest to regulowane wprost przez przepisy Ordynacji podatkowej:
„Art. 68. [Przedawnienie prawa do wydania decyzji podatkowej] § 1. Zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. § 2. Jeżeli podatnik: 1) nie złożył deklaracji w terminie przewidzianym w przepisach prawa podatkowego, 2) w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, – zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy”.
Zatem jak najbardziej zwrot taki jest możliwy, powinna go dokonać przelewem na Państwa wspólne konto, opisując go jako darowiznę, i to wtedy Państwo macie 6 miesięcy na dokonanie stosownych zgłoszeń w US. Dokonanie przez Państwa testamentu itp. będzie miało dokładnie ten sam skutek, co i darowizna, lecz oczywiście decyzja w tej kwestii należy do Państwa.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online O autorze: Michał Berliński Prawnik, absolwent Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Studia ukończył w 2015 roku obroną pracy magisterskiej w Katedrze Prawa Pracy o temacie „Zakaz konkurencji w trakcie i po ustaniu stosunku pracy”. Podczas studiów praktykował w kancelariach adwokackich i radcowskich oraz w prokuraturze, udzielał również porad prawnych w Uniwersyteckiej Poradni Prawnej głównie z zakresu prawa cywilnego oraz rodzinnego. Ukończył aplikację komorniczą w Izbie Komorniczej przy Sądzie Apelacyjnym w Lublinie. W 2018 roku uzyskał pozytywny wynik z egzaminu komorniczego i został powołany na stanowisko asesora komorniczego przez Prezesa Sądu Apelacyjnego w Lublinie. Nieprzerwanie od 2015 roku pracuje jako asystent komornika, aplikant, asesor komorniczy i kierownik kancelarii. Aktualnie prowadzi własną kancelarię komorniczą, Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Radomiu. Specjalizuje się głównie w prawie cywilnym, rodzinnym, postępowaniu cywilnym oraz egzekucyjnym. Interesuje się również prawem pracy, nieruchomości i ich obrotem, a także prawem nowych technologii i rynkiem e-commerce. |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale