Związek z nowym partnerem po rozwodzie a wpływ na podział majątku

Wyrok rozwodowy a sprawa o podział majątku

W pierwszej kolejności wyraźnie podkreślić należy, iż co do zasady wyrok rozwodowy nie ma znaczenia dla sprawy o podział majątku. Skrajne sytuacje, kiedy wyrok taki może być użyty w sprawie o podział majątku, dotyczy sytuacji, kiedy rozwód nastąpił z winy małżonka, któremu np. zarzucono alkoholizm, trwonienie majątku. Chodzi zatem o okoliczności, z których będzie wynikało, że małżonek wyłącznie winny nie tylko nie przykładał się do powiększenia majątku małżonków, ale także go trwonił.

Jak wynika z § 2 art. 43, każdy z małżonków ma prawo żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Zasadne jest nadto zwrócenie uwagi na § 3 z którego wynika, iż przy ustalania w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.

Ustalenie nierównych udziałów

Żądania ustalenie nierównych udziałów w majątku wspólnym jest możliwe jedynie co do całego majątku wspólnego. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2003 r., sygn. akt IV CKN 278/01, „małżonek nie może żądać na podstawie art. 43 § 2 k.r.o. ustalenia nierównych udziałów w niektórych składnikach majątku wspólnego”.

Z równości udziałów wynika, że przy podziale majątku wspólnego wartość składników przyznanych każdemu z małżonków winna być jednakowa, a gdy jest to niemożliwe, wartość udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Powyższe stanowi zasadę, od której ustawodawca przewidział wyjątek, o którym mowa w § 2.

Jak wynika z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2002 r., sygn. akt III CKN 1018/2000, „warunkiem ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, a mianowicie istnienia ważnych powodów oraz przyczynienia się małżonków do powstania majątku wspólnego w różnym stopniu (art. 43 § 2 kro)”.

Zamieszkanie z nowym partnerem tuż po rozwodzie

W mojej ocenie przestawiony przez Pana stan faktyczny nie świadczy o istnieniu ważnych przyczyn z powodu których żona miałaby pełne prawo żądać ustalenia nierównych udział w majątku wspólny, tj. proporcjonalnie do stopnia przyczynienia się do jego powstania. Zamieszkanie z nową partnerką już po rozwodzie taką okolicznością, w mojej ocenie, być nie może.

Przy ocenie istnienia „ważnych powodów” w rozumieniu art. 43 należy mieć na uwadze całokształt postępowania małżonków w czasie trwania wspólności majątkowej w zakresie wykonywania ciążących na nich obowiązków względem rodziny, którą przez swój związek założyli (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 1974 r., sygn. akt III CRN 190/74).

Innymi słowy w odpowiedzi na wniosek o podział majątku wspólnego należy wnioskować o przesłuchanie świadków, tj. wszystkich osób, które mogą mieć jakąkolwiek wiedzę w przedmiocie „niezaradności” Pana małżonki (o ile takowa była), a także o środkach wydatkowych przez Pana na wspomniane powyżej kwestie. Powyższe dowody mają ogromne znaczenia, a to z uwagi na pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w postanowieniu z dnia 26 listopada 1973 r., sygn. akt III CRN 227/73, zgodnie z którym „artykuł 43 § 2 kro może mieć zastosowanie nie w każdym wypadku faktycznej nierówności przyczynienia się każdego z małżonków do powstania majątku wspólnego, lecz tylko w tych wypadkach, gdy małżonek, przeciwko któremu skierowane jest żądanie ustalenia nierównego udziału, w sposób rażący lub uporczywy nie przyczynia się do powstania dorobku stosownie do posiadanych sił i możliwości zarobkowych”.