Żona świadkiem na sprawie męża, mówić prawdę, czy chronić męża?• Data: 12-07-2024 • Autor: Adwokat Katarzyna Bereda |
Mam być świadkiem w sądzie. Sprawa dotyczy mojego małżonka. W ubiegłym roku prowadził pojazd pod wpływem alkoholu i przekroczył dozwoloną prędkość. Po zatrzymaniu odebrano mu prawo jazdy. Na pierwszej rozprawie zasądzono wyrok – odebranie prawa jazdy na 4 lata. Mąż odwołał się od wyroku. Adwokat mojego męża zaproponował, aby małżonka (czyli ja) złożyła pisemne oświadczenie, że mąż ruszył w trasę po moim telefonie o bardzo złym stanie zdrowia jego matki, która z nami zamieszkuje. Podpisałam to oświadczenie, chcąc pomóc mężowi, choć taka sytuacja nie miała miejsca. Wczoraj odbyła się kolejna rozprawa w sądzie, na której adwokat mojego męża zgłosił mnie na świadka. Jestem przerażona. Nie wiem, co robić. Proszę o poradę, jak mam się zachować w tej trudnej dla mnie sytuacji. |
|
Obowiązki świadkaW mojej ocenie, nawet gdyby faktycznie taka okoliczność miała miejsce, nie wpłynęłaby jakoś zasadniczo na wymiary kary, w szczególności nadzwyczajne jej złagodzenie i odstąpienie od wymierzenia zakazu prowadzenia pojazdów lub warunkowego umorzenia postępowania. Faktem jest bowiem, iż mąż prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości i to sąd będzie oceniał. Nie wiem dokładnie, co Pani polecić, bowiem wszelkie kroki powinniście Państwo konsultować ze swoim obrońcą, jako świadek ma jednak Pani obowiązek mówienia prawdy, dlatego przedstawię Pani podstawowe przepisy w tym zakresie. W pierwszej kolejności, zgodnie z treścią art. 177 § 1 Kodeksu postępowania karnego „każda osoba wezwana w charakterze świadka ma obowiązek stawić się i złożyć zeznania”. Wobec tego powyższy przepis nakłada na osobę wezwaną w takim charakterze obowiązek stawiennictwa i złożenia zeznań, nawet jeśli osoba wezwana w charakterze świadka nie posiada wiadomości na temat zdarzenia będącego przedmiotem toczącego się procesu lub okoliczności z nim związanych albo mających jakiekolwiek znaczenie dla postępowania (zob. R.A. Stefański, Uchylenie, s. 78). Ocena zasadności wezwania na rozprawę nie należy do świadka, ale do organu procesowego prowadzącego sprawę. Obowiązki wynikające z art. 177 § 1 trwają aż do chwili prawomocnego zakończenia procesu (wyr. SA w Katowicach z 27.3.2013 r., sygn. akt II AKz 183/12, KZS 2013, Nr 7–8, poz. 84). Skutki mówienia nieprawdyJako świadek ma Pani obowiązek mówienia prawdy pod groźbą odpowiedzialności karnej – zgodnie bowiem z treścią art. 233 § 1 Kodeksu karnego: „Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”. Złożenie fałszywych zeznań przybiera postać zeznania nieprawdy (działanie) lub zatajenia prawdy (zaniechanie). Zeznanie to, według L. Peipera, ustne lub pisemne „przedstawienie pewnego zdarzenia lub pewnej okoliczności przez pewną osobę (…) nie zaś wnioski stąd przez zeznającego wysnute” (Peiper, Komentarz, s. 290). Jeżeli więc nie czuje się Pani na siłach, aby być świadkiem w sprawie, to proszę porozmawiać z mężem i jego obrońcą, bowiem może on w każdej chwili cofnąć dowód z Pani zeznań – sąd wtedy nie będzie Pani przesłuchiwać. PrzykładyFałszywe oświadczenie w sprawie pracowniczej Jan Kowalski, pracownik dużej firmy, został poproszony przez swojego kolegę z pracy, aby złożył fałszywe oświadczenie dotyczące rzekomego mobbingu w miejscu pracy. Kolega chciał wykorzystać to oświadczenie jako dowód w sądzie, aby uzyskać odszkodowanie od pracodawcy. Jan, chcąc pomóc przyjacielowi, podpisał oświadczenie, mimo że wiedział, iż nie miało to miejsca. Kiedy sprawa trafiła do sądu, Jan został wezwany na świadka i zrozumiał, że będzie musiał składać fałszywe zeznania pod przysięgą. Przerażony konsekwencjami, skontaktował się z prawnikiem, który doradził mu wycofanie się z tej sytuacji i złożenie prawdziwych zeznań, aby uniknąć odpowiedzialności karnej.
Nieprawdziwe alibi Anna Nowak zgodziła się zapewnić swojemu bratu alibi, gdy ten został oskarżony o włamanie. Brat Anny twierdził, że w czasie popełnienia przestępstwa był u niej w domu na obiedzie. Anna, chcąc pomóc bratu uniknąć kary, złożyła fałszywe oświadczenie potwierdzające jego wersję wydarzeń. Kiedy sprawa trafiła do sądu, Anna została wezwana na świadka i zaczęła zdawać sobie sprawę z powagi sytuacji oraz możliwych konsekwencji prawnych za składanie fałszywych zeznań. Przed rozprawą porozmawiała z prawnikiem, który wyjaśnił jej, że najlepszym wyjściem jest wycofanie fałszywych zeznań i powiedzenie prawdy w sądzie.
Fałszywe zeznania w sprawie o rozwód Kasia Zielińska była świadkiem w sprawie rozwodowej swojej przyjaciółki, która chciała uzyskać korzystne warunki rozwodu, w tym opiekę nad dziećmi i alimenty. Przyjaciółka poprosiła Kasię, aby ta złożyła oświadczenie, że mąż jej przyjaciółki zaniedbywał rodzinę i często bywał agresywny, mimo że Kasia wiedziała, że to nieprawda. Pod wpływem emocji i lojalności wobec przyjaciółki, Kasia zgodziła się i podpisała fałszywe oświadczenie. Kiedy jednak otrzymała wezwanie do sądu jako świadek, zaczęła odczuwać ogromny stres i lęk przed odpowiedzialnością karną. Po konsultacji z prawnikiem, Kasia zrozumiała, że jedynym wyjściem jest wycofanie fałszywych zeznań i przyznanie się do prawdy przed sądem. PodsumowanieSkładanie fałszywych zeznań jest poważnym przestępstwem, które może prowadzić do surowych konsekwencji prawnych, w tym kary pozbawienia wolności. Jako świadkowie, mamy obowiązek mówić prawdę, niezależnie od osobistych motywacji. W sytuacji, gdy zostaliśmy wciągnięci w fałszywe oświadczenia, warto skonsultować się z prawnikiem i wycofać fałszywe zeznania, aby uniknąć poważnych reperkusji. Oferta porad prawnychOferujemy profesjonalne porady prawne online oraz pomoc w sporządzaniu pism procesowych, aby zapewnić Państwu wsparcie w każdej sytuacji prawnej. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać szybkie i rzetelne porady dostosowane do Twoich potrzeb. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem. Źródła:1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online O autorze: Adwokat Katarzyna Bereda Adwokat, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego – pracę magisterską napisała z prawa pracy. Podczas studiów odbyła liczne praktyki, zarówno w sądach, jak i w kancelariach adwokackich. Aplikację adwokacką rozpoczęła w 2015 roku. W marcu 2018 roku przystąpiła do egzaminu zawodowego, uzyskując jeden z najlepszych wyników w izbie zielonogórskiej i w konsekwencji kończąc aplikację adwokacką z wyróżnieniem. Specjalizuje się w prawie rodzinnym, cywilnym, zobowiązaniach, prawie spadkowym, prawie gospodarczym i spółkach prawa handlowego. |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale