Żona chce rozwodu - jak utrzymać małżeństwo?

Przesłanki orzeczenia rozwodu

W pierwszej kolejności przedstawię kwestie prawne związane z samym rozwodem, a następnie odniosę się do Pańskiej sytuacji i możliwości reakcji na ewentualne działania żony.

Zgodnie z art. 56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.) – jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Wina za rozkład pożycia

Orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Warto także, podejmując decyzję co do dalszych działań, wiedzieć jakie rozstrzygnięcia mogą zapaść przed sądem. Zgodnie z art. 58 K.r.o. – w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. Ponadto jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.

Dobro małoletnich dzieci a rozwód i opieka naprzemienna

Pisze Pan, że najważniejsze jest dla Pana dobro dzieci. Nie wiem, w jakim są one wieku, a to może okazać się istotne. Niemniej jednak w przypadku, gdy któraś ze stron naprawdę dąży do rozwodu, to rozwód za zgodą obu stron bez orzekania o winie i ustalenie naprzemiennej opieki nad dziećmi może okazać się dobrym rozwiązaniem. Chodzi o to, że wtedy nie ma potrzeby powoływania dodatkowych świadków w celu rozstrzygnięcia, która ze stron jest winna rozkładowi pożycia, ani też nie ma konieczności korzystania z opinii Zespołu Biegłych Specjalistów w zakresie wpływu rozwodu na stan dzieci, a także możliwości wychowawczych każdego z rodziców. Sąd wymaga takiej opinii w przypadku orzekania o sprawach dzieci w sytuacji konfliktu między rodzicami.

Choroba małżonka, niezgoda na rozwód

Jeśli jednak chce Pan zapobiec rozwodowi, może Pan powołać się na przepis ograniczający prawo orzeczenia rozwodu, gdy żąda go strona wyłącznie winna rozpadowi małżeństwa (tu musiałby Pan udowodnić, że żona jest winna rozpadowi – jest chora, nie leczy się, brak leczenia i rozwój choroby wpływa na relacje małżeńskie, a Pan stara się pomóc, jednak jedyną przesłanką dla podjęcia przez żonę decyzji o rozwodzie jest właśnie jej stan zdrowia psychicznego. To jednak będzie wymagało udowodnienia choroby żony i wpływu na jej decyzje. Potrzebny będzie biegły z zakresu psychiatrii i psychologii, który wyda w tym przedmiocie opinię. Dodatkowym argumentem w tym momencie będzie Pańskie stanowisko wobec nauki kościoła. Może Pan także, broniąc się przed rozwodem, powołać się na fakt, że rozwód wpłynie negatywnie na dobro małoletnich dzieci. Tu jednak niezbędna będzie opinia Zespołu Biegłych Specjalistów. To też swego rodzaju wybieg, ponieważ oczekiwanie na badanie rodziny w Zespole trwa około pół roku, a nawet dłużej. W tym czasie sąd rozwodu nie orzeknie. Takie jednak podejście za każdym razem będzie skutkowało włączeniem w rozwód dzieci.

Może Pan także wnosić o mediację. Sąd skieruje Państwa na mediacje, gdzie profesjonalista być może będzie w stanie wpłynąć na świadomość żony, a jeśli nie, to przynajmniej wspólnie wypracujecie porozumienie w zakresie opieki naprzemiennej.