Znęcanie psychiczne przez żonę

Oskarżenie o znęcanie się jest niezwykle trudnym i delikatnym tematem, a niekiedy trudno się przed tym obronić. Głównymi dowodami w takich sprawach zwykle pozostają zeznania osób pokrzywdzonych, ewentualnie świadków, a także jakieś obdukcje czy świadectwa lekarskie. Dobrze, że z góry chce się Pan przygotować na taką ewentualność, gdyż ma Pan czas i możliwość, aby zebrać dowody.

Przestępstwo znęcania się zostało opisane w art. 207 Kodeksu karnego (dalej K.k.). Zgodnie z art. 207 K.k. „kto znęca się psychicznie lub fizycznie nad osobą najbliższą lub pozostającą w stosunku zależności od sprawcy, podlega karze, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat”.

Trudno jest ocenić, jak policja, prokuratura czy też sąd mogłyby odnieść się do tej sprawy, czy ktoś da wiarę jej zeznaniom. Pytanie, czy uda się jej zebrać cokolwiek jeszcze, co mogłoby przemawiać za oskarżeniem, czy uda się jej nakłonić kogoś do zeznawania na jej rzecz. Z jednej strony znęcanie fizyczne łatwiej udowodnić (o ile naprawdę są dowody), ale też łatwiej się wybronić, jeśli nie ma takich dowodów. Znęcanie psychicznie najbardziej można wykazać przez tak zwane osobowe źródła dowodowe (zeznania pokrzywdzonych i świadków, ewentualnie jakieś dowody z opinii psychologów czy psychiatrów), o tyle znęcanie fizyczne może zostać wykazane dowodami bardziej obiektywnymi.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 5 Kodeksu postępowania karnego oskarżony uważany jest za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem, a nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Teoretycznie więc nie musi Pan nic robić, gdyż to oskarżyciel musi zebrać i przedstawić dowody, żeby przekonać sąd, ale dobrze jest, jeśli Pan również wykaże inicjatywę w tym względzie. Nagrywanie jest słuszne, gdyż można wtedy wykazać, że Pan jej nie skrzywdził, a także że Pana żona prowokuje Pana czy też sama jest agresywna (nie wiem, jak to dokładnie wygląda), ewentualnie można postarać się, żeby przy jakichś kłopotliwych sytuacjach byli świadkowie, po pierwsze może to ją nieco zastopuje, a po drugie właśnie będą jakieś osoby, które będą mogły zaświadczyć, jak było naprawdę. Oczywiście wiadomo, że w małżeństwie nie jest możliwe, aby był cały czas ktoś dodatkowy, chyba że właśnie zamieszka z Państwem ktoś z rodziny. Nagrywanie, czy to audio, czy wideo, jest bardzo dobrym pomysłem, choć trzeba się do tego dość dobrze przygotować, mieć w pogotowiu lub już przygotowany sprzęt, czy to kamera, czy dyktafon. Jest to może i nieco drastyczne rozwiązanie, ale tutaj może okazać się najskuteczniejsze.

Pozbawienie władzy rodzicielskiej niewątpliwie jest bardzo trudną sprawą do przeprowadzenia i wymaga przedstawienia mocnych powodów, jednakże właśnie znęcanie się jest tą sytuacją, która niewątpliwie ułatwia przeprowadzenie takiego postępowania. Nie ma jednakże pewności ani gwarancji co do tego, czy sąd to uzna za wystarczającą okoliczność. Po pierwsze, niewątpliwie znaczenie mógłby mieć jedynie wyrok skazujący, a po drugie to zależne jest od tego, jak brzmiałyby zarzuty, czy znęcanie dotyczyłoby jedynie żony, czy również dzieci. Jednakże samo znęcanie nad żoną również może zostać wzięte pod uwagę, gdyż może to stwarzać sytuację również zagrożenia dla dzieci, a także jeśli dzieci były świadkami owego znęcania się, wówczas można uznać, ze jest to negatywny wpływ na dzieci. Zgodnie z art. 111 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, gdy rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swoje obowiązki względem dzieci, sąd pozbawi ich władzy rodzicielskiej. Są to, co prawda, ogólne wskaźniki, jednakże najważniejszą tutaj dyrektywą jest dobro dziecka. Ewentualny wyrok skazujący tego rodzaju może, choć nie musi spowodować, iż władza rodzicielska zostanie odebrana.

W przypadku, gdyby doszło do rozwodu, sąd orzeknie o władzy rodzicielskiej, przy czym może ją pozostawić obojgu rodziców z tym, ze dzieci mieszkają u jednego z nich lub ją ograniczyć do decydowania o określonych sprawach. Najczęściej dzieci zostają przy matce, co jest konsekwencją faktu, że to przeważnie kobiety sprawują pieczę nad dziećmi już od ich najmłodszych lat, a ojcowie mniej się w tym względzie udzielają, przy czym oni z reguły nie składają wniosków o przyznanie pełnej władzy nad dziećmi. Nie oznacza to jednak, że nie mógłby Pan wystąpić, ani że nie miałby Pan szansy, ale to byłaby pewnie trudna walka. Może Pan złożyć pozew o rozwód z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia w postaci ustalenia, iż do czasu rozwodu dzieci będą mieszkać z Panem, a uzasadniać to faktem, iż żona jest niestabilna emocjonalnie, wywołuje awantury, powoduje bardzo złą atmosferę w domu, co niekorzystnie odbija się również na dzieciach.

Może Pan również złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa znęcania się psychicznego przez żonę, jednakże musiałby Pan mieć właśnie dowody, aby to oskarżenie miało jakieś podstawy, mogą to być nagrania, a także zeznania świadków, chociażby właśnie Pana ojca, ale to znęcanie psychiczne nie może polegać jedynie na kłótniach, powinno się łączyć np. z upokarzaniem, ubliżaniem przekraczającym granice zwykłych małżeńskich sporów. Musi Pan jednak być przygotowany na to, że organy ścigania nieraz nie traktują poważnie takich zawiadomień składanych przez mężczyzn, więc tym bardziej z góry lepiej mieć przygotowane dowody.