Zmniejszenie opłaty za gospodarowanie odpadami

Obowiązek uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami

W odniesieniu do nieruchomości zamieszkałej obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami powstaje w związku z zamieszkaniem mieszkańca na tej nieruchomości. Powiązanie powinności zapłaty opłaty za gospodarowanie odpadami z faktem zamieszkania mieszkańca na nieruchomości wynika z przyjętego przez ustawodawcę założenia, że na nieruchomości, na której zamieszkuje choćby jedna osoba, zawsze muszą powstać jakiekolwiek odpady komunalne (zob. wyrok WSA w Kielcach z 28.07.2016 r., sygn. akt I SA/Ke 377/16; wyrok NSA z 21.06.2017 r., sygn. akt II FSK 1579/15; wyrok WSA w Poznaniu z 16.04.2019 r., sygn. akt I SA/Po 102/19).

Powstanie obowiązku uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami w przypadku nieruchomości zamieszkałej nie jest zatem zależne ani od faktu wytwarzania odpadów komunalnych na danej nieruchomości zamieszkałej (zob. wyrok WSA w Opolu z 7.09.2017 r., sygn. akt I SA/Op 291/17; wyrok WSA w Szczecinie z 11.03.2020 r., sygn. akt I SA/Sz 223/19), ani przekazywania ich gminie (zob. wyrok WSA w Poznaniu z 23.05.2018 r., sygn. akt I SA/Po 282/18). Obowiązek uiszczenia opłaty za gospodarowanie odpadami nie jest również uzależniony od okoliczności innej natury, w tym od samodzielnego gospodarowania odpadami przez właściciela nieruchomości (zob. wyrok WSA w Białymstoku z 14.05.2019 r., sygn. akt I SA/Bk 112/19), od wykonania, częściowego wykonania lub też niewykonania przez gminę obowiązku odbioru odpadów (zob. wyrok WSA w Gdańsku z 4.09.2019 r., sygn. akt I SA/Gd 1017/19).

Obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec. Tym samym ustawodawca postanowił, że opłata uiszczana jest za okresy miesięczne (zob. wyrok WSA w Bydgoszczy z 20.03.2018 r., sygn. akt I SA/Bd 54/18). Obowiązek uiszczenia opłaty powstaje z końcem miesiąca, w którym mieszkaniec zamieszkiwał na danej nieruchomości.

Zmniejszenie wysokości opłaty

Żaden przepis ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie przewiduje możliwości zwolnienia bądź zmniejszenia stawki opłaty w związku z nieobecnością w miejscu zamieszkania (np. wynikającą z wyjazdu do sanatorium). Z przepisów tej ustawy wynika natomiast, iż sam fakt zamieszkiwania na danej nieruchomości powoduje obowiązek uiszczania opłaty w wysokości określonej przez radę gminy na podstawie przepisów art. 6j i 6k u.p.c.g., bez względu na okoliczność, czy na nieruchomości powstają odpady i w jakiej ilości. Tym samym czasowa nieobecność skarżącego na nieruchomości spowodowana pobytem w sanatorium czy wyjazdem do bliskich nie zwalnia go od obowiązku zapłaty opłaty.

Długotrwały pobyt za granicą może stanowić taką przesłankę. W tym celu należy złożyć w gminie deklarację o czasowej zmianie miejsca zamieszkania.

Źródła:

1. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 28.lipca.2016 r., sygn. akt I SA/Ke 377/16
2. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1579/15
3. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 102/19
4. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Po 282/18