Zatajenie przewlekłej choroby przez żołnierza

Procedury przeprowadzania badań przez komisje lekarskie wobec żołnierzy zawodowych

Zatem badania poprzedzał obowiązek wypełnienia ankiety, w której zataił Pan, iż choruje na cukrzycę. Na skutek przeprowadzonych badań choroba wyszła jednak na jaw.

W pierwszej kolejności zajmijmy się przepisami prawa dotyczącymi procedury przeprowadzania badań przez komisje lekarskie wobec żołnierzy zawodowych, a następnie przejdziemy do orzecznictwa i poglądów literatury w odniesieniu do Pana problemu.

Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 stycznia 2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach wskazuje, iż wojskowe komisje lekarskie orzekają na podstawie dokumentów, o których mowa w § 14, w szczególności:

1) odpisu przebiegu zawodowej służby wojskowej z akt personalnych żołnierza zawodowego;

2) informacji o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji lekarskich;

3) historii chorób leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

4) wyników pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

5) karty badań profilaktycznych i okresowych;

6) książki zdrowia żołnierza zawodowego;

7) informacji zawartej w pisemnym oświadczeniu żołnierza zawodowego;

8) akt postępowania powypadkowego.

2. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy z ich przebiegiem i wynikiem leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz jednostki na podstawie badania lekarskiego, karty opisu stanowiska służbowego, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej i orzeczniczo-lekarskiej żołnierza.

Zatajenie choroby przewlekłej przez żołnierza zawodowego

Istotna z punktu widzenia Pana interesu jest treść art. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zgodnie z którym żołnierzem zawodowym może być osoba posiadająca obywatelstwo polskie, o nieposzlakowanej opinii, której wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej nie budzi wątpliwości, posiadająca odpowiednie kwalifikacje oraz zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej.

Ustawodawca nakłada zatem na żołnierza obowiązek zachowania nieposzlakowanej opinii nie tylko w chwili przyjmowania do wojska, ale także przez cały okres służby wojskowej. Powyższe związane jest bezpośrednio z prestiżem i uznaniem społecznym. Pełnienie służby wojskowej związane jest nierozerwalnie, poza oczywiście wysokimi kwalifikacjami zawodowymi i spełnieniem odpowiednich wymagań fizycznych i psychicznych, z określoną postawą moralną.

W orzecznictwie powszechnie prezentowany jest pogląd jakoby skazanie wyrokiem karnym powodowało, iż żołnierz nie cieszy się już nieposzlakowaną opinią.

Czy zatajenie choroby przewlekłej przez żołnierza i nie wpisanie jej w ankiecie może skutkować utratą nieposzlakowanej opinii?

W podobnym tonie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 1575/10 zgodnie z którym: „żołnierz uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 233 § 1 K.k. nie cieszy się już nieposzlakowaną opinią, a ta w myśl art. 2 ustawy z 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych jest jednym z wymogów stawianych żołnierzom zawodowym”.

Analogicznie wypowiada się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 105/09 zgodnie którym „służbę pełni się nie tylko w jednostce wojskowej bądź w trakcie wykonywania czynności służbowych, ale także w życiu prywatnym, poza jednostką i poza czasem przeznaczonym na wykonywanie tych czynności. Użycie przemocy w stosunku do kobiety, dyskwalifikuje skarżącego jako żołnierza zawodowego i można wobec niego zastosować przepis art. 112 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.)”.

Nie sposób zatem wskazać, czy zatajenie przez Pana cukrzycy będzie postrzegane jako utrata nieposzlakowanej opinii, czy też nie, albowiem jest to kwestia ocenna. Moim zdaniem zatajenie przez Pana choroby nie świadczy o utracie przez Pana nieposzlakowanej opinii, ale inni mogą nie podzielać mojej opinii. Wyraźnie bowiem podkreślić należy, iż w literaturze, jak i orzecznictwie znajdziemy pogląd, zgodnie z którym warunkowe umorzenie postępowania karnego nie powoduje utraty nieposzlakowanej opinii, taką utratę powoduje tylko uznanie za winnego przestępstwa wyrokiem skazującym na karę. Ukrywając chorobę, bardziej działał Pan na swoją szkodę, aniżeli na szkodę wojska jako ogółu, a to nie może w mojej ocenie stanowić o utracie nieposzlakowanej opinii.