Zasady pobytu obywatela Wielkiej Brytanii w Polsce

Wiza dla obywatela Wielkiej Brytanii

W pierwszej kolejności wskazać należy, że podstawą prawną do udzielenia odpowiedzi na Pani zapytanie jest ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2023 r., poz. 519). W art. 3 pkt 2 ustawy wskazano, że cudzoziemcem jest każdy, kto nie ma obywatelstwa polskiego.

Jeżeli chodzi o wizy, to uregulowane zostały one w rozdziale 1 działu IV ustawy. Zgodnie z art. 58 ustawy cudzoziemcowi można wydać wizę Schengen lub wizę krajową. Jeżeli chodzi o wizę krajową, to uprawnia ona do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ciągłego pobytu na nim lub do kilku pobytów na tym terytorium następujących po sobie, trwających łącznie dłużej niż 90 dni w okresie ważności wizy. Co ważne, okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej ustala się w graniach określonych w ust. 1 odpowiednio w celu pobytu wskazanego przez cudzoziemca. Natomiast zgodnie z ust. 3 okres ważności wizy krajowej nie przekracza 1 roku.

Zezwolenie na pobyt czasowy dla członka rodziny

W Państwa przypadku zastosowanie będzie miał jednak art. 158 ustawy, zgodnie z którym „Zezwolenia na pobyt czasowy dla członka rodziny obywatela Rzeczypospolitej Polskiej udziela się cudzoziemcowi, gdy:

1) pozostaje w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej albo

2) jest małoletnim dzieckiem cudzoziemca pozostającego w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i posiadającego zezwolenie na pobyt czasowy dla członka rodziny obywatela Rzeczypospolitej Polskiej lub zezwolenie na pobyt stały udzielone w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z obywatelem polskim”.

W tym miejscu zasadne jest przytoczenie następujących stanowisk judykatury. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z 19.10.2016 r. (sygn. akt II OSK 2628/15) sam fakt zawarcia małżeństwa z obywatelem polskim nie obliguje wojewody do udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy dla członka rodziny obywatela polskiego. Cudzoziemiec ma obowiązek wykazać także, że zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem polskim uzasadnia jego pobyt na terytorium Polski przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „Całkowity i trwały rozpad więzi małżeńskiej, faktyczna separacja, brak wspólnego zamieszkania, brak wspólnych dzieci i jakichkolwiek innych więzi np. o charakterze finansowym, które wynikają ze związku, a które mogłyby uzasadniać obecność cudzoziemca w Polsce, stanowią podstawę do uznania, że pozostawanie w związku małżeńskim nie uzasadnia zamieszkiwania cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące”.

Zgadzając się z główną tezą przytoczonego wyżej wyroku NSA, Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 26.04.2017 r. (sygn. akt IV SA/Wa 234/17) wskazał na jeszcze jedną przesłankę, która może uzasadniać potrzebę legalizacji pobytu cudzoziemca-małżonka w Polsce przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Zdaniem WSA udzielenie zezwolenia na zamieszkanie małżonkowi obywatela polskiego ma zasadniczo służyć ochronie życia rodzinnego.

Zezwolenie na pobyt czasowy i stały

Zatem w Państwa przypadku zasadne będzie wystąpienie o pobyt czasowy dla członka rodziny obywatela Rzeczpospolitej. Następnie należy wystąpić o zezwolenie na pobyt stały. Podkreślić należy, że zezwolenie to może zostać udzielone cudzoziemcowi, który:

a) pozostaje w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku małżeńskim z obywatelem polskim przez co najmniej 3 lata przed dniem, w którym złożył wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały oraz

b) bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z obywatelem polskim lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych.