Zamieszczenie filmu pornograficznego w internecie przez 12 latka

W niniejszej sprawie istotne znaczenie ma przepis art. 202 § 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym „kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. W mojej ocenie grupa dyskusyjna takim publicznym miejscem jest. Niemniej jednak ten zwrot może decydować o zakwalifikowaniu opisanego przez Pana czynu. Nie zmienia to jednak faktu, że zgłoszenie sprawy na policję winno skutkować wszczęciem postępowania w sprawie przeciwko nieletniemu w związku z jego demoralizacją. O ile bowiem może okazać się, że grupa dyskusyjna nie była miejscem publicznym, o tyle oglądanie przez nieletniego chłopca (12-letniego) filmów pornograficznych może być uznane za demoralizujące, co z kolei może skutkować (w mojej ocenie powinno skutkować) wszczęciem postępowania i skierowaniem sprawy do sądu dla nieletnich.

Przechodząc do kar, zasadne jest wskazanie, iż „wobec nieletnich sąd rodzinny może:

1) udzielić upomnienia;

2) zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, do przeproszenia pokrzywdzonego, do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, do powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzania się w stan odurzenia;

3) ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna;

4) ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania – udzielających poręczenia za nieletniego;

5) zastosować nadzór kuratora;

6) skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją;

7) orzec zakaz prowadzenia pojazdów;

8) orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego;

9) orzec umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w rodzinie zastępczej zawodowej, która ukończyła szkolenie przygotowujące do sprawowania opieki nad nieletnim;

10) orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym;

11) zastosować inne środki zastrzeżone w niniejszej ustawie do właściwości sądu rodzinnego, jak również zastosować środki przewidziane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, z wyłączeniem umieszczenia w rodzinie zastępczej spokrewnionej, rodzinie zastępczej niezawodowej, rodzinnym domu dziecka, placówce wsparcia dziennego, placówce opiekuńczo-wychowawczej i regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej”.

Bez wątpienia tego rodzaju zachowanie, biorąc pod uwagę wiek dziecka, wskazuje na pewne symptomy deprawacji i demoralizacji. Nie można wykluczyć, że takie zachowanie chłopiec wynosi z domu, a to z kolei może prowadzić do ograniczenia rodzicom władzy rodzicielskiej.

Reasumując, ja osobiście uważam, że nie powinien Pan postawić bez dalszych działań takiego zachowania kolegi córki ze szkoły, bowiem zachowanie tegoż wskazuje na demoralizację i można z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazać, że będzie ono przybierało na sile.