Zajęcie samochodu przez komornika a dojście do porozumienia z wierzycielem

Zajęcie samochodu w postępowaniu komorniczym

Na samym wstępie należy wskazać, iż komornik prowadzi swoje postępowania egzekucyjne w oparciu o tytuł wykonawczy. Tytułem wykonawczym zaś jest m.in. wyrok sądu / nakaz zapłaty / nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, który został przez sąd zaopatrzony w klauzulę wykonalności celem skierowania egzekucji świadczenia do organu egzekucyjnego jakim jest komornik. Komornik otrzymuje od wierzyciela wniosek o wszczęcie egzekucji wraz z oryginałem tytułu wykonawczego i tylko na tej podstawie może wszcząć i prowadzić egzekucję. Zgodnie z treścią art. 804 Kodeksu postępowania cywilnego komornik nie jest organem uprawnionym do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Komornik jest jedynie organem wykonawczym, który został wyposażony w narzędzia za pomocą których egzekwuje należności na rzecz wierzyciela. Jednakże komornik jest zobligowany do działania w graniach prawa, a więc również w granicach wyznaczanych przez tytuł wykonawczy oraz precyzyjny wniosek wierzyciela. Zgodnie z treścią art. 805 Kodeksu postępowania cywilnego:

„Art. 805. § 1. Przy pierwszej czynności egzekucyjnej doręcza się dłużnikowi zawiadomienie o wszczęciu egzekucji, z podaniem treści tytułu wykonawczego i wymienieniem sposobu egzekucji oraz z pouczeniem o możliwości, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności, a także sporządzony przez organ egzekucyjny odpis tytułu wykonawczego albo zweryfikowanego przez komornika dokumentu, o którym mowa w art. 797 § 3.

§ 1¹. Jeżeli podstawę egzekucji stanowi tytuł wykonawczy w postaci zaopatrzonego w klauzulę wykonalności wyroku zaocznego lub nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym, upominawczym albo elektronicznym postępowaniu upominawczym, komornik poucza dłużnika również o treści art. 139 § 1 i 5, art. 168, art. 172, art. 8203 § 1 i 2 i art. 825 pkt 2, a także stosownie do orzeczenia stanowiącego tytuł egzekucyjny o treści art. 344, art. 346, art. 492 § 3, art. 493 i art. 503 albo art. 505³⁵”.

Wniosek egzekucyjny a postępowanie egzekucyjne

Odnośnie zaś wniosku egzekucyjnego należy wskazać, że komornik jest w zasadzie związany jego treścią. Kwestie wniosku regulowane są przez treść. art. 799 Kodeksu postępowania cywilnego:

„§ 1. Wniosek o wszczęcie egzekucji lub żądanie przeprowadzenia egzekucji z urzędu umożliwia prowadzenie egzekucji według wszystkich dopuszczalnych sposobów, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. Skierowanie egzekucji do nieruchomości dłużnika oraz składników jego majątku, do których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio, jest możliwe tylko na wniosek wierzyciela. Wierzyciel może wskazać wybrane przez siebie sposób albo sposoby egzekucji. Organ egzekucyjny stosuje sposób egzekucji najmniej uciążliwy dla dłużnika”.

Sposoby egzekucji majątku dłużnika

Wskazać zatem należy, że wierzyciel wskazuje sposoby egzekucji i komornik niestety musi je spełnić, oczywiście musi zastosować ten najmniej uciążliwy dla dłużnika, jednak dopiero w sytuacji gdy inny składnik majątku jest skuteczne, a dodatkowe działania komornika nic tutaj nie wniosą. W sytuacji zaś, gdy komornik zajmie konto i nic nie uda się wyegzekwować, to wtedy musi też sięgnąć po inne składniki majątku, takie jak te zajęcia, które były wskazane we wniosku, czyli zajęcia np. pojazdu.

Skarga na czynności komornika

Niewykonanie wniosku wierzyciela naraża komornik na skargę na jego bezczynność, odpowiedzialność odszkodowawczą, a także na skargę na przewlekłość postępowania egzekucyjnego. Panuje powszechna zgodność, że wskazanie kilku sposobów egzekucji nie może prowadzić do szykanowania dłużnika i nadużywania egzekucji, dlatego też wierzyciel powinien zastosować najmniej uciążliwy sposób egzekucji (ocena zależy od konkretnego stanu faktycznego), czego gwarancję stanowi § 2, przewidujący obligatoryjne zawieszenie egzekucji na wniosek dłużnika z tej części majątku, do której zbędnie skierowano egzekucję (konieczne jest precyzyjne ustalenie, czy egzekucja oczywiście wystarcza na zaspokojenie wierzyciela). Komornik orzeka o zawieszeniu postępowania po uprzednim wysłuchaniu stron. W doktrynie wyrażane jest zapatrywanie, że naruszenie zakazu szykanowania dłużnika może powodować też cywilną odpowiedzialność wierzyciela za wyrządzoną szkodę. Dlatego też oczywiście można wystąpić, w zasadzie dłużnik może wystąpić do sądu z pozwem o odszkodowanie – z uwagi na ewentualne szykanowanie dłużnika, ale jest to proces długotrwały i niestety efekt końcowy nie jest pewny do końca.

W mojej ocenie bez problemu może Pan teraz porozumieć się z wierzycielem, jednakże to wierzyciel musi jak najszybciej zawiesić postępowanie u komornika lub nawet umorzyć. Jeśli wierzyciel zawiesi lub umorzy, to musi Pan pamiętać, że musi Pan opłacić koszty postępowania komornika, czyli 10% od każdej kwoty wpłaconej wierzycielowi. Jeśli wierzyciel zawiesi postępowanie, bądź je umorzy, a Pan uiści wymagalne w danej chwili koszty postępowania egzekucyjnego to komornik nie może nic zrobić i na pewno nie odbierze Panu pojazdu oraz go nie zlicytuje. Jeśli więc dogada się Pan z wierzycielem i wpłaci mu np. 4000 zł, to należy informację tę przekazać do komornika i przedstawić mu np. odpis ugody, a także wpłacić mu 400 zł na koszty, a jeśli wierzyciel umorzy całe postępowanie, to komornikowi trzeba będzie wpłacić 10% całości, a będzie miał Pan na to 7 dni od daty umorzenia postępowania.