Wysoki podatek od nieruchomości od odziedziczonej nieruchomości po rolniku

Decyzja o wysokości podatku od nieruchomości

Z podstaw prawnych decyzji wynika, iż sprawę reguluje, ustawa z dn. 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawa z dn. 15.11.1984 r. o podatku rolnym. W ustawie o podatku rolnym, w art. 1 podano:

„Art. 1 [Zakres przedmiotowy] Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza”.

O działalności rolniczej, która na takich gruntach powinna być prowadzona, stanowi art. 2 ust. ww. ustawy:

„Art. 2 [Gospodarstwo rolne]

2. Za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb”.

Uważam, iż organ wziął to pod uwagę, że nie prowadzi Pani żadnej formalnej i faktycznej działalności rolniczej, a zatem brak było podstaw do stosowania ustawy o podatku rolnym.

Dzierżawienie budynków a działalność rolnicza

Uważam także, iż nie możemy mówić o dzierżawie nawet części gruntów gospodarstwa rolnego, gdyż na takim terenie także musi być prowadzona działalność rolnicza. Taką działalnością nie jest przechowywanie maszyn, a poza tym jest to raczej najem budynku gospodarczego. Dzierżawa powinna się wiązać z osiąganiem pożytków, czego tutaj wyraźnie brakuje. Dzierżawić można grunt i gospodarstwo, prowadzić działalność i osiągać pożytki, a nie tylko magazynować sprzęt. Wskazuje o tym podstawowy art. 693 Kodeksu cywilnego:

„Art. 693 [Pojęcie; oznaczenie czynszu]

§ 1. Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz”.

Sprawę można także przenieść na grunt ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która zawiera przepisu dotyczące zwolnienia z podatku od nieruchomości. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. b) tej ustawy:

„Art. 7 [Zwolnienia]

1. Zwalnia się od podatku od nieruchomości:

4) budynki gospodarcze lub ich części:

a) służące działalności leśnej lub rybackiej,

b) położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące wyłącznie działalności rolniczej,

c) zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej”.

Tutaj także wymaga się prowadzenia działalności rolniczej, czego u Pani brakuje.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości

Najbliżej tego zwolnienia, a zarazem najbliżej Pani pomysłu, jest dzierżawa gruntu organizacji pożytku publicznego, która będzie ją wykorzystywać na prowadzenie swojej nieodpłatnej działalności – nw. art. 7 pkt 14) ustawy z dn. 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych:

„Art. 7 [Zwolnienia]

1. Zwalnia się od podatku od nieruchomości:

14) nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego”.

Z orzecznictwa wynika także, iż „powinno się pamiętać o faktycznym wykorzystywaniu nieruchomości na cele statutowe, a nie tylko zawarcie umowy. Czynnikiem determinującym w tego typu sytuacji jest bowiem faktyczne i rzeczywiste wykorzystywanie nieruchomości do działalności, z której wykonywaniem wiąże się zwolnienie z obowiązku podatkowego” (sygn. akt I SA/GI 46/19 – wyrok WSA Gliwice z dn. 06.06.2019 r.).

Jeżeli więc znajdzie Pani organizację pożytku publicznego, której działalność jest np. bliska celom rolniczym,  to można rozważać taki pomysł. Wtedy właśnie może być zastosowana dzierżawa.

Nie jest on taki zupełnie bezpodstawny, gdyż istnieją np. stowarzyszenia pszczelarzy jako organizacje pożytku publicznego, które mogą prowadzić pasiekę.