Cofnięcie zgody niedozwolone, jeśli bez powodu
Jeśli sąsiadka złożyła zgodę na piśmie, to nie może jej teraz bez powodu wycofać. Doszło bowiem do zawarcia umowy z art. 710 Kodeksu cywilnego (K.c.): „Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy”.
Art. 716 Kodeksu cywilnego (K.c.) wskazuje, że: „Jeżeli biorący używa rzeczy w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, jeżeli powierza rzecz innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności, albo jeżeli rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodów nieprzewidzianych w chwili zawarcia umowy, użyczający może żądać zwrotu rzeczy, chociażby umowa była zawarta na czas oznaczony.”.
Jeśli zaś żadna z wyżej wymienionych okoliczności nie zaszła lub sąsiadka nie jest w stanie jej wykazać, to nie ma prawa rozwiązać owej umowy.
Uzyskanie pisemnej zgody na czas nieokreślony i nieodpłatnie jest zatem dla Pana największą gwarancją trwałości zgody, bowiem tylko używanie przez Pana przyłącza sprzecznie z prawem (umową), udostępnianie innym lub zaistnienie nagłej potrzeby po stornie sąsiadki, wykluczającej dalsze korzystanie z słupa przez Pana, daje je prawo rozwiązać umowę, ale najpierw musi ona wymienione kwestie udowodnić.
Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›
Żądanie zwrotu przedmiotu użyczenia, komentarz
Z komentarza do Kodeksu cywilnego autorstwa Jerzego Ciszewskiego:
Art. 716. Żądanie zwrotu rzeczy
Zagadnienia ogólne
1. Regulacja art. 716 wskazuje na przesłanki, po spełnieniu których użyczający ma prawo domagać się zwrotu przedmiotu użyczenia, niezależnie od okresu obowiązywania umowy użyczenia.
2. Jak słusznie wskazuje J. Gudowski, przepis art. 716 realizuje zasadę rebus sic stantibus, stanowiąc – w zakresie w nim uregulowanym – normę szczególną w stosunku do klauzuli ogólnej zamieszczonej w art. 3571 (J. Gudowski [w:] G. Bieniek i in., Komentarz... Zobowiązania, t. 2, 2011, kom. do art. 715, nt 3).
Doktryna i orzecznictwo
3. Rzecz oddana w użyczenie staje się potrzebna użyczającemu także wtedy, gdy – z powodów nieprzewidzianych w chwili zawarcia umowy – uzasadnione jest inne nią rozporządzenie (art. 716) (uchwała SN z 8.07.1992 r., III CZP 81/92, LEX nr 3821).
4. Cechy stosunku użyczenia w połączeniu z jego kwalifikacją jako zobowiązania ciągłego uprawniają do uznania, iż norma art. 716 jest bezwzględnie wiążąca, a zatem odmienne w tym względzie umowne zastrzeżenie stron dotknięte jest sankcją nieważności (art. 58 § 3) (wyrok SA w Białymstoku z 26.04.2007 r., I ACa 156/07, LEX nr 283445).
Przekazanie gospodarstwa rolnego w zamian za emeryturę
