Wymeldowanie pełnoletniej córki z mieszkania

Jak wymeldować pełnoletnie dziecko z mieszkania rodziców?

Sprawy meldunkowe reguluje ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.). Zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu, nie ma natomiast wpływu na jakiekolwiek prawa do lokalu.

Tym samym z samego faktu zameldowania nie można wywodzić żadnych praw do lokalu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Jeśli osoba, która opuściła miejsce stałego pobytu, nie spełni powyższego obowiązku, wówczas zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 2 ww. ustawy, który stanowi, iż: „Organ gminy wydaje na wniosek właściciela lub innego podmiotu dysponującego tytułem prawnym do lokalu lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się”.

W celu wymeldowania córki musicie zatem Państwo wystąpić na drogę postępowania administracyjnego.

Wymeldowanie będzie możliwe po ustaleniu, że córka nie mieszka pod Waszym adresem – poświadczają to najczęściej zeznania świadków, np. sąsiadów. Nadto dobrze by było, aby w tym lokalu nie było żadnych rzeczy córki.

Wniosek o wymeldowanie osoby która opuściła na stałe mieszkanie

W celu wszczęcia procedury administracyjnej należy złożyć do urzędu miasta (gminy, dzielnicy) – wniosek o wymeldowanie z urzędu. We wniosku należy wskazać kogo wymeldowanie i z jakiego adresu ma nastąpić, oraz od jakiego czasu osoba ta w tym lokalu nie zamieszkuje. Organ gminy musi zbadać, czy osoba, która opuściła lokal zrobiła to dobrowolnie. W tym celu zbierane są oświadczenia np. świadków. We wniosku warto więc wnieść również o przesłuchanie konkretnych sąsiadów jako świadków (tj. podać ich imiona i nazwiska oraz adresy zamieszkania), którzy potwierdzą, że osoba, której wniosek dotyczy, nie przebywa w przedmiotowym lokalu.

We wniosku należy nadto podać adres osoby wymeldowywanej, pod którym aktualnie przebywa. Jeśli nie może Pani ustalić tego adresu, wówczas we wniosku należy wskazać, że miejsce pobytu córki nie jest Pani znane. Jeśli organ administracji publicznej również nie będzie mógł ustalić aktualnego adresu zamieszkania córki, to – zgodnie z art. 34 Kodeksu postępowania administracyjnego – wystąpi do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela (kuratora) dla osoby nieobecnej, który będzie podejmował czynności w postępowaniu za tę osobę.

Odwołanie od decyzji o wymeldowaniu

O wymeldowaniu organ orzeka w drodze decyzji. Od decyzji służy stronie odwołanie do właściwego wojewody za pośrednictwem wójta gminy (prezydenta, burmistrza miasta) w terminie 14 dni od otrzymania decyzji. Jeśli w terminie 14 dni strona nie złoży odwołania, wówczas decyzja uprawomocni się, co oznacza, że decyzja ta stanie się ostateczna.

Do wniosku należy również dołączyć dokument stwierdzający Pani prawo do lokalu (np. wydruk z elektronicznej księgi wieczystej, umowę najmu). Wniosek musi zostać przez Panią własnoręcznie podpisany, a także wniosek o wymeldowanie z urzędu należy opłacić opłatą skarbową w wysokości 10 zł.

Organ powinien załatwić sprawę o wymeldowanie z urzędu w terminie 1 miesiąca od daty wpływu Pani wniosku, w przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej – w terminie 2 miesięcy.

Natomiast proszę pamiętać, iż rodzice co do zasady nie odpowiadają za długi swoich pełnoletnich dzieci i to bez względu na to, czy dzieci posiadają meldunek w miejscu zamieszkania rodziców.