Wyjazd matki z dzieckiem na stałe za granicę• Opublikowano: 09-01-2023 • Autor: Izabela Nowacka-Marzeion |
Mam 8-miesięczne dziecko z byłą partnerką. Ustaliliśmy kwotę 1500 zł na dziecko, którą sumiennie co miesiąc wpłacam. W każdy czwartek zabieram dziecko do siebie i w niedzielę po południu odwożę do matki, a gdy mam urlop, to zabieram je do siebie na dłużej. Niestety, tę naszą „małą stabilizację” zburzyła matka dziecka, oznajmiając ostatnio, że zamierza wyjechać z dzieckiem na stałe za granicę. To wszystko zmienia, nie uda mi się utrzymywać i dalej budować więzi z dzieckiem, mieć z nim dobry kontakt, uczestniczyć w jego wychowaniu, jeśli będzie nas dzielić 1000 kilometrów. Dziadkowie też bardzo są za wnukiem, a po wyjeździe kontakty będą „od święta”. Bardzo chciałbym tego wszystkiego uniknąć, czy mogę się przeciwstawić? Jak od strony prawnej wygląda jednostronna decyzja matki o wyjeździe za granicę? Czy ona może wyjechać z dzieckiem, pomimo że jako ojciec przeciwstawiam się temu i chcę uczestniczyć w jego życiu na co dzień, a nie raz na jakiś czas? |
|
Zgoda na wyjazd za granicę na pobyt stały dziecka wraz z jednym z rodzicówZgodnie z treścią art. 97 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.o.) – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania (§ 1). Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy (§ 2).
We wszystkich ważnych sprawach dotyczących dzieci należy przede wszystkim kierować się ich dobrem. Bez wątpienia decyzja o zmianie miejsca zamieszkania należy do kwestii najistotniejszych, wymagających zgody obojga rodziców. Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa zgoda na wyjazd za granicę na pobyt stały małoletniego wraz z jednym z rodziców, któremu w wyroku rozwodowym powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej, potrzebne jest zezwolenie sądu opiekuńczego, jeżeli drugi z rodziców, któremu powierzono nadzór nad wychowaniem dziecka, nie złożył oświadczenia wyrażającego zgodę na wyjazd dziecka (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1971 r., III CZP 69/71, OSNC 1972, nr 3, poz. 49, LEX nr 1321).
Zasada kierowania się dobrem dzieckaZgodnie z art. 95 § 3 K.r.o. – władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego, o czym stanowi art. 96 § 1 K.r.o. Przy ocenie dobra dziecka nie można pomijać ani uwarunkowań obiektywnych (takich jak: wiek dziecka, jego płeć, cechy charakterologiczne rodziców, stosunek rodziców do siebie, do dziecka oraz do krewnych rodzica), ani subiektywnych (wrażliwości dziecka, wzajemnych relacji oraz więzi rodziców i dzieci, poczucia bezpieczeństwa dziecka). Właściwie rozumiane dobro dziecka wymaga starań o zapewnienie mu zdrowia fizycznego i psychicznego, polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i przygotowaniu do życia społecznego.
Rodzice przed powzięcie decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli jego rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości na to pozwala oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia.
Zgody na wyjazd dziecka może udzielić sąd rodzinnySąd opiekuńczy orzekający o miejscu zamieszkania dziecka musi mieć na względzie przede wszystkim jego dobro. Niepożądane jest uwzględnianie dobra rodziców, czy jednego z nich, kosztem małoletniego. Powyższa zasada dobra dziecka musi również uwzględniać wolę dziecka, zwłaszcza w sytuacji, gdy dziecko osiągnęło wiek, który umożliwia wzięcie pod uwagę jego opinii.
Zasadniczo bez Pana zgody – jeśli przysługuje Panu władza rodzicielska – matka dziecka nie może zmienić miejsca jego zamieszkania. Powinna uzyskać albo Pana zgodę, albo zgodę sądu rodzinnego. Jeśli jednak sąd takiej zgody jej udzieli, nie będzie Pan mógł się skutecznie przeciwstawić. I proszę pamiętać – sąd bierze pod uwagę wyłącznie dobro dziecka, nie matki, nie ojca, ale dziecka.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online O autorze: Izabela Nowacka-Marzeion Magister prawa, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Doświadczenie zdobyła w ogólnopolskiej sieci kancelarii prawniczych, po czym podjęła samodzielną praktykę. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym, pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Posiada bogate doświadczenie w procedurach administracyjnych oraz postępowaniach cywilnych. Prywatnie interesuje się sukcesją i planowaniem spadkowym oraz zabezpieczeniem firm. |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale