Wezwanie ze straży miejskiej w sprawie parkowania

Żądanie uprawnionego organu do wskazania kierującego pojazdem w określonym czasie

Zgodnie z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.

Podobnie stanowi art. 78 ust. 4 ustawy prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym: „Właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec”.

Jeśli właściciel/posiadacz pojazdu nie wykonana ww. obowiązku popełnia wykroczenie zagrożone karą grzywny od 20 do 5000 zł.

Strażnicy miejscy lub gminni są organem uprawnionym w rozumieniu art. 93 § 3 Kodeksu wykroczeń, gdyż prawo przyznaje im kompetencje w zakresie wykonywania kontroli ruchu drogowego.

Uchylenie się od wskazania kierującego pojazdem na wezwanie straży miejskiej

Niemniej warto mieć na uwadze, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 30 września 2015 r., sygn. K3/13, wyraził stanowisko, że właściciel pojazdu – jeśli to on był sprawcą wykroczenia drogowego – nie musi w ogóle reagować na zapytanie kierowane przez straż miejską lub Inspekcję Transportu Drogowego o wskazanie osoby, która kierowała pojazdem w chwili popełnienia wykroczenia.

W uzasadnieniu ww. orzeczenia Trybunał wskazał, iż „Odpowiedzialność za wykroczenie określone w art. 93 § 3 k.w. jest bowiem wyłączona w sytuacji, gdy właściciel lub posiadacz pojazdu uchyli się od obowiązku wskazania, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie w ramach prawa do obrony na podstawie art. 74 § 1 k.p.k. w związku z art. 20 § 3 k.p.w. Właściciel lub posiadacz pojazdu nie ma zatem obowiązku wskazania, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, jeżeli sam tym pojazdem kierował lub go używał i dopuścił się np. wykroczenia przekroczenia prędkości zarejestrowanego za pomocą urządzenia rejestrującego”.

Powyższe pozostaje w zgodzie z zasadą prawa do obrony. Podobne stanowisko Trybunał Konstytucyjny wyraził w innym swoim orzeczeniu, a mianowicie w postanowieniu z dnia 3.11.2015 r., sygn. akt SK 64/13.

Niestety jednak, z praktyki wynika, iż sądy polskie skazują właścicieli pojazdów właśnie za to, że mówiąc kolokwialnie, na żądanie organu nie donieśli na samych siebie. Musi mieć zatem Pani na uwadze, iż sądy odmiennie orzekają, niż zrobił to Trybunał Konstytucyjny.

W przypadku nieprzyjęcia mandatu karnego sprawa trafi do sądu i wówczas będzie miała Pani możliwość podjęcia obrony.