Uszkodzenie samochodu dostawcy przy załadunku

Uszkodzony wcześniej samochód dostawcy

W pierwszej kolejności wskazuję, iż wszelkie spory związane z wadami pojazdu i ich uszkodzeniami są niezwykle czasochłonne i kosztowne. Zazwyczaj w takich sytuacjach proponuję swoim klientom powołanie prywatnego rzeczoznawcy samochodowego lub specjalistę w dziedzinie motoryzacji, który potwierdzi, iż wina leży właśnie po stronie dostawcy oraz że pojazd był uszkodzony już wcześniej – a szkoda nie powstała na skutek działania Państwa pracownika. Jeżeli to zostanie potwierdzone, ciężko będzie wykazać Państwa winę.

Odpowiedzialność za szkodę

Zgodnie z treścią art. 415 Kodeksu cywilnego kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Zgodnie natomiast z treścią art. 361 § 1 zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

Artykuł 415 jest ogólnym przepisem umożliwiającym nałożenie obowiązku naprawienia szkody na podmiot, który wyrządził ją ze swojej winy. Przepis ten stanowi ogólną podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej, która może mieć zastosowanie we wszystkich przypadkach, w których szkoda została wyrządzona zawinionym zachowaniem.

W art. 415 nie są wskazane wszystkie przesłanki, które muszą wystąpić, aby możliwe było ustalenie odpowiedzialności odszkodowawczej określonego podmiotu. Bezpośrednio z art. 415 wynika, że przesłanką odpowiedzialności odszkodowawczej jest zawinione zachowanie oraz wyrządzona w wyniku tego zachowania szkoda, natomiast z art. 361 wynika konieczność wykazania adekwatnego związku przyczynowego między zawinionym zachowaniem i naruszeniem dobra, z którego szkoda wynika.

Wina w art. 415, przesądzająca o zarzucalności zachowania sprawczego, bez wątpienia stwarza możliwość uwzględniania okoliczności o charakterze subiektywnym w procesie przypisywania odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę. Zgodnie z dualistyczną koncepcją winy, użycie tego pojęcia w art. 415 KC uzasadnia ocenę zachowania sprawczego także przez pryzmat kryterium bezprawności (art. 415 KC red. Osajda 2020, wyd. 24, B. Lackoroński, M. Raczkowski).

Odszkodowanie

Proszę także zwrócić uwagę na treść art. 361:

„§ 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

§ 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono”.

Artykuł 361 § 2 nie jest legalną definicją szkody (Kodeks nie zawiera takiej definicji), ale dyrektywą wskazującą sposób obliczenia odszkodowania za szkodę majątkową (zasada pełnego odszkodowania). Dyrektywa ta stanowi realizację podstawowego celu odpowiedzialności odszkodowawczej – postawienie poszkodowanego w sytuacji, w której znajdowałby się, gdyby zdarzenie szkodzące nie miało miejsca (łac. restitutio ad integrum).

Dlatego też proponuję w niniejszej sprawie powołać rzeczoznawcę, który określi, czy pojazd był wcześniej niesprawny i kto ponosi zawinienie w niniejszej sprawie. Taka opinia ułatwi Państwu dochodzenie swoich uprawnień – to na drodze odwoławczej lub sądowej. Na drodze sądowej sąd i tak powoła biegłego rzeczoznawcę, jednak taka opinia przedsądowa będzie ułatwieniem dla Pani i potwierdzeniem Pani przypuszczeń.