Uporczywe wysyłanie maili i smsów z linkami do treści pornograficznych, znamiona przestępstwa

Narzucanie treści pornograficznych wbrew woli ich adresata

Zgodnie z treścią art. 202 § 1 Kodeksu karnego (K.k.): „Kto publicznie prezentuje treści pornograficzne w taki sposób, że może to narzucić ich odbiór osobie, która tego sobie nie życzy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W art. 202 § 1 K.k. eksponuje się jednak jako dobro chronione przede wszystkim wolność seksualną człowieka w znaczeniu wolności od narzucania i odbioru treści, które stanowią przełamanie obyczajowego tabu. Jest to więc ochrona przed sposobem prezentacji tego rodzaju treści, skutkująca uczuciem wstydu (zgorszeniem).

Z uwagi na powyższe, jak widać, przesyłanie komuś treści pornograficznych, jeżeli ta osoba sobie tego nie życzy, stanowi przestępstwo określone powyżej i podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

Przestępstwo nękania (stalkingu), istotne naruszenie cudzej prywatności

Jeżeli chodzi o przestępstwo nękania, to wszystko zależy od uporczywości i spełnienia znamion.

Zgodnie bowiem z treścią art. 190a K.k.: „§ 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3”.

Bardzo istotne w niniejszej sprawie jest znamię uporczywości, które łączy w sobie dwa elementy. Jeden z nich charakteryzuje postępowanie sprawcy od strony podmiotowej, a polega na szczególnym nastawieniu psychicznym wyrażającym się w nieustępliwości, chęci postawienia na swoim (obojętnie z jakich pobudek), podtrzymywaniu własnego stanowiska na przekór ewentualnym próbom jego zmiany. Drugi element, obiektywny, polega na trwaniu takiego stanu rzeczy przez pewien dłuższy czas (zob. uchwała SN z 09.06.1976 r., VI KZP 13/75, OSNKW 1976, Nr 7-8, poz. 86; zob. również wyrok SN z 24.11.1970 r., V KRN 437/70, OSNKW 1971, Nr 3, poz. 37 z aprobującą glosą Z. Siwika, PiP 1972, Nr 3, s. 173 i n.; wyrok SN z 19.12.1979 r., V KRN 297/79, OSNPG 1980, Nr 6, poz. 79; wyrok SN z 28.11.1995 r., III KRN 137/95, Prok. i Pr. – wkł. 1996, Nr 6, poz. 11; wyrok SN z 27.02.1996 r., II KRN 200/95, Prok. i Pr. – wkł. 1996, Nr 10, poz. 8; post. SA w Krakowie z 13.12.2000 r., II AKz 289/00, KZS 2000, Nr 12, poz. 28).

Znamiona stalkingu

Z powyższego między innymi wynika, iż znamion stalkingu nie wyczerpuje jednorazowe działanie sprawcy. Uporczywość cechuje bowiem upór, wytrwałość i, co się z tym wiąże, wielokrotność działania. Nie jest do końca czytelne, z jakich przesłanek w literaturze wyprowadza się wniosek, iż dane zachowania można określać jako stalking, jeśli występują przez co najmniej 30 dni i ma miejsce co najmniej 10 czynów w ciągu 30 dni (W. Woźniak, Stalking jako zjawisko patologiczne – definicje, zakres, charakterystyka stalkera i radzenie sobie ze stalkingiem, w: R.M. Ilnicka, Wybrane elementy pedagogiki resocjalizacyjnej – ujęcie teoretyczne i praktyczne, Lublin 2011).

Ustaleń w tym zakresie należy dokonywać każdorazowo na tle okoliczności konkretnej sprawy. Wszystko zależy od konkretnego przypadku i nie ma określonych ram uporczywości i ciągłości. Jeżeli czuje Pan niepokój, że ktoś może Pana nękać, zawsze może Pan to zgłosić do prokuratury, która zbada, czy dochodzi do spełnienia znamion czynu zabronionego.

Nawet jeśli maile nie zawierają zdjęć czy filmów pornograficznych, a jedynie linki do stron o takich treściach, to w mojej ocenie takie postępowanie nosi cechy zgorszenia, a jeśli działanie sprawcy cechuje uporczywość i wytrwałość, to również według mnie spełnione są znamiona stalkingu.