Umowa na okres próbny a zwolnienie lekarskie

Kiedy pracodawca powinien wydać świadectwo pracy?

Odpowiadając na Pani pytanie uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 1503) w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą.

Umowa na okres próbny wygasa wraz z nadejściem terminu, na jaki została zawarta i nie ulega przedłużeniu z powodu niezdolności do pracy. Wobec tego pracodawca powinien Pani niezwłocznie po zakończeniu umowy wydać świadectwo pracy.

Komu przysługuje zasiłek chorobowy?

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała:

1) nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego;

2) nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.

Przerwa w pracy wywołana przez chorobę i niemożliwość kontynuowania lub podjęcia nowej

Głównym celem tego uregulowania jest zabezpieczenie materialne pracownika na wypadek czasowej przeszkody w podjęciu nowego zatrudnienia, ujmowane również jako zabezpieczenie pracownika przed utratą zarobków na wypadek przemijających przeszkód w ich zdobywaniu, wywołanych chorobą. Unormowanie to ma więc charakter gwarancyjny, ochronny, zabezpieczający środki utrzymania ubezpieczonego i jego rodziny na czas uniemożliwiający wyszukanie nowego źródła dochodu (uchwała SN z dnia 10 grudnia 1984 r., III UZP 55/84, OSPiKA 1985, z. 7-8, poz. 154; wyrok SN z dnia 5 grudnia 1984 r., II URN 161/84, niepubl.; wyrok SN z dnia 5 sierpnia 1999 r., II UKN 68/99, OSNP 2000, nr 19, poz. 726 – podjęte jeszcze na tle art. 6 poprzednio obowiązującej ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa). W orzecznictwie podniesiono również, że prawo do tego świadczenia dyktowane jest koniecznością ochrony wytworzonej przez chorobę przerwy w pracy (uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 18 kwietnia 1996 r., II UZP 23/95, OSNAPiUS 1996, nr 24, poz. 376). Na gruncie obowiązującej ustawy podnosi się, że ryzykiem chronionym jest niemożność wykonywania (kontynuowania lub podjęcia) każdej działalności zarobkowej, zarówno tej, której wykonywanie dawało tytuł do objęcia ubezpieczeniem, jak i wykonywanej równolegle z taką działalnością, a ponadto jakiejkolwiek nowej działalności dającej źródło utrzymania (wskazana powyżej uchwała SN z dnia 30 sierpnia 2001 r., III ZP 11/01).

Warunek otrzymania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego

Warunkiem otrzymania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest wystąpienie łącznie czterech przesłanek:

a) utrata zdolności do pracy z powodu choroby musi nastąpić w czasie tzw. okresu ochronnego – niezdolność do pracy powstać musi nie później niż 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego (a w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby – nie później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego);

b) niezdolność do pracy musi trwać co najmniej 30 dni – niezdolność ta nie może być przerwana, a zatem musi być orzeczona w ciągłości; ustawodawca nie zawarł przy konstruowaniu tej przesłanki warunku, by nieprzerwana niezdolność do pracy musiała wynikać z tego samego stanu chorobowego, dlatego nie ma znaczenia i dopuszczalne jest, by kolejne zaświadczenia lekarskie stwierdzały niezdolność do pracy spowodowaną zupełnie innymi chorobami, jedynie pod warunkiem, by pomiędzy okresami orzeczonej niezdolności do pracy nie było przerwy;

c) niejako wstępnym warunkiem nabycia prawa do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest posiadanie stosownego okresu wyczekiwania, tj. co najmniej 30-dniowego;

d) brak okoliczności wykluczających nabycie prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego – warunek ten można nazwać negatywnym.

W sytuacji, gdy rozpoczęła Pani chorować w czasie trwania umowy i kontynuuje chorowanie nadal zasiłek chorobowy będzie Pani wypłacany przez ZUS, do którego powinna Pani dostarczać zwolnienia lekarskie. Jednocześnie po zakończeniu umowy o pracę pracodawca powinien przekazać do ZUS dokumenty związane z Pani dalszym zwolnieniem lekarskim.