Ugryzienie dziecka przez psa - konsekwencje dla właściciela

Ostrożność właściciela psa

W pierwszej kolejności wskazuję, iż zgodnie z treścią art. 77 Kodeksu wykroczeń:

„§ 1. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.

§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 przy trzymaniu zwierzęcia, które swoim zachowaniem stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany”.

Odszkodowanie za ugryzienie dziecka przez psa

Z uwagi na powyższe, jeżeli Pana zachowanie mogło wypełnić powyższe znamiona, może zostać na Pana nałożyć nałożony mandat karny. Jeżeli jednak podczas zdarzenia nikt nie wezwał policji, nie możemy raczej mówić o powyższym. Całkiem jednak osobno, jeżeli pomimo braku interwencji policji poszkodowana, a raczej jej rodzice, posiadają materiał dowodowy wskazujący na Pana sprawstwo, udokumentowali ewentualną poniesioną szkodę w postaci kosztów leczenia, to mogą wystąpić od Pana z roszczeniem odszkodowawczym na drodze cywilnej.

Zgodnie bowiem z treścią art. 431 Kodeksu cywilnego:

„§ 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.

§ 2. Chociażby osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego”.

Przesłankami z art. 431, co do których ciężar dowodu obciąża poszkodowanego dochodzącego roszczenie, są:

1. fakt chowania zwierzęcia lub posługiwania się nim przez adresata roszczenia;
2. zdarzenie, jakim jest zachowanie się zwierzęcia wyrządzającego szkodę;
3. wystąpienie szkody;
4. związek przyczynowy pomiędzy szkodą a tym zdarzeniem.

Roszczenie z art. 431 wchodzi w grę, jeżeli zwierzę działa z własnego popędu, a więc w wyniku samoistnego, niezależnego od człowieka zachowania.

Natomiast zarówno wtedy, gdy zwierzę jest intencjonalnie wykorzystane dla wyrządzenia drugiemu szkody, jak i wtedy, gdy jego zachowanie jest całkowicie kontrolowane i kierowane przez człowieka, może być brana pod uwagę odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzę na zasadach ogólnych (art. 415 i n.); zob. wyrok SN z 6.6.1968 r. (sygn. akt I CR 148/68).

Wykazanie braku winy

Aby więc uwolnić się od ewentualnej powyższej odpowiedzialności, musi Pan wykazać brak swojej winy w niniejszym zdarzeniu. Uwolnienie się od odpowiedzialności wymaga wykazania, że podjęte zostały wszystkie niezbędne środki staranności, aby uniknąć wyrządzenia szkody. Nie wystarczy więc wykazanie zachowania staranności w zakresie wąsko rozumianego nadzoru faktycznego.

Jednocześnie, jak Pan wskazał, mogło dojść do znacznego przyczynienia się poszkodowanej do zaistniałego zdarzenia, bowiem to ona sprowokowała psa, pomimo tego, iż podjął Pan wszelkie możliwe działania, aby uniknąć zdarzenia. Niniejsze również obniża Pana odpowiedzialność w tej kwestii.

W mojej ocenie więc dochodzenie ewentualnego naprawienia szkody przez poszkodowaną jest znacznie utrudnione, ale nie jest niemożliwe. Dlatego proszę na zapas zgromadzić materiał dowodowy w sprawie – jeżeli posiada Pan nagrania zdarzenia lub obecni podczas zdarzenia byli inni świadkowie. Poszkodowana może bowiem wystąpić do Pana z powyższym roszczeniem – wtedy musi wykazać Pan brak winy i dokonanie wszelkiej staranności, aby uniknąć szkody.