Sprzedaż samochodu używanego za granicą

Sprzedaż samochodu ze Szwajcarii do Polski

Kwestia wystąpienia opodatkowania sprzedaży samochodu ze Szwajcarii do Polski uzależnione jest od tego, w jaki sposób transakcja ma być przeprowadzona. Możliwa jest sytuacja, gdy nabywca samochodu samodzielnie sprowadzi od Pana samochód ze Szwajcarii lub dokona Pan przewozu samochodu z Polski do Szwajcarii i następnie w kraju dokona Pan sprzedaży samochodu nabywcy.

W pierwszej sytuacji obowiązek podatkowy będzie ciążył na nabywcy jako importerze z kraju trzeciego. W przypadku importu samochodów istnieje obowiązek zapłaty cła, podatku VAT oraz akcyzy. Stawka celna konwencyjna wynosi 10%, bez względu na pojemność silnika, jego rodzaj oraz wiek samochodu. Unia Europejska zawarła jednak umowy preferencyjne z niektórymi krajami trzecimi, na mocy których stawki te zostały obniżone.

Zastosowanie 0% stawki celnej

W przypadku Szwajcarii Unia Europejska zawarła porozumienie o obniżeniu stawki celnej do 0%. Zastosowanie tej stawki jest możliwe pod warunkiem okazania świadectwa pochodzenia towaru ze Szwajcarii tj. świadectwa EUR-1, o który występuje nabywca będący osobą fizyczną.W takim przypadku jedyny podatek jaki może wystąpić po Pana stronie to podatek dochodowy z tytułu odpłatnego zbycia składnika majątkowego. Jeżeli w świetle przepisów podatkowych jest Pan rezydentem Szwajcarii, to zastosowanie znajdą przepisy podatkowe tego kraju. Jeżeli chodzi o polską ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, to sprzedaż samochodu jest wolna od podatku, jeżeli nastąpiła po upływie 6 miesięcy od dnia nabycia samochodu. W sytuacji przywozu samochodu ze Szwajcarii do Polski zastosowanie mogą znaleźć przepisy dotyczące mienia przesiedleńczego. Regulacje te odnoszą się zarówno do cła, VAT-u oraz akcyzy.

W zakresie cła zastosowanie znajdzie rozporządzenie Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych.Zgodnie z tymi przepisami zwolnione z należności celnych przywozowych jest mienie osobiste przywożone przez osoby fizyczne przenoszące swoje miejsce zamieszkania z państwa trzeciego na obszar celny Wspólnoty. Zwolnienie to dotyczy mienia osobistego, które w przypadku towarów nieprzeznaczonych do konsumpcji, było używane przez osobę zainteresowaną w jej poprzednim miejscu zamieszkania przez co najmniej sześć miesięcy przed datą, w której osoba zainteresowana przestała zamieszkiwać w państwie trzecim, który opuściła oraz jest przeznaczone do użytku w takim samym celu w nowym miejscu zamieszkania. Zwolnienie może zostać udzielone tylko osobom, których miejsce zamieszkania znajdowało się poza obszarem celnym Wspólnoty nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Zbycie rzeczy przywożonych w ramach tzw. mienia przesiedleńczego

W ciągu 12 miesięcy od daty dopuszczenia do swobodnego obrotu, mienie osobiste, które zostało zwolnione z należności celnych przywozowych, nie może być pożyczane, oddawane w zastaw, wynajmowane lub odstępowane, odpłatnie lub nieodpłatnie, bez uprzedniego poinformowania o tym właściwych organów. Każde pożyczenie, oddanie w zastaw, wynajęcie bądź odstąpienie przed upływem okresu, o którym mowa, powoduje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych od danego mienia według stawki obowiązującej w dniu takiego pożyczenia, oddania w zastaw, wynajęcia lub odstąpienia oraz według rodzaju rzeczy i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez właściwe organy.

Jak zatem widać z powyższego przepisu, zwolnienie rzeczy przywożonych w ramach tzw. mienia przesiedlenia udzielane jest pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy od dnia dopuszczenia do obrotu, a w przypadku naruszenia tego warunku powstaje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych według stawek obowiązujących w dniu tego odstąpienia oraz według rodzaju rzeczy i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez organ celny.

Podatek VAT

Jeżeli chodzi o kwestie podatku VAT, to sięgnąć należy do art. 47 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle tego przepisu „zwalnia się od podatku import rzeczy osobistego użytku osoby fizycznej przenoszącej miejsce zamieszkania z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1) rzeczy służyły do osobistego użytku tej osobie w miejscu zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, z tym że towary nieprzeznaczone do konsumpcji musiały służyć do takiego użytku przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem, w którym osoba ta przestała mieć miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego;

2) rzeczy będą używane na terytorium kraju do takiego samego celu, w jakim były używane na terytorium państwa trzeciego;

3) osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy poprzedzających zmianę miejsca zamieszkania;

4) rzeczy te przez 12 miesięcy od dnia zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu nie mogą zostać oddane jako zabezpieczenie, sprzedane, wynajęte, użyczone, wydzierżawione lub w inny sposób odstąpione odpłatnie lub nieodpłatnie bez wcześniejszego poinformowania o tym organu celnego”.

Jak zatem widać, również na gruncie podatku VAT warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku jest niesprzedanie mienia przesiedleńczego przez okres minimum 12 miesięcy.

Jeżeli chodzi natomiast o podatek akcyzowy, zagadnienie mienia przesiedleńczego reguluje art. 111 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis ten stanowi, że „zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony czasowo do celów prywatnych przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, na terytorium państwa członkowskiego,

b) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby,

c) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy 6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie,

d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego przywozu, jednakże samochód osobowy należący do przedsiębiorstwa wynajmującego z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego może być podnajmowany w celu jego ponownego przywozu, jeżeli znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego na skutek wykonania umowy najmu, która na terytorium tego państwa członkowskiego została zrealizowana; samochód może też być zwrócony na terytorium państwa członkowskiego przez pracownika przedsiębiorstwa wynajmującego, na terytorium którego został wynajęty, także w przypadku gdy pracownik ma miejsce zamieszkania na terytorium kraju”.

Zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy. Miejsce stałego pobytu na terytorium państwa członkowskiego ustala się na podstawie dokumentów, w szczególności dowodu tożsamości lub innego dokumentu urzędowego. W przypadku wątpliwości dotyczących spełnienia warunku posiadania miejsca stałego pobytu, zwolnienie od akcyzy następuje pod warunkiem wpłacenia kaucji pieniężnej w walucie polskiej, w wysokości kwoty akcyzy, która byłaby należna.

Powyższe przepisy stosuje się również do osób fizycznych przybywających na terytorium kraju z terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – a więc również Szwajcarii.

Podsumowując, skorzystanie ze zwolnienia od podatków w ramach mienia przesiedleńczego możliwe jest m.in. jedynie, gdy samochód osobowy przywieziony zostanie do kraju i nie zostanie sprzedany, wynajęty czy wypożyczony przez okres 12 miesięcy.