Ślub niepełnoletniej dziewczyny w ciąży

Zezwolenie na zawarcie związku małżeńskiego

Zgodnie z art. 10 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (w skrócie K.r.io.) „nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat osiemnastu. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny”.

Na skutek zawarcia małżeństwa osoba niepełnoletnia uzyskuje pełnoletność (art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego).

Konieczne będzie więc skierowanie sprawy do sądu o udzielenie zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego.

Postępowanie w sprawie zezwolenia na zawarcie małżeństwa reguluje art. 561 Kodeksu postępowania cywilnego. Postępowanie to ma charakter postępowania nieprocesowego. Wszczyna się je na wniosek osoby, która nie osiągnęła wymaganego wieku. Tej tylko osobie przysługuje legitymacja do zgłoszenia wniosku.

Po złożeniu wniosku sprawa odbywa się dość szybko. Nie ma tu ustawowego terminu, zależy to od ilości spraw w danym sądzie – ale zwykle nie czeka się dłużej niż miesiąc.

Przed wydaniem postanowienia rozstrzygającego taki wniosek sąd wysłucha wnioskodawczyni, osoby, z którą małżeństwo ma być zawarte, oraz w razie potrzeby – osób bliskich przyszłych małżonków (art. 561 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego).

Postanowienie o udzieleniu zezwolenia zawiera określenie osoby wnioskodawcy oraz osoby, z którą małżeństwo ma być zawarte. Zezwolenie sądu ma charakter nieodwołalny. Prawomocnego postanowienia nie można bowiem ani zmienić, ani uchylić.

Wyłącznie właściwy jest sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania wnioskodawczyni jako osoby, której postępowanie dotyczy, a w przypadku braku miejsca zamieszkania – sąd miejsca jej pobytu.

Możecie więc Państwo wziąć ślub – po uzyskaniu zgody sądu.

Rodzina, a dokładniej rodzice mogą być wysłuchani w charakterze świadków – ale prawo nie uzależnia zezwolenia od ich zgody. Wymagana jest za to zgoda sądu.

Opiekun ustawowy dziecka

Z uwagi na to, iż z chwilą zawarcia małżeństwa Pańska narzeczona uzyska pełnoletność, oboje będziecie mogli być opiekunami ustawowymi dziecka.

Zgodnie z art. 619 K.r.io. „matką dziecka jest kobieta, która je urodziła”. Macierzyństwo wskazuje na stosunek prawny między dzieckiem a matką, która je urodziła. Macierzyństwo odnosi się do określonego dziecka, którego tożsamość powinna być ściśle określona.

Matką dziecka jest kobieta, która je urodziła, bez względu na to, czy ojcem dziecka jest jej mąż, czy inny mężczyzna, czy nastąpiło uznanie ojcostwa lub sądowe ustalenie ojcostwa, czy dziecko jest pogrobowcem, czy poczęcie nastąpiło w wyniku sztucznego zapłodnienia, czy poczęcie nastąpiło w wyniku zapłodnienia nasieniem pochodzącym od kilku mężczyzn, czy zapłodnienie nastąpiło nasieniem przechowywanym w banku nasienia.

Z kolei zgodnie z art. 62 § 1 K.r.io. „jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji”.

Jeśli dziecko urodzi się w trakcie trwania małżeństwa, będziecie Państwo oboje rodzicami dziecka, pełnoprawnymi opiekunami i przedstawicielami dziecka.