Rozliczenie podatku przy sprzedaży przez internet

W pytaniu mowa jest o VAT oraz CIT. Mamy zatem do czynienia z osobą prawną. W tej sytuacji odpowiedź znajduje się w ustawie o VAT oraz ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W obydwu przypadkach chodzi o stan nazywany: data powstania obowiązku podatkowego. Według ustawy o VAT:

„Art. 19a.1.Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

2. W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę”.

Przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W opisanej sytuacji mamy do czynienia z następującymi sytuacjami:

1. Klient zamawia meble i płaci z góry całą cenę na rachunek bankowy – firma wystawia jak jest to osoba fizyczna) paragon (fakturę na żądanie klienta), po czym uważa dzień otrzymania pieniędzy jako dzień powstania obowiązku podsadkowy w zakresie VAT i CIT; inaczej mówiąc, ujmuje pieniądze w ewidencji sprzedaży dla potrzeb VAT oraz jako przychód dla celów podatku PIT; towar i paragon jest wysyłany po wykonaniu zamówienia (do 18 dni) i zdarza się, że wysyłka następuje w innym miesiącu niż wystawienie paragonu.
2. Klient zamawia meble i płaci za nie przy odbiorze kurierowi – firma wystawia (jak jest to osoba fizyczna) paragon (fakturę na żądanie klienta), po czym uważa dzień wydania towaru kurierowi za dzień powstania obowiązku podsadkowy w zakresie VAT i CIT; inaczej mówiąc ujmuje pieniądze w ewidencji sprzedaży dla potrzeb VAT oraz jako przychód dla celów podatku PIT.
3. Klient kupuje przez Allegro, firma otrzymuje pieniądze za pośrednictwem platform płatniczych (od Payu i Dotpay), wpływa informacja, że jest zapłata i firma wystawia paragon (zapewne załącza do go wysłanego towaru) oraz w miesiącu wystawienia paragonu rozlicza podatek VAT oraz księguje kwotę paragony jako przychód w miesiącu jego wystawienia; towar i paragon jest wysyłany po wykonaniu zamówienia (do 18 dni) i zdarza się, że wysyłka następuje w innym miesiącu niż wystawienie paragonu.

Ad 2. i ad 3.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Jak Pani wskazuje, towary wysyłane są za pośrednictwem firmy kurierskiej. Prawdopodobnie firma nie posiada żadnych umów regulujących przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w przypadku gdy odbiorcami wysyłek kurierskich odbiorcy pojedynczy. Na dokumentach sprzedaży, gdzie niewiadomą jest data faktycznego odbioru dostawy przez zamawiającego, jako datę sprzedaży (dokonania dostawy) firma przyjmuje datę przekazania towaru kurierowi.

Przeniesienie prawa do dysponowania towarem następuje w chwili odebrania towaru przez firmę kurierską zarówno w przypadku kontrahentów stałych jak i kontrahentów składających zamówienia przez „Allegro”.

Najprawdopodobniej firma ma podpisaną umowę z firmą kurierską i pokrywa koszty tej umowy, ale nabywca jest czasami obciążony kosztem transportu (małe zamówienie, gdzie zysk byłby mniejszy od kosztów transportu). Towar w trakcie przesyłki jest własnością nabywcy.

Zasadne jest twierdzenie, że moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT odpowiada momentowi wydania towarów, o którym mowa w art. 544 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.

Ponadto, jak stanowi art. 548 § 1, z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Z przywołanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym.

Z chwilą, w której rzecz została powierzona przewoźnikowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że generalnie moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi „wydania towarów”, o którym mowa w art. 544 Kodeksu cywilnego.

Być może w Państwa regulaminie (na stronie internetowej) jest wskazanie, że „dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia”.

Przeniesienie prawa do dysponowania towarem następuje chwili odebrania towaru przez firmę kurierską, a towar w trakcie przesyłki jest własnością nabywcy.

W sytuacji, gdy towar jest wysyłany przez dostawcę do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (kuriera), dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

W świetle powyższego firma, dostarczając towar przez kuriera, jest zobowiązana rozpoznać obowiązek podatkowy w dniu wydania towaru kurierowi.

Ad 1.

W przypadku sprzedaży przez Allegro oraz przedpłat 100% klienci płacą za towar przed nadaniem przesyłki kurierowi poprzez zwykły przelew bankowy lub płatność za pomocą systemu PayU czy Dotpay. Przy zapłacie z góry także mamy do czynienia z zapłata przed dostawą. W obydwu tych przypadkach mamy więc tutaj do czynienia z zaliczką. Stosownie zatem do art. 19a ust. 8 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje w momencie otrzymania zaliczki.

Zgodnie z art. 19a ust. 8 jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (ten przepis nie dotyczy Pani firmy).

Gdy klient płaci przed wysłaniem – data otrzymania pieniędzy jest data powstania obowiązku podatkowego w zakresie VAT oraz w zakresie podatku dochodowego. Gdy kupujący płaci za towar przez np. PayU, dla firmy znaczenie ma moment, w którym otrzymała wpłatę na saldo PayU. Od tej chwili bowiem środki są ewidencjonowane na koncie firmy w PayU i pozostają do jej dyspozycji. Tylko od firmy jako sprzedającego zależy, kiedy przeleje je na swój rachunek bankowy lub wypłaci w innej formie.

Uznanie, że momentem otrzymania zapłaty za pośrednictwem PayU jest moment zewidencjonowanie płatności na rachunku w PayU, powoduje określone konsekwencje podatkowe jeśli zapłata za towar następuje z góry (przed wysłaniem towaru). W podatku VAT powstaje obowiązek podatkowy. Natomiast w podatku dochodowym w tym momencie powstaje przychód.

---------------------------

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zasada z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi, że datą powstania przychodu jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

Przychód wygeneruje zatem to z wyżej wymienionych zdarzeń, które nastąpi jako pierwsze. Data faktury faktycznie może zatem tutaj oznaczać datę powstania przychodu, ale jedynie wówczas, gdy zostanie ona wystawiona przed samym wydaniem towaru czy wykonaniem usługi i otrzymaniem zapłaty.

Gdy zamiast faktury wystawiany jest paragon z kasy fiskalnej – to należy go traktować tak jak fakturę. Dokumentuje on datę otrzymania zapłaty za towar. A co najmniej dokumentuje przychód należny nawet jak został otrzymany.

Gdy przychody rozpoznawana są na zasadach kasowych, czyli w dacie fizycznego otrzymania zapłaty – to stosownie do art. 12 ust. 3e ustawy o CIT w przypadkach otrzymania przychodów z działalności gospodarczej, do których nie mają zastosowania przepisy wyżej wymienione (np. kary umowne, odszkodowania, odsetki za zwłokę czy dofinansowania i refundacje), datą powstania przychodu jest dzień otrzymania zapłaty. Ale to raczej nie dotyczy firmy.

Przysyłany w systemie PayU raport o zaewidencjonowaniu na rzecz firmy określonych wpłat jest potwierdzeniem ich otrzymania. Z przesłanej informacji (raportu) wynika bowiem, że w danym dniu wpłynęły na rzecz firmy pieniądze tytułem zapłaty za transakcje sprzedaży z konkretnych ofert. Skutki podatkowe należy oceniać na podstawie informacji z PayU. Datą zaewidencjonowania sprzedaży w PayU jest data uzyskania przez firmę przychodu.

Reasumując, we wskazanych sytuacjach:

1. Klient zamawia meble i płaci z góry cała cenę na rachunek bankowy – firma wystawia (jak jest to osoba fizyczna) paragon (fakturę na żądanie klienta), po czym uważa dzień otrzymania pieniędzy jako dzień powstania obowiązku podsadkowy w zakresie VAT i CIT; inaczej mówić ujmuje pieniądze w ewidencji sprzedaży dla potrzeb VAT oraz jako przychód dla celów podatku PIT – jest działaniem prawidłowym.
2. Klienta zamawia meble i płaci za nie przy odbiorze kurierowi – firma wystawia (jak jest to osoba fizyczna) paragon (fakturę na żądanie klienta), po czym uważa dzień wydania towaru kurierowi za dzień powstania obowiązku podsadkowy w zakresie VAT i CIT; inaczej mówiąc, ujmuje pieniądze w ewidencji sprzedaży dla potrzeb VAT oraz jako przychód dla celów podatku PIT – jest działaniem prawidłowym.
3. Klient kupuje przez Allegro, firma otrzymuje pieniądze za pośrednictwem platform płatniczych (od Payu i Dotpay), wpływa informacja, że jest zapłata i firma wystawia paragon (zapewne załącza do go wysłanego towaru) oraz w miesiącu wystawienia paragonu rozlicza podatek VAT oraz księguje kwotę paragony jako przychód w miesiącu jego wystawienia – jest działaniem prawidłowym.