Reklamacja kostki brukowej

Reklamacja wadliwej kostki brukowej

Udzielając niniejszej odpowiedzi, zakładam, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z tzw. sprzedażą konsumencką, tj. dokonywaną w zakresie przedsiębiorstwa sprzedawcy sprzedażą rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa rzecz w celu niezwiązanym z jej działalnością zawodową lub gospodarczą (innymi słowy chodzi tu o transakcję, w której uczestniczy przedsiębiorca jako sprzedawca i konsument jako kupujący).

Z pytania wynika, że na zakupiony towar w postaci kostki brukowej została udzielona gwarancja. W przedmiotowej sprawie występują więc dwa reżimy odpowiedzialności:

1. odpowiedzialność gwaranta z tytułu udzielonej gwarancji,
2. odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu niezgodności towaru z umową.

W razie więc ujawnienia się niezgodności towaru z umową (czyli wady) odpowiedzialnością obarczony jest sprzedawca. Jeżeli jednak na dany towar udzielono konsumentowi również gwarancji (wydano dokument nazywany umową gwarancyjną lub po prostu gwarancją), może on korzystać z dwóch reżimów, odpowiedzialności sprzedawcy lub gwaranta. Jeżeli więc na dany towar udzielono konsumentowi gwarancji, wówczas ma on prawo wyboru reżimu odpowiedzialności, w którego ramach będzie dochodził swoich roszczeń. Może mianowicie skorzystać z gwarancji lub niezgodności towaru z umową. Alternatywność wyboru istnieje przez cały okres ochronny. Te dwa rodzaje odpowiedzialności dwóch różnych podmiotów istnieją niezależnie od siebie.

Odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu niezgodność towaru z umową

Zacznijmy od odpowiedzialności sprzedawcy. Sprzedawca ponosi wobec konsumenta odpowiedzialność za tzw. niezgodność towaru z umową. Przypomnę, że za konsumenta uważa się (zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie cywilnym) osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Zakładam, że występuje Pan w tej sprawie właśnie w roli konsumenta.

Kwestię odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność towaru z umową regulują przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 27 lipca 2002 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy „sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową, a w przypadku stwierdzenia tej niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona już w chwili wydania”. Przez niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową należy rozumieć sytuację, w której sprzedany towar nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany, oraz gdy jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju. Ponadto towar może być uznany za niezgodny z umową, gdy nie odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela (np. właściwości wskazane w oznakowaniu czy zapewnienia składane w reklamach).

Czy sprzedawca powinien naprawić lub wymienić wadliwy towar?

W przypadku wystąpienia jednej z powyżej opisanych przesłanek osoba, która nabyła wadliwy towar, dysponuje szeregiem uprawnień przeciwko sprzedawcy. W pierwszej kolejności może ona żądać doprowadzenia zakupionego towaru do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę lub wymianę na nowy. Nieodpłatność naprawy i wymiany oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu poniesionych przez kupującego kosztów. Sprzedawca ma tylko 14 dni na ustosunkowanie się do powyższych roszczeń. W przypadku braku odpowiedzi sprzedawcy w tym terminie uznaje się, że uznał on roszczenia kupującego za uzasadnione.

W tym miejscu pragnę podkreślić, iż sprzedawca nie może tej odpowiedzialności wyłączyć, ograniczyć ani też przerzucić na producenta, importera lub jakiegokolwiek poprzedniego sprzedawcę. Odpowiedzialność z tego tytułu spoczywa zawsze na sprzedawcy. Jest to odpowiedzialność narzucona przepisem prawa i oparta na zasadzie ryzyka, czyli niezależna od winy sprzedającego. Okres ochrony konsumenta z tego tytułu wynosi 2 lata, poza tym termin ten biegnie od nowa w razie wymiany produktu.

Czy sprzedawca może przerzucić odpowiedzialność za wadliwy towar na producenta i nie przyjąć reklamacji?

Wobec powyższego nie wolno sprzedawcy wprowadzać konsumentów w błąd i przerzucać odpowiedzialności na producenta, nawet jeżeli jednocześnie producent udzielił klientom na dany towar gwarancji.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie sprzedawca kostki brukowej nie może przerzucać odpowiedzialności na producenta. Jeśli sprzedawca uznał reklamację złożoną przez Pana, wówczas powinien się on zastosować do Pańskich żądań, a nie odsyłać do producenta kostki. Reklamacja była skierowana do sprzedawcy, więc sprzedawca powinien się zająć sposobem jej załatwienia. Opinia producenta może mieć charakter jedynie doradczy, a nie wiążący. Rola sprzedawcy nie może się też ograniczać do pośredniczenia między konsumentem a producentem kostki.

Zgodnie z art. 9 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej kupujący ma dwa miesiące od stwierdzenia niezgodności towaru z umową na zawiadomienie o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy jednak, gdy wyśle odpowiednie oświadczenie przed jego upływem.

Ponadto z art. 10 ust.1 wskazanej ustawy wynika, że „sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru”.

Miał Pan więc 2 miesiące od chwili wykrycia wady do złożenia reklamacji u sprzedawcy. Odpowiedzialność sprzedawcy istnieje przez dwa lata od wydania towaru.

Co za tym idzie, konsument może reklamować towar przez dwa lata, bowiem sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru z umową w razie jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania rzeczy.

Zakładam, że w przedmiotowej sprawie te terminy zostały zachowane.

Ustawa nie przewiduje konieczności posiadania żadnego opakowania celem dokonania reklamacji produktu.

Powtarzam raz jeszcze, że to sprzedawca odpowiada wobec konsumenta z tytułu niezgodności towaru z umową. Sprzedawca nie może zasłaniać się producentem ani przerzucać na niego swojej odpowiedzialności. Pana jako konsumenta w ogóle nie powinny obchodzić relacje miedzy sprzedawcą a producentem – jeśli producent nie chce uznać reklamacji, to jest to problem sprzedawcy.

Ważne jest, że sprzedawca uznał wadę i powinien on załatwić reklamację zgodnie z Pańskim żądaniem. Sprzedawca może potem zwrócić się z regresem do producenta, ale to już jest sprawa miedzy nimi i sprzedawca nie może tłumaczyć się faktem, że producent ma odmienne od niego zdanie.

Powtarzam raz jeszcze – proszę domagać się wykonania żądania reklamacyjnego od sprzedawcy i uprzedzić go, że zgodnie z przepisami prawa nie może on przerzucać swojej odpowiedzialności na producenta.