Przerwanie nauki a zapłata czesnego

Klauzula abuzywna

Bez wątpienia § 4 umowy stanowi klauzulę abuzywną, czyli zabronioną, która w konsekwencji pokrywa się z przesłankami z dwóch punktów katalogu klauzul abuzywnych zawartych w Kodeksie cywilnym, tj. z:

• art. 385³ pkt 13 K.c. – przewidując obowiązek zapłaty za całość świadczenia lub utratę prawa żądania zwrotu świadczenia konsumenta spełnionego wcześniej niż świadczenie kontrahenta, gdy strony wypowiadają, rozwiązują lub odstępują od umowy;
• art. 385³ pkt 16 K.c. – nakładając wyłącznie na konsumenta obowiązek zapłaty ustalonej sumy na wypadek rezygnacji z zawarcia lub wykonania umowy.

Dlatego też sposób rezygnacji z dalszych usług edukacyjnych szkoły jest prosty (zwłaszcza że z treści pytania wynika, że jeszcze nie uiścił Pan należności za przyszły okres), ponieważ odzyskanie już wpłaconej kwoty na pewno trwałoby nieco dłużej.

W zaistniałej sytuacji należy jedynie zadbać o prawidłową formę i treść rozwiązania umowy oraz o odpowiednie uzasadnienie bezprawności żądania szkoły, aby osoba rezygnująca z jej usługi płaciła za przysłowiowe nic.

Jak rozwiązać umowę o kształcenie w szkole prywatnej?

W tym celu niezbędne będzie złożenie pisemnego wypowiedzenia umowy. Proszę zadbać, by osoba przyjmująca wypowiedzenie potwierdziła na Pana egzemplarzu podpisem i datą wpływ wypowiedzenia.

Po oznaczeniu stron umowy i charakteru pisma (wypowiedzenie umowy) należy na początku wyraźnie napisać, kto, z jaką datą i jaką umowę wypowiada i rozwiązuje. Natomiast w uzasadnieniu proszę poinformować, że nie uiści Pan opłat za cały okres, stosownie do wymogów § 4 umowy, ponieważ postanowienia tam zawarte są klauzulami zabronionymi (abuzywnymi), dlatego nie będzie ich Pan respektował i nie uiści nic ponad kwoty wpłacone za dotychczasową naukę. Proszę tez wykazać, jakie koszty z tego tytułu już Pan poniósł.

Do uzasadnienia może Pan wykorzystać niżej cytowane fragmenty raportu UOKIK z kontroli wzorców umownych stosowanych przez szkoły w ramach usługi edukacyjnej. W tych fragmentach odnajdzie Pan zarówno przykładowe klauzule uznane przez prezesa UOKiK jako klauzule niedozwolone, jak i wyjaśnienie przyczyn i istoty braku podstaw do zatrzymania czy żądania przez szkołę pełnej kwoty, gdy konsument zrezygnuje z usługi.

Oto one (proszę się na nie powołać dla poparcia zasadności swych racji w piśmie do szkoły):

Porzucenie nauki w szkole prywatnej a zwrot opłaty wpisowej

„Należy zaznaczyć, że postanowienia wyłączające możliwość zwrotu opłaty wpisowej mogą stanowić klauzule abuzywną, jeżeli kwota wpisowego jest wysoka i nieadekwatna do rzeczywiście ponoszonych przez Szkołę kosztów administracyjnych, szczególnie w sytuacji, kiedy konsument odstępuje od umowy tuż po jej zawarciu, kiedy Szkoła mogła jeszcze nie spełnić wszystkich świadczeń, za które została pobrana opłata wpisowa.

Analogicznie sprawa wygląda w przypadku czesnego opłaconego jednorazowo. Dzięki postanowieniom umownym tej treści Szkoła zastrzega sobie, że wpłacone czesne nie podlega zwrotowi, również bez względu na moment odstąpienia konsumenta od umowy. Wydaje się zasadnym fakt obciążenia studenta kosztami z tytułu czesnego za okres, w którym faktycznie pobierał naukę i Szkoła świadczyła na jego rzecz usługi edukacyjne, tj. za okres, kiedy przysługiwał mu status studenta. Natomiast po odstąpieniu przez konsumenta od umowy strony umowy powinny dokonać rozliczenia zgodnie z ogólnymi zasadami prawa cywilnego”. (...)

„Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zakwestionował m.in. następujące postanowienia:

1. Student skreślony z listy studentów na mocy postanowień pkt 5.5. zobowiązany jest do uregulowania wszystkich zobowiązań wobec Uczelni, w tym także zobowiązań finansowych. Uregulowanie tych zobowiązań jest warunkiem zwrotu dokumentów studenta.
2. Student może rozwiązać umowę ze skutkiem na koniec roku akademickiego, tj. 30 września każdego roku. W trakcie okresu wypowiedzenia Student zobowiązany jest do uiszczania rat czesnego w pełnym zakresie.
3. Student, który złożył oświadczenie o rezygnacji lub został zawieszony w prawach studenta w trakcie semestru i wnosi opłatę semestralną w ratach, jest zobowiązany do opłaty wszystkich rat czesnego do końca semestru, w którym złożył oświadczenie o rezygnacji lub został zawieszony w prawach studenta.
4. W przypadku pisemnej rezygnacji przez studenta bądź skreślenia studenta z listy studentów przez uczelnię w terminie do 15 września każdego roku lub w trakcie trwania nauki podczas pierwszego, drugiego lub trzeciego roku studiów student traci kwotę wpisowego oraz zobowiązany jest do zapłacenia 100% czesnego za miesiące pozostałe do końca roku akademickiego przerwania studiów.
5. W przypadku przerwania studiów w czasie semestru Student obowiązany jest do natychmiastowego pisemnego powiadomienia Dziekana (...) o swojej rezygnacji i uiszczenia czesnego za cały rok akademicki. Jeżeli Student korzystał z promocji dotyczących opłat, zobowiązany jest do uiszczenia czesnego za cały rok akademicki w pełnej wysokości, tj. bez promocji.
6. W każdym przypadku skreślenia z listy studentów wydanie dokumentów Studentowi nastąpi po uregulowaniu przez Niego czesnego za rok akademicki, w którym nastąpiło skreślenie”.

Czy po rozwiązaniu umowy ze szkołą prywatną można żądać zwrotu wpłaconej kwoty?

„Wyżej zakwestionowane postanowienia zobowiązują konsumenta do uiszczenia zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub części, jednocześnie w wielu przypadkach przewidują utratę prawa żądania zwrotu świadczenia konsumenta spełnionego wcześniej niż świadczenie Szkoły. Z ich treści wynika, iż konsument bez względu na okoliczności będzie pozbawiony możliwości uzyskania zwrotu wpłaconej kwoty. Przepisy kodeksu cywilnego regulują wyczerpująco kwestię świadczeń stron na wypadek odstąpienia od umowy-zlecenia. Jeśli konsument decyduje się wypowiedzieć umowę bez ważnych powodów, obowiązany jest zapłacić przyjmującemu zlecenie (Szkole) wynagrodzenie za dotychczas dokonane czynności, ponieść koszt wydatków poczynionych w celu należytego wykonania zlecenia, a ponadto winien naprawić szkodę. Przy ustalaniu wysokości odszkodowania należy odliczyć choćby wartość zaoszczędzonego przez przedsiębiorcę świadczenia, co wyklucza możliwość ustalenia wysokości odszkodowania na poziomie równym opłacie za świadczenie usług edukacyjnych (art. 746 K.c.).”

W argumentacji pisma proszę wykorzystać powyższe.