Przebywanie za granicą w trakcie zwolnienia lekarskiego i urlopu macierzyńskiego

Wyjazd za granicę w czasie zwolnienia lekarskiego

Zasadniczo nie ma przeszkód, aby wyjechać za granicę w czasie zwolnienia lekarskiego – jeśli lekarz wyrazi na to zgodę.

Należy powiadomić pracodawcę i zobowiązać do powiadomienia ZUS-u o adresie przebywania i zamieszkania na czas ciąży i urlopu macierzyńskiego.

Należy jednak mieć na uwadze, że ZUS może podważyć zwolnienie. Na to niestety nie ma 100% lekarstwa.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 z późn. zm.) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby (lub innego zdarzenia z chorobą zrównanym) w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. akt III UK 120/05, podkreślił, że celem zaś zwolnienia od pracy jest zaś odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy stąd w jego osiągnięciu przeszkodą mogą być wszelkie zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję.

Przebywanie za granicą w czasie zwolnienia chorobowego

Lekarz w Polsce nie wystawi zwolnienia na okres dłuższy niż 30 dni. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27.07.1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych: „§ 6. 1. Po 30 dniach niezdolności do pracy prowadzący leczenie, przed wystawieniem ubezpieczonemu zaświadczenia lekarskiego o dalszej niezdolności do pracy, ocenia jednocześnie, czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia potrzebę przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej, a w przypadku stwierdzenia takiej potrzeby – wypełnia wniosek o rehabilitację leczniczą, według wzoru ustalonego w przepisach odrębnych”.

Ustalenie prawa i wypłata zasiłku chorobowego

Dowodem stanowiącym podstawę do ustalenia prawa i wypłaty przez ZUS zasiłku chorobowego są:

• zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy wystawione na druku ZUS ZLA,
• wypis z kopii zaświadczenia ZUS ZLA sporządzony przez lekarza leczącego na wniosek ubezpieczonego- w przypadku zagubienia ZUS ZLA,
• zaświadczenie zagranicznego lekarza lub zagranicznego zakładu leczniczego przetłumaczone na język polski: zawierające nazwę zagranicznego zakładu leczniczego lub imię i nazwisko zagranicznego lekarza; opatrzone datą wystawienia oraz podpisem; zawierające początkową i końcową datę niezdolności do pracy w przypadku ubiegania się o zasiłek chorobowy z tytułu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej za granicą. W przypadku zaświadczeń wystawianych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz państw stron umów międzynarodowych w zakresie zabezpieczenia społecznego, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, w językach urzędowych tych państw nie jest wymagane przedłożenie przez ubezpieczonego zaświadczenia przetłumaczonego na język polski.

Reasumując – nie ma podstaw, aby odmówić ubezpieczonej wyjazdu za granicę, jeśli nie jest to sprzeczne z zaleceniami lekarza, a lekarz wyrazi na to zgodę.