Podłączenie kanalizacji i opłata adiacencka

Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej

Sytuacja uregulowana jest w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z jej przepisami:

„Art. 144. 1. Właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich.

2. Przepis ust. 1 stosuje się także do użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych, którzy na podstawie odrębnych przepisów nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste lub wnieśli, za zgodą właściwego organu, jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego.

Art. 145. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi.

2. Wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi.

Art. 146. 1. Ustalenie i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej.

2. Wysokość opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały.

3. Wartość nieruchomości według stanu przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej.

Art. 147. 1. Opłata adiacencka może być, na wniosek właściciela nieruchomości, rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.

2. Raty, o których mowa w ust. 1, podlegają oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Art. 148. 1. Obowiązek wnoszenia opłaty adiacenckiej powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stała się ostateczna. W przypadku rozłożenia opłaty na raty obowiązek ten dotyczy wpłacenia pierwszej raty.

2. Do skutków zwłoki lub opóźnienia w zapłacie opłaty adiacenckiej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego.

3. Wysokość opłaty adiacenckiej ustalona w decyzji podlega waloryzacji począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydana została decyzja, do pierwszego dnia miesiąca, w którym powstał obowiązek zapłaty.

4. Na poczet opłaty adiacenckiej zalicza się wartość świadczeń wniesionych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, w gotówce lub w naturze, na rzecz budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej”.

Koszty podłączenia do kanalizacji

Obowiązkiem udziału w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej (np. podłączenia do kanalizacji) ustawodawca obciąża właściciela nieruchomości, a także tych użytkowników wieczystych, którzy nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za korzystanie z tego prawa do nieruchomości albo którzy za zgodą właściwego organu wnieśli opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Wnoszenie opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości jest okolicznością zwalniającą z obowiązku uiszczenia opłaty adiacenckiej. Jest to związane z możliwością aktualizowania wysokości opłat rocznych na podstawie art. 77 ustawy, jeżeli wartość nieruchomości uległa zmianie.

Obowiązek wniesienia opłaty adiacenckiej

Partycypowanie w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej, w tym podłączeniu kanalizacji, jest obligatoryjne i nie jest uzależnione od tego, czy osoba zobowiązana do wniesienia opłaty adiacenckiej bezpośrednio korzysta z tych urządzeń (por. wyrok NSA z dnia 13 grudnia 1994 r., SA/Lu 514/94, „Wokanda” 1995, nr 5, s. 32). Podstawowym kryterium powstania obowiązku jest fakt wybudowania urządzenia infrastruktury technicznej oraz samo stworzenie warunków do podłączenia nieruchomości do urządzenia. Opłata adiacencka nie jest świadczeniem osobistym, lecz związanym z nieruchomością, co oznacza, że w razie zbycia nieruchomości (sprzedaży lub przeniesienia prawa użytkowania wieczystego) obowiązek wniesienia opłaty obciąża nabywcę nieruchomości (por. wyrok NSA z dnia 26 stycznia 1995 r., I SA 2528/93, ONSA 1996, nr 1, poz. 34).

Za podłączenie wody do granicy posesji czy do budynku płaci właściciel. Zawsze – i nie wpływa to w ogóle na opłatę adiacencką.