Podjęcie pracy w Irlandii a rezydencja podatkowa

Polski rezydent podatkowy

Na początek wyjaśnię w paru słowach ogólnie kwestie związane z podwójnym opodatkowaniem. Osoby zamieszkałe w Polsce podlegają co do zasady nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wystarczy spełnienie jednej z tych przesłanek, aby zostać uznanym za osobę podlegającą tutaj nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Można przebywać w Polsce krócej lub w ogóle nie przebywać, a mimo to być rezydentem, np. mając w Polsce rodzinę. Z kolei uznanie, że jest się rezydentem w Polsce, oznacza, że trzeba zapłacić podatek w Polsce (z reguły, bo w innych krajach są niższe stawki podatkowe – w Irlandii chyba 20%, a w Polsce pewnie przy dochodach z Irlandii już 32%).

Wykazanie centrum interesów życiowych w Irlandii

Aby wyeliminować ryzyko podwójnego opodatkowania, należy „zerwać” związki z Polską, nie posiadać tu centrum interesów życiowych, gospodarczych.

Jeżeli chodzi o przesłankę „centrum interesów gospodarczych”, to decyduje miejsce prowadzenia działalności zarobkowej (stanowiącej główne źródło dochodu) lub miejsce świadczenia pracy oraz posiadanych składników majątku nieruchomego i ruchomego, inwestycji, rachunków bankowych, polis ubezpieczeniowych. Centrum interesów gospodarczych może stanowić także miejsce, z którego podatnik zarządza swoim majątkiem. W mojej ocenie zawieszenie działalności oznacza, że się jej nie prowadzi, więc nie robiłabym z tego faktu problemów, ale jest to zawsze ocenne, więc nie mogę zagwarantować podobnej oceny przez urząd. W mojej ocenie Pan nie będzie miał centrum interesów gospodarczych w Polsce.

Zameldowanie na stałe

Z ostrożności sugerowałabym Panu wymeldować się spod adresu w Polsce, bo po pierwsze utrzymywanie tu adresu, choćby tylko zameldowania, może dla US oznaczać chęć powrotu do Polski, czyli związek z Polską (przy dodatkowo zawieszonej działalności gospodarczej). Po drugie, w myśl ustawy o ewidencji ludności, art. 33 ust. 1 – obywatel polski, który opuszcza miejsce pobytu stałego albo opuszcza miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu, obowiązany jest się wymeldować. Uznałabym zatem, że skoro się Pan nie wymeldował, to znaczy, że nie miał Pan na celu opuszczenia miejsca pobytu stałego w Polsce, a jedynie na czas pracy przeniósł się Pan do Irlandii z zamiarem powrotu do Polski, która jest tak naprawdę dla Pana adresem zamieszkania. To wzmocniłoby Pana pozycję wobec tego, że nie posiada Pan tu ośrodka interesów życiowych i gospodarczych, a po powrocie do kraju będzie się Pan mógł ponownie zameldować.

Na Pana korzyść przemawia fakt, że nie ma Pan majątku w Polsce, mieszka Pan w domu rodziców i wyjeżdża wraz z żoną, i tam będzie żył, mieszkał, miał znajomych itd. W mojej ocenie w opisanej sytuacji US nie powinien uznać Pana za polskiego rezydenta i tu opodatkować.