Opłata ryczałtowa za wodę a obowiązek założenia wodomierza

Zasady dokonywania rozliczeń za zaopatrywanie w wodę

Podstawę prawną w tej sprawie stanowi ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Przepis artykułu 27 tejże ustawy w szczegółowy sposób określa zasady dokonywania rozliczeń za zaopatrywanie w wodę oraz odprowadzanie ścieków. Zgodnie z regulacją zawartą w tym przepisie podstawą do dokonania rozliczenia są wskazania wodomierza głównego. W przypadku braku urządzenia pomiarowego ustalenie zużycia wody jest dokonywane w oparciu o przeciętne normy zużycia wody. Ostatnia dość lakonicznie sformułowana podstawa ustalenia zużycia wody została doprecyzowana mocą rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8, poz. 70).

Ustawowa delegacja do wydania tego rozporządzenia została określona w art. 27 ust. 3 omawianej ustawy. Zgodnie z treścią tej delegacji Minister Infrastruktury został upoważniony do określenia w drodze rozporządzenia przeciętnych normy zużycia wody dla poszczególnych odbiorców usług. Delegacja wskazuje ponadto, że normy te mają stanowić podstawę ustalania ilości pobranej wody w razie braku wodomierza, biorąc pod uwagę specyfikę poszczególnych odbiorców usług oraz wskaźniki średniego zużycia wody określone w szczególności dla gospodarstw domowych, usług oraz innej działalności w miastach i wsiach.

Przeciętne normy zużycia wody określonych grup odbiorców

Rozporządzenie w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody wyodrębnia następujące grupy odbiorców:

1. gospodarstwa domowe,
2. podlewanie ogródków przydomowych i upraw rolniczych,
3. usługi,
4. fermy i obiekty inwentarskie,
5. obsługa pojazdów mechanicznych, maszyn rolniczych i warsztatów,
6. zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego,
7. roboty budowlane,
8. chemiczna ochrona roślin,
9. obiekty wojskowe resortów obrony i spraw wewnętrznych.

Wskazane wyżej grupy odbiorców zostały ujęte w rozporządzeniu w tabele ze wskazaniem przeciętnych norm zużycia wody, z uwzględnieniem specyfiki każdej z tych grup.

Co więcej, z treści § 16 ust. 3 tego rozporządzenia wynika wprost, że ilość dostarczonej wody, stanowiąca podstawę rozliczenia, ustala się również na podstawie przeciętnych norm zużycia wody dla danej grupy odbiorców w przypadku braku wodomierza.

Zgodnie z powyższym rozliczenie wody jest możliwe zarówno poprzez wskazania wodomierzy, jak też ryczałt. Oczywiście odchodzi się od tego drugiego sposobu ze względu na problemy interpretacyjne.