Odszkodowanie od producenta za pleśń na produktach

Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez produkt żywnościowy

Z opisu przesłanego przez Pana wynika, że obecnie toczy się postępowanie reklamacyjne. Należy mieć na względzie, że produkty tzw. marek własnych sieci handlowych są ich „oczkiem w głowie” i w związku z tym należy się spodziewać, że sieć będzie bardzo intensywnie bronić swojego stanowiska i próbować wykazać, że ogniska pleśni powstały na skutek niewłaściwych warunków przechowywania, tj. już po zakupie, u Klienta. Warto zachować zatem dowód zakupu, opakowanie z informacją o numerze partii produkcyjnej i terminem  przydatności do spożycia. Warto mieć świadomość, że produkt w całym okresie przydatności do spożycia musi zachowywać swoje właściwości deklarowane na opakowaniu. W przypadku marki własnej sprzedawca często występuje w tej samej roli co producent. Warto też wiedzieć jak wysokie kary grożą producentom i dystrybutorom żywności za naruszenia przepisów prawa żywnościowego – dochodzą one do 10% przychodu osiągniętego w poprzednim roku obrotowym podmiotu.

Jeśli chodzi podstawy odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt, to wskazać należy przepisy Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności za nienależyte wykonanie zobowiązania, odpowiedzialność za tzw. czyny niedozwolone czy też za produkt niebezpieczny zawarte w art. 449^1–449¹. Są to potencjalne podstawy prawne roszczeń dla konsumenta, który zatruł się środkiem spożywczym.

Szkoda to uszczerbek, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach. W przypadku żywności są to przede wszystkim życie i zdrowie. Odpowiedzialność za szkodę jest w tym przypadku odpowiedzialnością za zasadzie ryzyka i polega na tym, że producent odpowie za daną szkodę, nawet jeśli zaistnieje ona bez jego winy – zatem za sam skutek.

Odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu produktu nienadającego się do spożycia

Naprawienie szkody może nastąpić przez przywrócenie stanu poprzedniego albo przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej (odszkodowania). Wybór należy do poszkodowanego. W przypadku żywności szkoda przeważnie dotyczy uszczerbku w związku z rozstrojem zdrowia lub pogorszeniem jego stanu. W związku z powyższym odszkodowanie będzie prowadziło do pokrycia kosztów leczenia oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę spowodowaną bólem, cierpieniem fizycznym i psychicznym. Mógłby Pan próbować wykazywać, że jako osoba z pewną dolegliwością, doznał Pan w wyniku zakupu wadliwego produktu pewnego wstrząsu psychicznego związanego z obawą o własne zdrowie, która powstała w związku z obecnością pleśni i ich toksyn w produkcie

Producent nie odpowie za szkodę wyrządzona przez produkt niebezpieczny, jeśli wskaże, że nie wprowadził produktu do obrotu albo wprowadzenie do obrotu nastąpiło poza zakresem jego działalności bądź też w przypadku, gdy właściwości niebezpieczne produktu pojawiły się po wprowadzeniu go do obrotu. O ile z pierwszą z ww. okoliczności sprzedawca będzie miał duże trudności wykazać, o tyle z drugą będzie mu już nieco łatwiej (w szczególności będzie próbował wykazać, że do skażenia pleśnią doszło u klienta).

Co do „technicznej strony” procesowej wskazać należy, że zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego przepisy o postępowaniu uproszczonym stosuje się do określonej kategorii spraw, które są rozpatrywane przez sąd rejonowy. Są to sprawy o roszczenia wynikające z umów, sprawy o roszczenia wynikające z rękojmi, gwarancji przy sprzedaży lub niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową – jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza kwoty 10 tysięcy złotych.

Pozew przeciwko producentowi żywności

Pozew, odpowiedź na pozew, sprzeciw od wyroku zaocznego i pismo zawierające wnioski dowodowe wnoszone w postępowaniu uproszczonym powinny być sporządzone na urzędowych formularzach. Jednym pozwem można dochodzić tylko jednego roszczenia. Połączenie kilku roszczeń w jednym pozwie jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy wynikają z tej samej umowy lub umów tego samego rodzaju.

W powództwie domagać się będziemy zapłaty – a więc będzie to powództwo o zapłatę regulowane przepisami o tzw. postępowaniu upominawczym. Przy wytoczeniu powództwa należy pamiętać też o art. 34 – dającym konsumentowi prawo do wniesienia pozwu do sądu, który jest dla niego wygodniejszy – tzn. chodzi tu o sąd miejsca wykonania umowy, a zatem sąd rejonowy wydział cywilny – właściwy dla miejscowości, w której dokonany był zakup żywności. W pozwie trzeba wyjaśnić, dlaczego takiego wyboru sądu dokonano – co nie będzie nastręczać zbyt wielu trudności. Co do zasady w pozwie trzeba powołać wszelkie dowody, jakie się chce powołać, tj. świadków, dokumenty, rzeczy, e-maile, SMS-y, a nawet nagrania dźwięku. Jeśli nasz pozew okaże się poprawny w sensie formalnym i sąd nie wezwie do uzupełnienia braków – to w sprawie zostanie nadana sygnatura  i wyznaczony zostanie termin rozprawy. Na pierwszą rozprawę należy bezwzględnie się stawić, chyba że pozew będzie zawierać wniosek o rozpoznanie sprawy pod nieobecność powoda.