Odmowa zameldowania

Czy urząd może odmówić zameldowania?

Należy uznać, że urząd , który odmawia zameldowania, działa sprzecznie z przepisami.

Zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.) osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące najpóźniej w 30. dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca, przy czym zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. Nie wpływa zatem w żaden sposób na prawo do lokalu czy na prawo przebywania w lokalu.

Przepisy cytowanej przeze mnie ustawy w sposób precyzyjny opisują procedurę dokonania meldunku oraz dokumenty stanowiące dowody w tej spawie. Artykuł 11 ustawy stanowi, że:

„Osoba zobowiązana do zameldowania się na pobyt stały przedstawia organowi gminy właściwemu ze względu na nowe miejsce jej pobytu stałego zaświadczenie o wymeldowaniu się z poprzedniego miejsca pobytu stałego oraz zgłasza następujące dane osobowe:

1) nazwisko i imiona;

2) nazwisko rodowe;

3) nazwiska i imiona poprzednie;

4) imiona rodziców;

5) nazwiska rodowe rodziców;

6) stan cywilny;

7) imię i nazwisko małżonka oraz jego nazwisko rodowe;

8) płeć;

9) datę i miejsce urodzenia;

10) obywatelstwo;

11) numer PESEL;

12)⁽⁸⁾ (uchylony);

13)⁽⁹⁾ adres dotychczasowego miejsca pobytu stałego;

14) adres nowego miejsca pobytu stałego;

15) rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości.

16)⁽¹⁰⁾ (uchylony)”.

Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokalu

Tylko te dane może zbierać gmina przy zameldowaniu. Oczywiście należy uwzględnić okoliczności danej sprawy (na przykład poprzednie nazwisko dotyczy tylko osób zamężnych). Ustawa wymaga także, aby przy zameldowaniu na pobyt stały osoba zgłaszająca przedstawia potwierdzenie pobytu w lokalu, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz – do wglądu – dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokalu dokonuje się na formularzu meldunkowym w formie czytelnego podpisu z oznaczeniem daty jego złożenia. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być umowa cywilnoprawna, wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna, orzeczenie sądu lub inny dokument poświadczający tytuł prawny do lokalu.

Jak wynika z powyższego, potwierdzenie pobytu w lokalu następuje nie tylko przez zgodę właściciela, lecz także przez oświadczenie najemcy. Z taka sytuacją jak rozumiem mamy do czynienia w Pana przypadku.

Wniosek o zameldowanie

W tej sytuacji powinien Pan złożyć do gminy wniosek o zameldowanie zgodnie z formularzem. Do wniosku musi Pan dołączyć oświadczenie matki o tym, że istotnie zamieszkuje Pan pod tym adresem („Oświadczam, że….., będący moim synem, stale zamieszkuje pod adresem……, do którego posiadam tytuł prawny, tj. umowę najmu lokalu z dnia……... Umowa w załączeniu zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności”). Proszę pamiętać o podpisaniu tego oświadczenia. Oczywiście takie oświadczenie powinno znajdować się już na formularzu meldunkowym, ale na wszelki wypadek można dołączyć także dodatkowy druk.

Przy takich danych gmina nie ma prawa odmówić zameldowania. Jeśli chce to uczynić, powinna wydać decyzję, którą będzie Pan mógł zaskarżyć do wojewody.

Ma Pan obowiązek zameldować się tam, gdzie stale przebywa, a urzędnicy nie mają prawa żądać więcej, niż żąda ustawa – chyba że mają wątpliwości co do tego, czy faktycznie przebywa Pan w wynajmowanym lokalu. W takim wypadku jednak nie mogą odmówić zameldowania, lecz powinni sprawdzić tę okoliczność.