Rozstanie w związku partnerskim a dziecko

Pani Agata zwróciła się do nas w sprawie odejścia od partnera życiowego wraz z dzieckiem. Para ma czteromiesięczne dziecko, a partner jest jego uznanym ojcem. Wynajmują wspólnie mieszkanie i wychowują razem dziecko. Z racji tego, że im się nie układa, pani Agata myśli o rozstaniu i przeprowadzce do swoich rodziców. Pyta, czy ma prawo zabrać ze sobą dziecko, żeby z nią mieszkało. Nie ma zamiaru ograniczać partnerowi kontaktów z synem. Czy on ma prawo się na to nie zgodzić? Pani Agata do końca roku jest na urlopie, potem wróci do pracy i ma jej pomóc w opiece nad dzieckiem jej niepracująca mama. Syn nosi nazwisko ojca. Partner zameldował go u swoich rodziców bez wiedzy jego matki.

Z którym z rodziców powinno zamieszkiwać dziecko w wieku niemowlęcym?

W pierwszej kolejności wyraźnie podkreślić należy, iż pani Agata i jej partner mają pełną władzę rodzicielską. Z każdym z nich dziecko ma prawo zamieszkiwać. Mając jednak na uwadze, że dziecko ma zaledwie 4 miesiące, nie sposób nie przyjąć, że obecnie dziecko jest bardziej związane z matką niż z ojcem, choćby z powód biologicznych. Przypuszczam, że na ten moment dziecko jest karmione piersią, co powoduje, że musi zamieszkiwać wspólnie z mamą. Ustalenie innego niż przy pani Agacie miejsca zamieszkania spowoduje, że będzie to niekorzystne dla dziecka – o ile nie można jej jako matce zarzucić niczego w odniesieniu do wychowywania dziecka.

Wyprowadzenie się od partnera wraz ze wspólnym dzieckiem

W tej sytuacji dobrze byłoby, gdyby pani Agata porozumiała się z ojcem dziecka w zakresie realizowania przez tegoż prawa do kontaktów z dzieckiem. W chwili obecnej nie widzę także możliwości, by dziecko było zabierane przez ojca poza jego miejsce zamieszkania, bowiem, jak mniemam, dziecko często je i dużo śpi. Nadto samo przewożenie dziecka, biorąc pod uwagę porę roku, nie byłoby dla niego korzystne. Jeżeli ojciec dziecka nie będzie pozytywnie zapatrywał się na tego rodzaju porozumienie, wówczas pani Agacie nie pozostaje nic innego, jak zabrać dziecko ze sobą i wyprowadzić się do rodziców. Należy wówczas spodziewać się wizyty policji, ale, jak pokazuje moja praktyka, dziecka w tym wieku policja nie zabierze od matki.

Wniosek do sądu o ustalenie miejsca zamieszkania dziecka przy matce

Jednocześnie pani Agata powinna skierować do sądu rodzinnego właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka wniosku o ustalenie miejsca zamieszkania dziecka przy niej. Do wniosku winna dołączyć zdjęcia, z których będzie wynikało, że dziecko ma zapewnione odpowiednie do wieku warunki mieszkaniowe w jej nowym miejscu zamieszkania. Dodatkowo wnioskować o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność należytego wykonywania przez nią władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, a także wglądu w potrzeby dziecka.

Jeżeli mama pani Agaty nie pracuje, a jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna, względnie jest już na emeryturze (rencie), takie zaświadczenie o jej statusie winno być dołączone do wniosku. Z treści wniosku winno jednocześnie wynikać, że pani Agata nie zamierza ograniczać ojcu dziecka prawa do kontaktów z nim, ale z uwzględnieniem wieku dziecka.

Występując z takim wnioskiem, pani Agata powinna się liczyć z wizytą kuratora sądowego w jej miejscu zamieszkania (u rodziców), który będzie sprawdzał, czy możliwe będzie zaspokojenie potrzeb dziecka w tymże „nowym” miejscu.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59