Niezauważone uszkodzenie cudzego auta - zarzut ucieczki z miejsca zdarzenia

Zarzut niezachowania ostrożności na drodze wewnętrznej

W związku z tym, iż postępowanie toczy się w sprawie wykroczenia z art. 98 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U.2019.821 t.j. z dnia 2019.05.06), a nie przeciwko Panu, policja dopiero ustala okoliczności zdarzenia, w tym osobę kierującą Pana pojazdem. Wymieniony przepis brzmi:

„Kto, prowadząc pojazd poza drogą publiczną, strefą zamieszkania lub strefą ruchu, nie zachowuje należytej ostrożności, czym zagraża bezpieczeństwu innej osoby, podlega karze grzywny albo karze nagany.”

Odnosząc się do realnego zagrożenia z przedmiotowego przepisu, sąd może wymierzyć grzywnę w wysokości od 20 do 5000 złotych, biorąc pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Okoliczności łagodzące i obciążające sprawcę zdarzenia drogowego

Na wymiar kary mają również wpływ okoliczności łagodzące i obciążające, które sąd bierze pod uwagę. Art. 33 Kodeksu wykroczeń wskazuje, jakie czynniki powinny zostać uwzględnione przy ocenie danej sprawy; są to: stopień społecznej szkodliwości czynu, cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do ukaranego, rodzaj i rozmiar szkody wyrządzonej wykroczeniem, stopień winy, pobudki, sposób działania, stosunek do pokrzywdzonego, jak również właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu wykroczenia, działanie sprawcy wykroczenia pod wpływem ciężkich warunków rodzinnych lub osobistych, działanie sprawcy wykroczenia pod wpływem silnego wzburzenia wywołanego krzywdzącym stosunkiem do niego lub do innych osób, działanie z pobudek zasługujących na uwzględnienie, prowadzenie przez sprawcę nienagannego życia przed popełnieniem wykroczenia i wyróżnianie się spełnianiem obowiązków, zwłaszcza w zakresie pracy, przyczynienie się lub staranie się sprawcy o przyczynienie się do usunięcia szkodliwych następstw swego czynu, działanie sprawcy w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej, działanie w sposób zasługujący na szczególne potępienie, uprzednie ukaranie sprawcy za podobne przestępstwo lub wykroczenie, chuligański charakter wykroczenia, działanie pod wpływem alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka, popełnienie wykroczenia na szkodę osoby bezradnej lub osoby, której sprawca powinien okazać szczególne względy, popełnienie wykroczenia we współdziałaniu z małoletnim.

Znikoma szkodliwość społeczna czynu

Z Pańskiej relacji wynika, że powstała szkoda była drobna i usiłował Pan odszukać poszkodowanego. Wobec tego sądzę, że sąd może zastosować wobec Pana art. 39 Kodeksu wykroczeń i na jego podstawie odstąpić od wymierzenia kary i zastosować środek oddziaływania społecznego, mający na celu przywrócenie naruszonego porządku prawnego lub naprawienie wyrządzonej krzywdy, polegający na zobowiązaniu sprawcy do przywrócenia stanu poprzedniego (czyli pokrycia wartości wyrządzonej szkody). Postępowanie może również zostać umorzone z uwagi na znikomą szkodliwość społeczną czynu.

Roszczenie regresowe ubezpieczyciela

Celem postępowania, które obecnie się toczy, jest przede wszystkim ustalenie dokładnego przebiegu zdarzenia i tym samym podmiotu odpowiedzialnego za pokrycie szkody. Co do zasady bowiem powstała szkoda powinna zostać pokryta przez ubezpieczyciela z polisy OC Pana pojazdu. Postępowanie jest jednak konieczne, gdyż ubezpieczyciel może mieć do Pana roszczenie zwrotne. Zgodnie z treścią art. 828 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2019.1145 t.j. z dnia 2019.06.19):

„Jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokości zapłaconego odszkodowania. Jeżeli zakład pokrył tylko część szkody, ubezpieczającemu przysługuje co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed roszczeniem ubezpieczyciela.”

Zgodnie z treścią art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2019.2214 t.j. z dnia 2019.11.15):

„Zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1, przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący:

1) wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii;

2) wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa;

3) nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa;

4) zbiegł z miejsca zdarzenia.”

Postępowanie przygotowawcze – ustalenie, czy kierowca zbiegł z miejsca zdarzenia

W postępowaniu przygotowawczym muszą więc zostać ustalone szczegółowe okoliczności zdarzenia i Pana zachowania bezpośrednio po wyrządzeniu szkody. W szczególności ustalane będzie, czy zbiegł Pan z miejsca zdarzenia. W toku postępowania warto wnieść o przeprowadzenie dowodów, takich jak np. przesłuchanie Pana żony, która potwierdzi Pana wersję wydarzeń, nagranie z monitoringu parkingu, kiedy widać, jak próbuje Pan odszukać uszkodzony pojazd i przekazać swoje dane. Warto jak najbardziej szczegółowo opisać przebieg zdarzeń i uwiarygodnić Pana dobrą wolę i intencję w skontaktowaniu się z właścicielem zarysowanego pojazdu. Powinien Pan również przyjrzeć się swojej umowie OC, która również może stanowić podstawę dla zakładu ubezpieczeń do zwrotnego dochodzenia od Pana wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania. Okoliczność obecności dziecka w aucie jest w mojej ocenie bez znaczenia dla niniejszej sprawy.

Myślę, że na policji warto złożyć wyjaśnienia zgodnie z prawdą, tak jak przedstawił je Pan w zapytaniu. Należy jednak dodać do wyjaśnień okoliczności, które mogłyby uwiarygodnić niedostrzeżenie przez Pana ewentualnego otarcia np. płacz dziecka w aucie, głośna muzyka czy inne powody, dla których mógł nie słyszeć Pan, że doszło do uszkodzenia. Warto również wskazać, że nie wie Pan, czy jest sprawcą, kiedy doszło do zarysowania auta i jaki miało ono przebieg, bo o zdarzeniu dowiedział się Pan od żony w dniu, kiedy wiele razy Pan parkował i nie wie, czy to Pan spowodował zarysowanie, czy ktoś inny zarysował auto. Nie warto jednak wypierać się całkowicie, że nie ma możliwości, że Pan był sprawcą, bo policja najprawdopodobniej przeanalizuje zarysowania na obu pojazdach i porówna je z zeznaniami świadków. Powinien Pan też dodać, że szukał Pan na parkingu innego zarysowanego auta, żeby zostawić do siebie kontakt i ustalić, co się wydarzyło. Powołanie na świadka Pana żony pomoże w uwiarygodnieniu Pana zeznań.

Ważne, aby podczas postępowania nie zostało ustalone, że zbiegł Pan z miejsca zdarzenia, gdyż spowoduje to konieczność pokrycia przez Pan szkody. Ubezpieczyciel dochodząc od Pana ewentualnego zwrotu kwoty wypłaconej poszkodowanemu z OC będzie powoływał się bowiem na treść ustaleń poczynionych przez policję i znajdujących się w aktach.