Nieuregulowana własność gruntów po zmarłym przed laty wuju

Nabycie przez zasiedzenie

Nabyć przez zasiedzenie można nieruchomość po spełnieniu warunków.

Zgodnie z treścią obowiązującego obecnie art. 172 § 1 Kodeksu cywilnego (K.c.) – posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze (§ 2).

Zgodnie z tym przepisem posiadacz nieruchomości niebędący właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20-stu, jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze, gdyż wówczas nabycie własności następuje po upływie lat 30-stu. Przesłankami zasiedzenia zgodnie z tym przepisem są zatem: samoistne, nieprzerwane posiadanie i upływ czasu potrzebnego do zasiedzenia, albo 20 lat, albo 30, jeżeli było nabycie posiadania w złej wierze.

W przypadku złej wiary należy się wykazać 30-letnim okresem posiadania.

Sąsiad, który użytkuje grunt przez 30 lat (od lat 70-tych) ma prawo do nabycia gruntu przez zasiedzenie. Nabycie przez zasiedzenie następuje z mocy prawa. Wyrok sądu tylko potwierdza zasiedzenie (sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce położenia nieruchomości).

Niestety, posiadanie gruntu od 2013 roku, jak to miało miejsce w przypadku rodziców – to za krótko. Wymagane jest 30 lat, aby mama mogła nabyć przez zasiedzenie grunt.

Kto płaci podatek od nieruchomości należących do zmarłego?

Za podatek odpowiedzialni są spadkobiercy wujka od momentu jego śmierci. Jeśli do tej pory tego nie uczyniono, należy przeprowadzić sprawę spadkową po wujku przed sądem lub u notariusza i uregulować kwestie własności gruntów. Wprawdzie wujek nie miał żony ani dzieci, ale ma rodzeństwo, wobec tego najprawdopodobniej rodzeństwo nabywa spadek po zmarłym. Zatem podatek za nieruchomości wujka mają obowiązek płacić spadkobiercy. Jeśli Pańska mama nie odrzuci spadku – jest spadkobiercą. Gdyby więc zaprzestała płacenia, urząd ściągnie te należności od spadkobierców.

Spadkobiercy ustawowi powoływani w pierwszej i w drugiej kolejności

Art. 931. § 1. W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

§ 2. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.

Art. 932. § 1. W braku zstępnych spadkodawcy powołani są do spadku z ustawy jego małżonek i rodzice.

§ 2. Udział spadkowy każdego z rodziców, które dziedziczy w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy, wynosi jedną czwartą całości spadku. Jeżeli ojcostwo rodzica nie zostało ustalone, udział spadkowy matki spadkodawcy, dziedziczącej w zbiegu z jego małżonkiem, wynosi połowę spadku.

§ 3. W braku zstępnych i małżonka spadkodawcy cały spadek przypada jego rodzicom w częściach równych.

§ 4. Jeżeli jedno z rodziców spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada rodzeństwu spadkodawcy w częściach równych.

§ 5. Jeżeli którekolwiek z rodzeństwa spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku pozostawiając zstępnych, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego zstępnym. Podział tego udziału następuje według zasad, które dotyczą podziału między dalszych zstępnych spadkodawcy.

§ 6. Jeżeli jedno z rodziców nie dożyło otwarcia spadku i brak jest rodzeństwa spadkodawcy lub ich zstępnych, udział spadkowy rodzica dziedziczącego w zbiegu z małżonkiem spadkodawcy wynosi połowę spadku.

Art. 933. Dziedziczenie rodziców w zbiegu z rodzeństwem

§ 1. Udział spadkowy małżonka, który dziedziczy w zbiegu z rodzicami, rodzeństwem i zstępnymi rodzeństwa spadkodawcy, wynosi połowę spadku.

§ 2. W braku zstępnych spadkodawcy, jego rodziców, rodzeństwa i ich zstępnych, cały spadek przypada małżonkowi spadkodawcy.