Nieodpłatna pomoc męża w działalności gospodarczej

Zatrudnienie małżonka do pomocy w prowadzeniu działalności gospodarczej

Wszystko zależy od tego, czy pomoc Pani męża ma być sporadyczna, marginalna czy stała i chcecie podzielić się obowiązkami, aby wykonywał to samo co Pani, na zmianę z Panią.

W temacie zatrudnienia własnego małżonka można podpisać umowę o pracę lub zlecenie lub nie potrzeba żadnej umowy, bowiem pod kątem ubezpieczeń społecznych – stała współpraca przy działalności jest traktowana jako współpraca i wiąże się ze składkami.

Podobnie wypowiedział się sąd w sprawie III AUa 832/15:

„Nie może zatem w sensie prawnym stanowić współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej sporadyczne, podejmowane okazjonalnie, zajmujące nikłą ilość czasu wystawianie faktur czy doraźne wydawanie towaru. Ponadto sąd II instancji zaakcentował, że jedynie aktywność małżonka przedsiębiorcy przynosząca mu określone, stałe dochody może być uznana za współpracę w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o sus. W konsekwencji rodzi wymóg podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu w myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o sus. W tej sprawie tego jednak nie było. Dlatego Sąd Apelacyjny uznał, że czynności, jakie wykonywał odwołujący się mąż, ich częstotliwość i rozmiar nie pozwalają przyjąć, że spełniał kryterium współpracy przy działalności prowadzonej przez żonę w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o sus”.

Osoba współpracująca z osobą prowadzącą działalność gospodarczą

Jak stanowi art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., nr 205, poz. 1585 ze zm.), „za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, rodziców, macochę, ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym oraz współpracującą przy prowadzeniu tej działalności”.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1 pkt 5 oraz art. 13 pkt 5 powołanej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osobami z nimi współpracującymi od dnia rozpoczęcia tej współpracy.

Pomoc udzielana przez małżonka przy prowadzeniu działalności gospodarczej a obowiązek ubezpieczeniowy

Chociaż cytowana ustawa nie zawiera legalnej definicji „współpracy przy prowadzeniu działalności”, jednakże definicja ta została wypracowana przez orzecznictwo Sądu Najwyższego, który w wyroku z dnia 6 stycznia 2009 r. (sygn. akt II UK 134/08, OSNP 2010/13-14/170) uznał, iż cechami konstytutywnymi pojęcia „współpraca przy działalności gospodarczej”, o której mowa w 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są występujące łącznie: a) istotny ciężar gatunkowy działań współpracownika, które nie mogą mieć charakteru wtórnego, b) bezpośredni związek z przedmiotem działalności gospodarczej, c) stabilność i zorganizowanie oraz d) znaczący czas i częstotliwość podejmowanych robót.

Za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczą powodującą obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych uznać należy taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia ich współdziałanie przy tym przedsięwzięciu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt II UK 286/07, OSNP 2009/17-18/241).