Negatywny komentarz o pracodawcy, czy pracownik przypłaci go zwolnieniem albo procesem sądowym?

Należy zwrócić Pani uwagę na dwie kwestie związane z ewentualnym podjęciem wobec Pani postępowania karnego lub też postępowania cywilnego.

Zniesławienie – postępowanie karne

Zgodnie z art. 212 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny – kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Nadto jeżeli sprawca dopuszcza się tego czynu za pomocą środków masowego komunikowania, to podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Co ważne, ściganie takiego przestępstwa następuje z oskarżenia prywatnego, co oznacza, że w przypadku tego przestępstwa osoba (tu: pracodawca), o której mowa w komentarzu, skierować prywatny akt oskarżenia do sądu przeciwko Pani oraz wskazać dowody, które potwierdzają popełnienie przez Panią przestępstwa, np. zeznania świadków. Proszę zwrócić uwagę, że przestępstwo to popełnia się wówczas, kiedy oświadcza się coś nieprawdziwego.

Naruszenie dóbr osobistych – postępowanie cywilne

Oprócz wskazanej wyżej drogi postępowania karnego podmiot, o którym mowa w komentarzu, może podjąć również wobec Pani drogę postępowania cywilnego. W tym wypadku podstawami prawnymi są przepisy dotyczące ochrony dóbr osobistych. Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (K.c.) – dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Katalog dóbr osobistych ma charakter otwarty, co oznacza że przepis nie wymienia ich kompleksowo, a nadto pojęcie to należy rozumieć bardzo szeroko. W sytuacji przez Panią opisanej należy rozważyć, czy informacje podawane przez Panią nie naruszają dóbr osobistych podmiotu w postaci np. czci, dobrego imienia. W razie zagrożenia wymienionych dóbr osobistych przysługuje poszkodowanemu żądanie zaniechania takiego zachowania (tj. żądanie zaniechania dalszego naruszania dóbr osobistych), chyba że nie jest ono bezprawne (krótko mówiąc, jeżeli wykazałaby Pani, że twierdzenia są prawdziwe). Jeśli stwierdzone zostanie naruszenie dobra osobistego, to wówczas podmiot może żądać od Pani m.in. czynności polegających na usunięciu skutków swojego zachowania, np. pisemnych przeprosin lub też zadośćuczynienia pieniężnego albo zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Wnioski

Jednak uważam, że w opisanej przez Panią sytuacji nie ma powodów do obaw. Powinna Pani na wszelki wypadek być w stanie udowodnić opisane fakty, a działania podjęte przez Panią miały na celu uzasadniony interes społeczny. Absolutnie przedstawiona sprawa nie powinna stać się powodem zwolnienia Pani z pracy. Jeżeli bowiem pracownik wskazuje na prawdziwe informacje, to pracodawca musi się liczyć z możliwą krytyką, o ile jest uzasadniona.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93