Licencja na taksówkę a wyroki karne w przeszłości

Warunki uzyskania licencji na taksówkę

Licencja na wykonywanie transportu drogowego taksówką ma charakter podmiotowy, czyli jest udzielana konkretnemu przedsiębiorcy, jeżeli spełnia warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 1-2 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym. Zgodnie z tym przepisem wymagane jest, aby przedsiębiorca osobiście wykonujący przewozy taksówką lub zatrudnieni przez niego kierowcy nie byli skazani za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a ponadto nie wydano im prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania zawodu kierowcy.

Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu oraz wolności seksualnej i obyczajności określone zostały w rozdziałach: XIX i XXV Kodeksu karnego (K.k.). Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu wymienione są od art. 148 do art. 162 K.k. włącznie i są to: zabójstwo, bójka i pobicie, nieudzielenie pomocy itp. Z kolei przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności to gwałty, czyny pedofilskie, kazirodztwo, zmuszanie do prostytucji itd., są one uregulowane w art. 197-204 K.k.).

Przestępstwa z ustawy o narkomanii

Jak wynika z załączonego dokumentu, był Pan karany za przestępstwa z art. 286 i 258 K.k. oraz za przestępstwo z art. 43 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Art. 258 K.k. mówiący o przestępczości zorganizowanej zawiera się w dziale przestępstw przeciwko porządkowi publicznemu, art. 286 w dziale przestępstw przeciwko mieniu.

Przestępstwo wprowadzenia do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej albo uczestnictwa w takim obrocie nie jest wskazywane wprost jako przestępstwo przeciwko zdrowiu. Raczej przyjmuje się, że dobrem chronionym przepisów ustawy o narkomanii jest zdrowie poszczególnych konkretnych osób nabywających bądź przyjmujących środki odurzające. Jak pisze profesor Wiesław Łatkowski w glosie do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2005 r., sygn. I KZP 32/05:

„Moim zdaniem, nowa redakcja, zwłaszcza art. 2 obecnie obowiązującej ustawy, w sposób bardziej dobitny, aniżeli uczynił to ustawodawca poprzednio w ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r., wskazuje, iż przedmiotem ochrony zarówno obecnie, jak i poprzednio, jest również zdrowie poszczególnych osób dotkniętych lub narażonych na kontakt z substancjami odurzającymi lub psychotropowymi.”

Zatarcie skazania

Z tego też względu uważam, że skazanie z art. 43 ustawy o narkomani może być przesłanką odmowy wydania licencji. Karę tę wykonano w 2009 r., a zatem w 2019 doszłoby do zatarcia skazania, ale zdaje się, że w grę wchodzi przepis art. 108 K.k., który mówi, że jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej niepozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań. Biorąc pod uwagę kolejne skazanie, wychodzi na to, że niestety zatarcie skazania nie nastąpiło, więc nastąpi odmowa wydania licencji.