Kupiłem samochód zajęty przez komornika

Sprzedaż samochodu przez dłużnika

Z uwagi na nieobecność i brak kontaktu ze sprzedającym ma Pan w pewnym stopniu utrudnione zadanie, ale nie niemożliwe.

Zasadniczo rozporządzenie przez dłużnika zajętą ruchomością jest, zgodnie z art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego, czynnością bezwzględnie nieważną.

Zgodnie z art. 169 Kodeksu cywilnego „jeżeli osoba nieuprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działa w złej wierze”.

W dobrej wierze działa ten, kto ma błędne, ale usprawiedliwione okolicznościami przekonanie, że zbywca jest właścicielem rzeczy lub osobą upoważnioną do zbycia cudzej rzeczy. W złej wierze natomiast działa ten, kto albo wie, że zbywca nie jest osobą uprawnioną do rozporządzania rzeczą, albo wiedziałby, gdyby zachował wymaganą w danych okolicznościach staranność.

Powództwo osoby trzeciej o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji

W Pana przypadku można przyjąć, że nabył Pan samochód w dobrej wierze.

Może Pan domagać się ochrony swych praw do zajętej ruchomości tak jak osoba trzecia, przez wytoczenie powództwa z art. 841 K.p.c. – „osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa”.

Powództwo należy wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa. Powództwo wytacza się przeciwko wierzycielowi. W przypadku wielości wierzycieli w egzekucji osoba trzecia występująca z roszczeniem o zwolnienie od egzekucji pozywa wszystkich wierzycieli łącznie.

Zanim jednak zdecyduje się Pan wnieść powództwo, proszę wystosować pismo do sprzedającego oraz do komornika z prośbą o zdjęcie zajęcia z samochodu.

Komornik powinien to zrobić natychmiast po zakończeniu postępowania egzekucyjnego, ale Panu w stosunku do komornika nie służą skargi na jego czynność. Chyba że przyjmiemy Pana obecnie jako dłużnika rzeczowego, albo to Panu pozostaje, albo powództwo sądowe.