Kostka brukowa jako koszt firmy

Czy wydatki polegające na ułożeniu kostki brukowej są kosztem uzyskania przychodu?

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Aby zatem dany wydatek ująć w kosztach podatkowych podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz prawidłowo go udokumentować.

Nieruchomość (grunt) wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej powinien co do zasady zostać ujęty w ewidencji środków trwałych. Tym bardziej, jeżeli spełnia on wszystkie kryteria środka trwałego wymienionego w art. 22a ustawy PIT.

Prace polegające na układaniu kostki brukowej itp. w mojej opinii stanowią ulepszenie (modernizację) nieruchomości. W świetle przytoczonej ustawy kosztem uzyskania przychodu nie są także wydatki na ulepszenie środków trwałych, które powiększają wartość środków trwałych, stanowiących podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Zatem takie wydatki powinny zostać rozliczone w ramach odpisów amortyzacyjnych. W tym przypadku sytuacja jest o tyle skomplikowana, że zgodnie z art. 22c amortyzacji nie podlegają grunty. Wydatki na jego nabycie oraz ulepszenie nie stanowią jednak kosztów uzyskania przychodów ani w momencie zakupu i oddania do używania, ani poprzez odpisy amortyzacyjne. Przy czym, grunt należy do ewidencji środków trwałych wprowadzić (patrz art. 22d ust. 2 ustawy PIT).

Czy wydatki na zakup nieruchomości oraz jej ulepszenie stanowią koszt?

Podsumowując, wydatki na kostkę brukową itd. powiększają wartość początkową nieruchomości. Jednakże zarówno wydatki na zakup nieruchomości oraz jej ulepszenie stanowią koszt dopiero w momencie odpłatnego zbycia tej nieruchomości (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a updof i art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy PIT).

W zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy wskazać na art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT:

„Przychodem z działalności gospodarczej są również:

1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.”

Jak widać z wyróżnionego fragmentu przepisu odpłatne zbycie dotyczy również tych nieruchomości, które podlegają ujęciu w ewidencji ŚT.

Proszę zwrócić uwagę, że ustawa używa zwrotu „podlegających ujęciu”, a nie „ujętych”. Jak już wskazano grunty podlegają ujęciu w ewidencji ŚT (pomimo iż ich się nie amortyzuje). W konsekwencji, nawet jeżeli grunt nie zostanie ujęty w ewidencji ŚT to jego sprzedaż spowoduje, że zostanie zakwalifikowana jako czynność w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wskazałem wszelkie koszty związane z nabyciem i ulepszeniem gruntu stanowią koszt dopiero w momencie sprzedaży.