Konsekwencje skazania pracownika samorządowego

Skazanie jako chronione dane osobowe i wyjątek co do pracowników samorządowych

Co do zasady, brak jest w polskim prawie generalnej zasady, która nakładałaby czy to na sąd, czy to na inne organy obowiązek zawiadomienia pracodawcy o skazaniu pracownika. Informacje dotyczące skazania należą wszakże do kategorii danych osobowych chronionych i jako dane wrażliwe nie mogą być bez zgody osoby, której dotyczą, przetwarzane (rozpowszechnianie, przekazywanie).

Natomiast od tej zasady są wyjątki. I taki wyjątek dotyczy niektórych pracowników zatrudnionych w instytucjach państwowych, samorządowych i społecznych, natomiast zawsze ów wyjątek wynika z konkretnych przepisów prawa. Art. 21 § 1 Kodeksu postępowania karnego (K.p.k.) stanowi, że o wszczęciu i ukończeniu postępowania toczącego się z urzędu przeciw funkcjonariuszom publicznym, osobom zatrudnionym w instytucjach państwowych, samorządowych i społecznych, uczniom i słuchaczom szkół, żołnierzom, a także duchownym i członkom zakonów oraz diakonatów – należy bezzwłocznie zawiadomić przełożonych tych osób.

Zawiadomienie pracodawcy o skazaniu pracownika za przestępstwo ścigane z urzędu

Zawracam jednak uwagę, że ów obowiązek poinformowania pracodawcy ma miejsce wyłącznie wówczas, gdy postępowanie karne toczy się z urzędu. Nie ma znaczenia, czy czyn popełniono w czasie zatrudnienia u pracodawcy – liczy się stan na moment zakończenia postępowania – to pracodawcę aktualnego na ten moment dotyczy owo zawiadomienie. Natomiast ilekroć skazanie nastąpiło na skutek postępowania prywatnoskargowego, pracodawca nie jest zawiadamiany.

Pan został skazany w zawieszeniu za przestępstwo z art. 284 Kodeksu karnego (K.k.). Jest ono prywatnoskargowe tylko wtedy, gdy przywłaszczenie nastąpiło na szkodę osoby najbliższej (§ 4) – wówczas pracodawca nie jest informowany. Jeśli zaś przywłaszczenie nie nastąpiło na szkodę osoby najbliższej, lecz innej (a definicja osoby najbliższej zawarta jest w art. 115 § 11 K.k.: „Osobą najbliższą jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu”, to jest to przestępstwo ścigane z urzędu, czyli pracodawca pracownika zatrudnionego w instytucji państwowej lub samorządowej jest o ukończeniu postępowania informowany.

Zaskarżenie grzywny w apelacji od części wyroku

Co do grzywny – zaskarżyć ją można, wnosząc apelację od tej części wyroku, wskazując, że Pana zdaniem sąd naruszył dyrektywy wymiaru kary z art. 53 K.k., tj. wymierzył ją dowolnie, a nie swobodnie, nie uwzględniając stopnia społecznej szkodliwości czynu. Termin do wniesienia apelacji wynosi jednak 14 dni i biegnie dla uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem. Zgodnie zaś z art. 422 K.p.k. w terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia wyroku, strona może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony oraz pokrzywdzonego od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku, czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien również wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy.

Wniosek do sądu o rozłożenie grzywny na raty

Jeśli wymienione terminy minęły, ma Pan jeszcze prawo wnioskować o rozłożenie grzywny na raty. Jeśli bowiem natychmiastowe wykonanie grzywny pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki, sąd może rozłożyć grzywnę na raty na czas nieprzekraczający roku, a w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, a zwłaszcza wówczas, gdy wysokość grzywny jest znaczna – na okres do 3 lat. Sąd może odwołać rozłożenie na raty, jeśli skazany uchybi terminowi płatności nawet jednej raty, chyba że wykaże on, że nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych. Wniosek o rozłożenie na raty należy złożyć jak najszybciej. Podstawą prawną jest art. 49 Kodeksu karnego wykonawczego. Wniosek trzeba oczywiście odpowiednio uzasadnić, wykazując, że faktycznie natychmiastowe wykonanie grzywny (a termin ten to co do zasady 30 dni) pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki (warto załączyć zaświadczenie o dochodach, członkach rodziny na utrzymaniu, aktualnych kredytach, zobowiązaniach itp.).