Jakie konsekwencje za nękanie w internecie?

Rozumiem, że jest Pan zdenerwowany całą tą sytuacją, jednakże chciałabym Pana chociaż w pewnym stopniu uspokoić. Nie można wykluczyć poniesienia pewnych konsekwencji karnych, jednakże w mojej ocenie nie powinny być one poważne. Zależnie od tego, jaka była treść, a także częstotliwość i charakter wysyłanych wiadomości, istnieje możliwość rozważania popełnienia czynu stalkingu (nękania) oraz używania gróźb karalnych.

Uporczywe nękanie

Mogłoby to wyczerpywać przestępstwa z art. 190a Kodeksu karnego, opisanego jako uporczywe nękanie czy też potocznie stalking. W artykule tym zawarto zapis, iż kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub jej osoby najbliższej wzbudza w niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Taka sama kara grozi osobie, podszywa się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody osobistej lub majątkowej. Należy przy tym zauważyć, ze ściganie odbywa się na wniosek pokrzywdzonego, jednak nie należy tego mylić z oskarżeniem prywatnym. Należy zwrócić się do organów ścigania i oświadczyć, że składa się wniosek o ściganie, a wówczas już po wszczęciu postępowania zajmą się nimi kompetentne organy. Wówczas oni zajmą się m.in. zbieraniem dowodów i wykazaniem, czy doszło do popełnienia przestępstwa. Tak więc jeśliby ten mężczyzna złożył wniosek o ściganie, organy ścigania zaczęłyby działać z urzędu.

Tutaj zależnie od treści Pana wiadomości można rozważać ewentualnie groźby karalne (nie wiem, co dokładnie Pan pisał). Zgodnie z art. 190 kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub osoby najbliższej, jeśli groźba wzbudza uzasadnioną obawę, ze zostanie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Warunkowe umorzenie postępowania

Gdyby nawet doszło do jakiegoś postępowania, szansa na to, żeby zasądzono karę pozbawienia wolności, jest naprawdę nikła. Należy wskazać, że nie są to czyny zagrożone wysokimi karami, a więc w takich wypadkach ekstremalnie rzadko orzeka się karę pozbawienia wolności. Rozumiem, że wolałby Pan uniknąć procesu sądowego i nadmiernego stresu. Dlatego też można rozważyć warunkowe umorzenie postępowania. Otóż zgodnie z art. 66 sąd może warunkowo umorzyć postępowanie, jeśli wina społeczna szkodliwość nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste przemawiają za tym, że sprawca nie popełni przestępstwa. Można to uczynić wobec przestępstw zagrożonych karą do 5 lat pozbawienia wolności. Oznacza to w praktyce, że przyznaje się Pan do popełnienia czynu i powinien Pan złożyć w tej sprawie wyjaśnienia, gdyż jeśli sytuacja nie będzie jasna i okoliczności będą budziły wątpliwości, nie będzie to możliwe. Jednakże pozostanie Pan osobą niekaraną i to jest tutaj istotny argument.

Należy tu dodać, że w Pana sprawie dowody będą raczej jednoznaczne, gdyż wystarczy przedstawienie Pana wiadomości. Ma Pan oczywiście też za sobą poważny argument na swoją obronę, a mianowicie, że działał Pan pod wpływem emocji, ale z drugiej strony nie niweczy to winy, ale może trochę ją zmniejszyć. W mojej ocenie byłoby to najbardziej optymalne rozwiązanie. Gdyby Pan się przyznał do winy i przeprosił pokrzywdzonego, stwierdził, że Pan żałuje, i złożył wniosek o warunkowe umorzenie, to jest duża szansa, że wniosek zostałby uwzględniony, a Pan uniknąłby procesu. Mógłby Pan otrzymać jakaś grzywnę lub obowiązek zapłaty nawiązki na rzecz pokrzywdzonego, ale nie byłyby one zbyt wysokie, jako że nie są to czyny zagrożone wysokimi karami. Proszę być dobrej myśli.