Jak wysłać dorosłego syna na przymusowe leczenie?

Jak umieścić osobę dorosłą w zakładzie psychiatrycznym?

W celu umieszczenia syna – bez jego zgody – w zakładzie psychiatrycznym należy złożyć wniosek do sądu wraz ze świadectwem lekarza psychiatrii publicznego zakładu psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Sąd przed wydaniem rozstrzygnięcia jest obowiązany uzyskać opinię jednego lub kilku lekarzy psychiatrów.

Dlatego też biegli psychiatrzy w swoich opiniach powinni wypowiedzieć się w szczególności, czy osoba, której postępowanie dotyczy, jest chora psychicznie, czy jej stan zdrowia psychicznego uzasadnia potrzebę leczenia szpitalnego, względnie – zaprzestania go.

Natomiast ocena, czy ustalony przez biegłego stan faktyczny uzasadnia przyjęcie lub wypisanie pacjenta ze szpitala psychiatrycznego, wchodzi w zakres stosowania prawa i należy do sądu. Skoro Pana syn nie chce podjąć leczenia, myślę, że są przesłanki umieszczenia go w szpitalu i będzie to zgodne z jego dobrem.

Czy choroba psychiczna jest wystarczającym powodem do przymusowej hospitalizacji?

Sama choroba psychiczna nie może być wystarczającym powodem przymusowej hospitalizacji w trybie nagłym. Jednocześnie musi występować bezpośrednie zagrożenie dla własnego życia albo życia lub zdrowia innych osób. W grę mogą wchodzić następujące sytuacje:

• dokonane akty agresji lub autoagresji (np. skok przez okno, poważne samookaleczenie nożem, połknięcie trującej substancji, wyrzucenie ciężkiego przedmiotu na ulicę, uderzenie kogoś ciężkim przedmiotem w głowę, poważne uszkodzenie ciała);
• próby, lecz powstrzymane, aktów agresji wobec siebie lub innych;
• akty agresji przygotowywane w ten sposób, że same czynności zawierają w sobie rzeczywisty i poważny stopień zagrożenia (zbieranie materiałów łatwopalnych, wybuchowych, zaopatrywanie się w broń lub inne niebezpieczne przedmioty);
• słowne groźby dokonania zamachu samobójczego lub zamachu na inne osoby, jeżeli sposób i okoliczności uzasadniają obawę ich spełnienia;
• ostre stany psychotyczne wiążące się z „biernym” ryzykiem bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta, rzadziej innych osób (np. szybko rozwijające się zespoły zaburzeń świadomości, głębokie zespoły otępienne z dezorientacją, zespoły katatoniczne z gwałtownym pobudzeniem lub zahamowaniem).

Leczenie w szpitalu psychiatrycznym bez zgody chorego

Do szpitala psychiatrycznego może być również przyjęta osoba – bez jej zgody – chora psychicznie:

1. której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego,
2. która jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia.

O potrzebie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego osoby bez jej zgody orzeka sąd opiekuńczy odpowiedni ze względu na miejsce zamieszkania tejże osoby – na wniosek jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę.

Taki wniosek powinien być sporządzony na piśmie. Stronami postępowania są: wnoszący wniosek (wnioskodawca) i uczestnik (osoba chora).

Wniosek powinien wskazywać, iż skierowanie na leczenie następuje bez zgody osoby chorej. W uzasadnieniu należy podać okoliczności faktyczne i dowody na ich poparcie. Ważne będzie zaświadczenie lekarza psychiatry uzasadniające potrzebę leczenia w szpitalu psychiatrycznym wydane nie wcześniej niż 14 dni przed datą złożenia wniosku. Wystarczy zaświadczenie od jednego lekarza.