Jak wymeldować lokatora bez jego zgody?

Jak wymeldować osobę która na stałe opuściła mieszkanie?

Sprawy meldunkowe reguluje ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2001 r. Nr 87, poz. 960 ze zm.). Zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu, nie ma natomiast wpływu na jakiekolwiek prawa do lokalu.

Tym samym z samego faktu zameldowania nie można wywodzić żadnych praw do lokalu.

Osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Jeśli osoba nie dopełniła obowiązku wymeldowania się, organ gminy wydaje na wniosek lub z urzędu decyzję o wymeldowaniu.

Jeśli Pani nie wie, gdzie ta osoba przebywa, bądź nie chce się ona dobrowolnie wymeldować, należy wystąpić na drogę postępowania administracyjnego.

Wymeldowanie będzie możliwe po ustaleniu, że osoba ta nie mieszka pod danym adresem – poświadczają to najczęściej zeznania świadków, np. sąsiadów. Nadto dobrze by było, aby w tym lokalu nie było żadnych rzeczy osoby, którą chce Pani wymeldować.

Jak i gdzie złożyć wniosek o wymeldowanie innej osoby?

W celu wszczęcia procedury administracyjnej musi Pani złożyć do urzędu miasta (gminy, dzielnicy) – wniosek o wymeldowanie z urzędu. We wniosku należy wskazać kogo i z jakiego adresu ma nastąpić wymeldowanie oraz od jakiego czasu osoba ta w tym lokalu nie zamieszkuje. Organ gminy musi zbadać, czy osoba, która opuściła lokal, zrobiła to dobrowolnie. W tym celu zbierane są oświadczenia np. świadków. We wniosku warto więc wnieść również o przesłuchanie konkretnych sąsiadów jako świadków (tj. podać ich imiona i nazwiska oraz adresy zamieszkania), którzy potwierdzą, że osoba, której wniosek dotyczy, nie przebywa w przedmiotowym lokalu.

We wniosku należy nadto podać adres osoby wymeldowywanej, pod którym aktualnie przebywa. Jeśli nie może Pani ustalić tego adresu, wówczas we wniosku należy wskazać, że miejsce jego pobytu nie jest znane. Ustalenie adresu osoby wymeldowywanej należy do organu wymeldowującego, który w tym celu wystąpi do Centralnego Biura Adresowego i do Centralnego Rejestru Skazanych. Jeśli nadal adresu nie można ustalić – zgodnie z art. 34 Kodeksu postępowania administracyjnego – organ administracji publicznej występuje do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela (kuratora) dla osoby nieobecnej, który będzie podejmował czynności w postępowaniu za tę osobę.

Gdy kurator zostanie już ustanowiony, wówczas organ będzie mógł wydać decyzję o wymeldowaniu z urzędu.

Od decyzji służy stronie odwołanie do właściwego wojewody za pośrednictwem wójta Gminy (prezydenta, burmistrza miasta) w terminie 14 dni od otrzymania decyzji.

Jeśli w terminie 14 dni strona nie złoży odwołania, wówczas decyzja uprawomocni się, co oznacza, że decyzja ta stanie się ostateczna.

Do wniosku należy również dołączyć dokument stwierdzający Pani prawo do lokalu (np. akt własności – umowa notarialna).

Wniosek musi zostać przez Panią własnoręcznie podpisany.

Wniosek o wymeldowanie z urzędu musi zostać opłacony opłatą skarbową w wysokości 10 zł.

Organ powinien załatwić sprawę o wymeldowanie z urzędu w terminie 1 miesiąca od daty wpływu Pani wniosku, w przypadku sprawy szczególnie skomplikowanej – w terminie 2 miesięcy.