Jak długo bank przechowuje historię konta?

Przez jaki czas banki mogą przetwarzać informacje dotyczące osób fizycznych po wygaśnięciu zobowiązania?

Zgodnie z Prawem bankowym* (art. 105a ust. 1) banki mogą przetwarzać informacje stanowiące tajemnicę bankową dotyczące osób fizycznych w celu oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego.

Przepisy tej ustawy mówią też, że informacje będące tajemnicą bankową mogą być przetwarzane przez banki po wygaśnięciu zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem, pod warunkiem uzyskania pisemnej zgody osoby, której informacje te dotyczą.

Jednak przetwarzanie takich danych może być wykonywane przez banki nie dłużej niż 5 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania (dotyczy to osób, które nie wywiązały się z zobowiązania lub dopuściły się zwłoki w spłacie powyżej 60 dni) lub przez 12 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania (dla celów statystycznych).

Trzeba też zaznaczyć, że bank nie ma obowiązku udzielania informacji osobom fizycznym. Klient ma jednak prawo do wglądu w swoje dane w bazie Biura Informacji Kredytowej, które ma obowiązek bezpłatnego udostępniania mu jego historii kredytowej raz na pół roku.

Przechowywanie dokumentów rachunkowych, ksiąg rachunkowych, dowodów księgowych, dokumentów inwentaryzacyjnych i sprawozdań finansowych zgodnie z ustawą o rachunkowości powinno zasadniczo trwać co najmniej pięć lat. Przy czym dowody księgowe dotyczące wieloletnich inwestycji rozpoczętych, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym – przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione.

Wydawanie przez banki dokumentacji dotyczącej klientów na żądanie sądów

Kwestie powyższe dotyczą także dokumentacji wydawanej na żądanie sądów.

„Art. 105. 1. Bank ma obowiązek udzielenia informacji stanowiących tajemnicę bankową wyłącznie:

2) na żądanie:

b) sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe:

– przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy zawartej z bankiem, w zakresie informacji dotyczących tej osoby fizycznej,

– popełnione w związku z działaniem osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, w zakresie informacji dotyczących tej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej,

c) sądu lub prokuratora w związku z wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodzącego z państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umowy międzynarodowej wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo występować o udzielenie informacji objętych tajemnicą bankową,

d) sądu w związku z prowadzonym postępowaniem spadkowym lub o podział majątku między małżonkami albo prowadzoną przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy sprawą o alimenty lub o rentę o charakterze alimentacyjnym,

Art. 105a. 1. Przetwarzanie przez banki, inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów oraz instytucje utworzone na podstawie art. 105 ust. 4, informacji stanowiących tajemnicę bankową w zakresie dotyczącym osób fizycznych może być wykonywane, z zastrzeżeniem art. 104, art. 105 i art. 106-106c, w celu oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego.

(…)

3. Instytucje, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać informacje stanowiące tajemnicę bankową dotyczące osób fizycznych po wygaśnięciu zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem lub inną instytucją ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, bez zgody osoby, której informacje dotyczą, gdy osoba ta nie wykonała zobowiązania lub dopuściła się zwłoki powyżej 60 dni w spełnieniu świadczenia wynikającego z umowy zawartej z bankiem lub inną instytucją ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, a po zaistnieniu tych okoliczności upłynęło co najmniej 30 dni od poinformowania tej osoby przez bank lub inną instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów o zamiarze przetwarzania dotyczących jej informacji stanowiących tajemnicę bankową, bez jej zgody.

5. Przetwarzanie informacji stanowiących tajemnicę bankową w przypadkach, o których mowa w ust. 3, może być wykonywane przez okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania, a w przypadku, o którym mowa w ust. 4, przez okres 12 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania.”

Przetwarzanie informacji stanowiących tajemnicę bankową nie dłużej niż 5 lat

Na podstawie przywołanych przepisów należy wskazać, iż cały czas mowa jest o terminie 5 lat. Ustęp 4, o którym mowa powyżej, brzmi następująco:

„4. Banki oraz instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4, mogą przetwarzać informacje stanowiące tajemnicę bankową dotyczące osób fizycznych po wygaśnięciu zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem lub inną instytucją ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów, bez zgody osoby, której informacje dotyczą, dla celów stosowania metod statystycznych, o których mowa w art. 128 ust. 3.”

Obowiązek przechowywania dokumentacji w celach archiwalnych wynika z art. 74 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), zgodnie z którym – dowody księgowe i inne dokumenty (a więc również te zawierające dane osobowe byłych klientów banku) przechowuje się przez okres 5 lat, licząc od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą, a więc nie ma możliwości żądania wydania dokumentów po tym okresie, gdyż są one po 5 latach niszczone.

* Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe; Dz. U. 1997 r. Nr 140, poz. 939