Jak uniknąć kary za niepłacenie abonamentu RTV?

Obowiązek opłacania abonamentu RTV

Kwestie związane z opłatami abonamentowymi regulują przepisy ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1689). Zgodnie z art. 1 przedmiotowej ustawy „opłaty abonamentowe pobiera się w celu umożliwienia realizacji misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. z 2020 r., poz. 805) przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji”. Nadto zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy „za używanie odbiorników telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe”. Ustawa wprowadza również domniemanie, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika.

Co do zasady opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik telewizyjny. Nie dotyczy to jednak sytuacji określonej w art. 2 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym „Niezależnie od liczby odbiorników telewizyjnych używanych przez:

1) osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność

2) podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sanatoria, żłobki, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, publiczne i niepubliczne uczelnie, a także domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji

– uiszcza się tylko jedną z opłat”.

Obowiązek uiszczania opłat obciąża właściciela odbiorników. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy „Odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne podlegają, dla celów pobierania opłat abonamentowych za ich używanie, zarejestrowaniu w placówkach pocztowych operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe”. Nadto zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy „Osoba fizyczna lub podmiot posiadający zarejestrowany odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny może dokonać zgłoszenia zaprzestania używania tych urządzeń. Operator wyznaczony w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe dokonuje wyrejestrowania odbiorników radiofonicznych lub telewizyjnych”.

Odpowiedź na otrzymane upomnienie od Poczty Polskiej

W praktyce wygląda to w ten sposób, że gdy ktoś miał kiedyś zarejestrowany odbiornik i go nie wyrejestrował, to poczta niestety tak lubi odezwać się po latach. W celu ustalenia, że zasadne będzie złożenie odpowiedzi na upomnienie, powinien Pan zweryfikować:

a) czy kiedyś rejestrował Pan odbiornik,

b) czy kiedykolwiek płacił Pan abonament RTV.

Można również odpisać, że od X nie ma Pan ani odbiornika radiowego, ani telewizyjnego, stąd też brak jest podstaw do dochodzenia od Pana roszczeń.

Na zakończenie warto odnieść się do kwestii przedawnienia. Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych nie zawiera wprost regulacji dotyczącej przedawnienia opłat abonamentowych, dlatego też przez długi czas było to przedmiotem dyskusji, czy należności te przedawniają się jak wszystkie inne opłaty okresowe w terminie 3 lat, czy też podobnie jak podatku w terminie 5 lat. Aktualnie obowiązuje drugie stanowisko, tj. uwzględniające okres przedawnienia wynoszący pięć lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności. Na powyższą kwestię zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 30 lipca 2012 r., sygn. akt. I SA/Gl 210/12, w którym sąd stwierdził, iż opłata z tytułu rejestracji odbiornika radiowego lub telewizyjnego (abonamentu RTV) stanowi opłatę, o której mowa w art. 2 § 2 Ordynacji podatkowej, a to oznacza, że ma do niej zastosowanie art. 70 § 1 tej ustawy, a więc, że opłata ta przedawnia się po upływie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin jej płatności.

Zatem okresy 2019–2023 obejmują świadczenia jeszcze nieprzedawnione.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji - Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34

2. Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych - Dz.U. 2005 nr 85 poz. 728

3. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 lipca 2012 r., sygn. akt. I SA/Gl 210/12