Żona nie chce opuścić domu po rozwodzie - jak pozbyć się jej z domu

Powództwo o eksmisję byłej żony z domu męża

Niestety w obecnej sytuacji, w przypadku stawiania oporu przez żonę i braku dobrowolnego wyprowadzenia się, pozostaje Panu jedynie powództwo o eksmisję, które jednak w opisanej sytuacji powinno być jak najbardziej skuteczne.

Zgodnie bowiem z art.13 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów „jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia”.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 powyższej ustawy „w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia najmu socjalnego lokalu ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu wobec:

1) kobiety w ciąży,

2) małoletniego, osoby niepełnosprawnej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 511 i 1000) lub ubezwłasnowolnionego oraz osoby sprawującej nad nim opiekę i wspólnie z nim zamieszkałej,

3) obłożnie chorego,

4) emeryta lub rencisty spełniającego kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

5) osoby posiadającej status bezrobotnego,

6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały – chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany lub ich sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie.”

Lokal socjalny dla eksmitowanej żony

Mając powyższe na uwadze, podnoszę, iż zgodnie z ust. 6 powyższego przepisu „orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego”. Dlatego też eksmitowany ma prawo do zamieszkiwania w lokalu aż do momentu złożenia mu przez gminę oferty umowy najmu lokalu socjalnego – oczywiście o ile taki lokal mu przysługuje im w myśl powyższej ustawy.

Opłaty za zajmowanie domu po rozwodzie

Jeżeli taka oferta została złożona, a eksmitowany odmawia jej przyjęcia, to zgodnie z powyższym, wyrok eksmisyjny może zostać wykonany, a więc może zostać wykonana eksmisja. Mając natomiast na uwadze art. 18 ust. 1 ustawy, „osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł”.

Osoba zajmująca lokal odpowiada do wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od tej osoby, odszkodowania uzupełniającego.

Zgodnie natomiast z treścią art. 1046 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego „komornik wykonując obowiązek opróżnienia lokalu służącego zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych dłużnika na podstawie tytułu wykonawczego, z którego nie wynika prawo dłużnika do lokalu socjalnego lub zamiennego, komornik wstrzyma się z dokonaniem czynności do czasu, gdy gmina wskaże tymczasowe pomieszczenie lub gdy dłużnik znajdzie takie pomieszczenie, nie dłużej niż okres 6 miesięcy. Po upływie tego terminu komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe wskazanej przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Usuwając dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, komornik powiadomi właściwą gminę o potrzebie zapewnienia dłużnikowi tymczasowego”.

Jak więc Pan widzi powyżej, niestety procedura eksmisji jest dość długotrwała.

Z uwagi na powyższe proponuję wysłać do byłej żony wezwanie do partycypacji w kosztach utrzymania lokalu – do czego jest zobowiązana, a także uiszczania na Pana rzecz czynszu – podobnego do czynszu najmu – może to bowiem wpłynąć na żonę, aby opuściła lokal i wynajęła osobne mieszkanie. Proszę jednak mieć na uwadze, iż spowoduje to konieczność płacenia przez Pana alimentów. W przypadku dalszego oporu jedyna możliwość to roszczenie o eksmisję.