Minimalna szerokość drogi wewnętrznej

Pan Zenon zwrócił się do nas z następującymi pytaniami: „Czy istnieje prawny opis tego, jak ma wyglądać droga gminna wewnętrzna? Jaką minimalną szerokość ma mieć droga dojazdowa? I czy gmina może postawić znak ograniczenia tonażu (nie wyłączając spod tego zakazu mieszkańców i właścicieli gruntów rolnych znajdujących się wzdłuż tej drogi)? Jest to jedyna droga dojazdowa prowadząca do wyżej wspomnianych nieruchomości i pól”.

Definicja drogi publicznej

Definicja dostępu do drogi publicznej określana jest przez orzecznictwo jako jasna i nieprzedstawiająca problemów interpretacyjnych (tak wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2010 r. w sprawie o sygn. akt II OSK 1718/09, LEX 787124).

Przez drogę publiczną, zgodnie z przepisem art. 1 ustawy o drogach publicznych, rozumie się zaliczoną na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg (krajowe, wojewódzkie, powiatowe, gminne), z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w ww. ustawie lub przepisach szczególnych. Z kolei art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, że drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg, są drogami wewnętrznymi.

Wymagania techniczne w odniesieniu do dróg publicznych

Wymagania techniczne w odniesieniu do dróg publicznych, w tym wymaganą minimalną szerokość jezdni, określa rozporządzenie ministra transportu i gospodarki morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

Jeśli chodzi o drogi niepubliczne, to zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie „do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni nie może być mniejsza niż 3 m”. W ust. 2 zaznaczono, iż „dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów”.

Obowiązuje także rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 124, poz. 1030), które w rozdziale 6. ustala szczegółowe wymogi w zakresie parametrów technicznych dróg pożarowych.

Rozmieszczenie w liniach rozgraniczających drogi podstawowych sieci infrastruktury

Rozmieszczenie w liniach rozgraniczających drogi podstawowych sieci infrastruktury, takich jak kanalizacja sanitarna, wodociąg, sieci elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne, powoduje, że minimalna szerokość drogi będzie nie mniejsza niż 8–10 m.

Jeśli chodzi o ograniczenie wjazdu ze względu na tonaż, to artykuł 1 ustawy o drogach publicznych stanowi, że z drogi publicznej „może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych”. Ustawodawca w art. 3 pkt 2 ustawy przewiduje istnienie dróg o ograniczonej dostępności. Ograniczenia te mogą mieć na celu przeciwdziałanie degradacji dróg. Mogą one też wynikać z zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego. Nie może być tak, że wprowadza się je bez rzeczywistej przyczyny.

Kiedy na drogach stosuje się znak B-18?

Znak B-18 oznacza zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej ponad określony tonaż. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury określające warunki stosowania tego znaku stanowi, iż „stosuje się go przed odcinkami dróg, których nośność jest niewystarczająca dla przejazdu pojazdów dopuszczonych do ruchu bez ograniczeń. Na znaku podaje się wartość wynikającą z rzeczywistej nośności obiektu lub drogi. W uzasadnionych przypadkach znak ten może być stosowany również w związku z istnieniem przy drodze obiektów zabytkowych lub innych, dla których wstrząsy wynikające z ruchu ciężkich pojazdów są szkodliwe”.

Przesłanką umieszczenia znaku jest niewystarczająca nośność drogi, jeśli jest niewystarczająca dla pojazdów o określonej masie, tzn. że pojazdy o masie przewyższającej tę wartość nie mogą poruszać się po takiej drodze z przyczyn natury technicznej. Absurdalne byłoby wyłączanie z zakazu np. mieszkańców. Gmina może, ale nie musi postawić takiego znaku. Muszą być spełnione ww. warunki.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. 1985 nr 14 poz. 60
2. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie - Dz.U. 1999 nr 43 poz. 430
3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690
4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych - Dz.U. 2009 nr 124 poz. 1030
5. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. akt II OSK 1718/09