Garaż blaszany jako magazyn a podatek od nieruchomości

Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych „opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy budynek jest to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak podaje art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy, budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z prawem budowlanym przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast prze obiekt małej architektury rozumieć należy niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Garaż blaszany

Pismo z dnia 30.04.2010 r., wydane przez: Urząd Miejski w Bytomiu, FP.3110-1/int./10, Garaż blaszany a podatek od nieruchomości, www.bip.um.bytom.pl.

„Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy budynek jest to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Definicja ta wyklucza możliwość sklasyfikowania garażu blaszanego jako budynku. Garaż blaszany jest zatem budowlą, która podlega opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy jest związana z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jeżeli zatem właściciel garażu jest przedsiębiorcą lub innym podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, obiekt taki jako związany z prowadzeniem działalności gospodarczej podlega podatkowi od nieruchomości. W przeciwnym wypadku nie jest objęty zakresem przedmiotowym podatku od nieruchomości”.

Wskazane wyżej definicje wykluczają możliwość klasyfikacji obiektów typu „blaszak” niezwiązanego trwale z gruntem jako budynku. Obiekt taki podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w sytuacji, gdy jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. 

W wyroku WSA we Wrocławiu z 29.07.2019 r., sygn. akt I SA/Wr 398/16 czytamy:

„Nie jest możliwe stworzenie uniwersalnego kryterium, które pozwoliłoby rozstrzygnąć, czy obiekt jest trwale związany z gruntem. Decydują zatem każdorazowo okoliczności danej sprawy. Samo istnienie fundamentu nie jest okolicznością wystarczającą do stwierdzenia istnienia trwałego związku z gruntem. Mogą bowiem istnieć fundamenty, które nie są trwale związane z gruntem. Istotne jest to, aby pozostała część obiektu, który dzięki stwierdzeniu trwałego związania z gruntem byłby zakwalifikowany jako budynek, była stabilnie umiejscowiona w przestrzeni. Kryterium to musi być uzależnione od rodzaju obiektu. W każdym przypadku należy ocenić, czy obiekt jest stabilnie umiejscowiony w przestrzeni, tzn. że stanowi w miarę ustabilizowany element przestrzeni. Chodziłoby tu o pewną fizyczną stabilność przejawiającą się w tym, że obiekt ten byłoby trudno przemieścić z tego miejsca w inne, Postawienie garażu blaszanego w istocie wymaga wypoziomowania terenu i preferowana jest wylewka betonowa powiększona o 10 – 15 cm szerokości i długości garażu, choć dopuszczalne jest postawienie takiego garażu na fundamencie betonowym, na kostce brukowej i bloczkach betonowych, a nawet na gruncie wspartym jedynie na bloczkach. Możliwe jest zakotwiczenie garażu blaszanego do wylewki lub ziemi, lecz nie jest to działanie kluczowe dla postawienia garażu blaszanego. Powyższe dowodzi, że fundament w odniesieniu do rzeczonego garażu nie jest elementem koniecznym. Zatem sam fakt zakotwiczenia takiego garażu za pomocą kołków rozporowych nie dowodzi, że garaże są trwale związane z gruntem. Ich niewątpliwą zaletą jest to, że mogą być w stosunkowo łatwy sposób przemieszczone w inne miejsce. Trudno tez jest mówić w przypadku garażu blaszanego o jego wzniesieniu z użyciem wyrobów budowlanych, skoro garaż ten stanowi skręcaną z pomocą śrub, zwartą stalową konstrukcję, na którą nitowana jest blacha o przykręcany dach, a jego zakotwiczenie ma walor nietrwały”.

Per analogiam rozważania Sądu można moim zdaniem odnieść do każdego obiektu typu „blaszak”.

Opodatkowanie garażu wykorzystywanego w działalności gospodarczej

Garaże niezwiązane trwale z gruntem nie są budynkami, a więc zwykle nie podlegają podatkowi od nieruchomości budynkowych. Garaż może stanowić budowlę podlegającą opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdy jest wykorzystywany w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Na możliwość opodatkowania garażu blaszanego wykorzystywanego w działalności gospodarczej wskazuje także przywołany wyrok II FPS 11/13, który odnosi się do tymczasowych obiektów budowlanych przez które należy rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe, przenośne wolno stojące maszty antenowe.

Należy wskazać, iż w świetle powołanej uchwały „w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie definicją zamieszczoną w art. 3 pkt 5 P.b. (Prawa budowlanego), tymczasowe obiekty budowlane stanowią szczególną odmianę obiektów budowlanych, wyróżnioną ze względu na dwa zespoły cech, tj. albo cechę czasowości użytkowania albo cechę niepołączenia trwałego z gruntem. Z kolei z brzmienia przepisu art. 3 pkt 1 lit. a-c P.b. wynika, że wyliczenie w nim zawarte ma charakter wyczerpujący, zatem każdy obiekt budowlany możemy zaliczyć wyłącznie do jednej z trzech wymienionych w tym przepisie kategorii. W takim znaczeniu odrębnej kategorii obiektów budowlanych nie tworzą »tymczasowe obiekty budowlane«. Te ostatnie są bowiem pewną odmianą wszystkich obiektów budowlanych, wobec czego również w kategoriach budynków, budowli czy obiektów małej architektury mogą mieścić się takie, które spełniają ich cechy i są tymczasowymi obiektami budowlanymi”.

Pismo z dnia 27.10.2014 r., wydane przez: Urząd Miasta w Poznaniu, Opodatkowanie przenośnych pawilonów kontenerowych:

„Uwzględniając w pełni stanowisko wyrażone w powyższej uchwale należy zatem wskazać, iż przedmiotowe przenośne pawilony kontenerowe stanowią tymczasowe obiekty budowlane, tj. szczególną odmianą obiektów budowlanych, wyróżnioną ze względu na dwa zespoły cech: cechę czasowości użytkowania albo cechę niepołączenia trwałego z gruntem. Uwzględniając stanowisko NSA, iż każdy obiekt budowlany można zaliczyć wyłącznie do jednej z trzech kategorii wymienionych w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, czyli do budynków, budowli lub obiektów małej architektury (inaczej mówiąc: każdy budynek, budowla lub obiekt małej architektury może być jednocześnie takim tymczasowym obiektem), tut. organ podatkowy, opierając się na opisie obiektu przedstawionym przez Wnioskodawcę, w niniejszej sprawie uznał przedmiotowe przenośne pawilony kontenerowe za budowlę wymienioną w innych przepisach ustawy Prawa budowlanego, a tym samym budowlę w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.). Ponieważ przenośne pawilony kontenerowe należące do Wnioskodawcy są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych”.

Dodatkowo należy jednak wskazać, że utwardzony plac pod garażem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Taki utwardzony plac stanowi budowlę jedynie w przypadku gdy stanowi samodzielną jednostkę funkcjonalną (tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20.11.2012 r., sygn. akt II OSK 1283/11). 

Dopiero jeżeli plac utwardzony stanowi samodzielną budowlę, może stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Przypomnijmy, że budowla to obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przepisów wynika, że urządzenia budowlane to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod.

Wynika z tego, że place utwardzone to budowle stanowiące odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jeżeli są odrębnym urządzeniem technicznym.