UWAGA! Poniższy tekst stanowi jedynie fragment dłuższej odpowiedzi.
Sprowadzanie motocykli z zagranicy, rozbieranie ich na części oraz sprzedaż poszczególnych elementów
Na początku chciałabym tytułem wstępu zaznaczyć, że sprowadzanie motocykli zza granicy, rozbieranie ich na części oraz sprzedaż poszczególnych elementów nie są w Polsce prawnie zakazane. Przy przeglądaniu forów internetowych i niektórych „rewelacji” wypisywanych przez internautów można stwierdzić, iż taka działalność wymaga na przykład założenia stacji demontażu pojazdów, którą nie jest tak łatwo uruchomić. Tymczasem z treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (t. j. Dz. U. 2016 poz. 803, z późn. zm., w skrócie u.r.p.w.e.) jasno wynika, że przepisy ustawy stosuje się wyłącznie do „pojazdów”. Definicję pojazdów zawiera art. 3 pkt 4 u.r.p.w.e.: gdy jest w ustawie mowa o „pojeździe”, rozumie się przez niego „rozumie się przez to pojazdy samochodowe zaliczone do kategorii M1 lub N1, określonych w przepisach o ruchu drogowym, oraz motorowery trójkołowe zaliczone do kategorii L2e, określonych w przepisach o ruchu drogowym” (art. 3 pkt 4 u.r.p.w.e.). Motocykle posiadają kategorie L3e do L5e, a zatem do ich demontażu nie stosuje się przepisów ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.
Odnośnie właściwego kodu PKD dla planowanej działalności należy przyjrzeć się w tym zakresie Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. 2007 nr 251 poz. 1885, z późn. zm.), a w szczególności sekcji G w klasyfikacji PKD. Zgodnie z opisem Działu 45 dział ten obejmuje:
- sprzedaż hurtową i detaliczną pojazdów samochodowych, nowych i używanych,
- naprawy i konserwację pojazdów samochodowych, włączając motocykle,
- sprzedaż hurtową i detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, włączając motocykle,
- działalność agentów komisowych zaangażowanych w sprzedaż hurtową i detaliczną pojazdów samochodowych,
- hurtową sprzedaż aukcyjną pojazdów samochodowych, włączając motocykle,
- hurtową sprzedaż pojazdów samochodowych za pośrednictwem Internetu,
- mycie, polerowanie pojazdów samochodowych włączając motocykle itp.
Zgodnie z opisem podklasy 45.40.Z podklasa obejmuje:
- sprzedaż hurtową i detaliczną motocykli, włączając motorowery,
- sprzedaż hurtową i detaliczną części i akcesoriów do motocykli, włączając sprzedaż komisową i wysyłkową,
- naprawę i konserwację motocykli,
- a jednocześnie nie obejmuje wynajmu motocykli, sklasyfikowanego w 77.39.Z.
(…)
Sprzedaż części motocyklowych poza terytorium Polski a kwestie podatkowe
Przechodząc do kwestii podatkowych, na samym wstępie należy stwierdzić — po przejrzeniu wielu indywidualnych interpretacji podatkowych oraz orzecznictwa sądów administracyjnych — że problematyka sprzedaży motocykli lub ich części pojawia się bardzo, bardzo rzadko. Spory dotyczą głównie możliwości dokonania amortyzacji, wykorzystania opodatkowania w formie zryczałtowanej, odliczania podatku itp. Nie znalazłam sprawy, która dotyczyłaby sposobu rozliczania sprowadzanych motocykli i przeznaczania ich do sprzedaży w częściach, co paradoksalnie może stanowić dobry omen — najwyraźniej organy podatkowe nie mają zbyt wielu zastrzeżeń w tym względzie co do podatników, więc kwestie te nie są analizowane w interpretacjach i orzeczeniach.
- Sposób rozliczenia będzie w dużej mierze zależał od tego, skąd Pan sprowadza motocykle (tj. czy z innego kraju Unii Europejskiej) i od kogo (podatnicy podatku VAT czy inne podmioty). Opodatkowanie takiej transakcji może zatem nastąpić jako:
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) — przeciwstawne do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT);
- nabycie w systemie marży;
- import towarów.
Jeżeli planuje Pan sprzedaż części nie tylko na terytorium Polski, ale również poza nią, transakcje mogą stać się dość skomplikowane pod względem podatkowym, przy czym najistotniejsze pozostają kwestie związane z rozliczaniem podatku VAT, na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 710, z późn. zm. — dalej: ustawa VAT).
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest instytucją odwrotną dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów — i dotyczy wyłącznie krajów Unii Europejskiej. W tym układzie WNT i WDT występują w parze: jeden podatnik dostarcza towary w sposób transgraniczny, a drugi je nabywa. Definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) zawiera art. 9 ust. 1 ustawy VAT: „Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz” .
Aby doszło do WNT, to równocześnie:
- dostawca musi być podatnikiem podatku VAT lub od wartości dodanej;
- nabywca jest polskim podatnikiem VAT wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą lub podatnikiem od wartości dodanej, a nabyte towary mają służyć prowadzonej przez niego działalności, jak również osoba prawna niebędąca podatnikiem;
- w przypadku nabycia nowych środków transportu podmioty biorące udział w transakcji mogą mieć również inny status niż wskazany powyżej.
(…)
Innymi słowy, kupując dany towar od określonej osoby, należy przeanalizować, czy z tytułu tej transakcji wystąpi jakikolwiek VAT, który kupujący mógłby odliczyć przy nabyciu. Jeżeli nie — to wówczas stosowanie marży jest dopuszczalne. Jeżeli tak — trzeba stosować opodatkowanie ogólne.
Rozliczenie marży następuje w ten sposób, że podatek odprowadza się wyłącznie od różnicy między ceną sprzedaży towaru odbiorcy docelowemu (np. klientowi Janowi Kowalskiemu) a kwotą nabycia od dostawcy (od osoby, która sprzedała wcześniej towar). Przyjmijmy, że przedmiotem obrotu są rzeczy kupione od pierwotnego dostawcy za 15.000 zł. Pośrednik sprzedaje je docelowemu nabywcy za 25.000 zł — marża wynosi 10.000 zł. Suma ta zawiera zysk plus podatek VAT, który trzeba odprowadzić, stąd wyliczenie podatku ma następującą postać:
- 10.000 zł : 1,23 = 8.130,08 zł
- 10.000 zł - 8130,08 zł = 1869,92 zł
W omówionym przykładzie należy odprowadzić podatek VAT w kwocie 1869,92 zł. (…)
Informujemy, że świadczymy pomoc prawną z zakresu przedstawionej tematyki.
Działalność gospodarcza na urlopie wychowawczym
