Dwa domy na jednej działce a zameldowanie

Wniosek do gminy o nadanie numerów porządkowych dwóm niezależnym domom usytuowanym na jedne dzialce

Pierwszą czynnością, jaką powinna Pani podjąć jako właścicielka nieruchomości, na której posadowione są dwa niezależne domy, jest wystąpienie do gminy o nadanie numeru porządkowego tym budynkom. Pozwoli to Państwu wyodrębnić dwa osobne adresy, a tym samym poczta, która trafia w jedno miejsce, zacznie być dzielona zgodnie z numeracją nieruchomości. Zasady nadawania numerów porządkowych budynkom uregulowane są w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne (w skrócie: P.g.k.). Zgodnie z artykułem 47a ust. 5 i 6 P.g.k. wójt (burmistrz, prezydent miasta) ustala numery porządkowe budynków mieszkalnych, z urzędu lub na wniosek zainteresowanych i zawiadamia o tych ustaleniach właścicieli nieruchomości lub inne podmioty uwidocznione w ewidencji gruntów i budynków, które tymi nieruchomościami władają. Wniosek, o którym mowa, zawiera:

1. imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy oraz jego adres; 
2. określenie przedmiotu wniosku; 
3. informacje o położeniu budynku, którego dotyczy wniosek, według danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków.

Wzór wniosku dostępny jest na stronie internetowej każdego urzędu.

Przechodząc do kwestii zameldowania: zgodnie z ustawą o ewidencji ludności i dowodach osobistych przy zameldowaniu na pobyt stały osoba zgłaszająca przedstawia potwierdzenie pobytu w lokalu, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu, oraz, do wglądu, dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu tego podmiotu. Potwierdzenia faktu pobytu osoby w lokalu dokonuje się na formularzu meldunkowym w formie czytelnego podpisu z oznaczeniem daty jego złożenia. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być umowa cywilnoprawna, wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna, orzeczenie sądu lub inny dokument poświadczający tytuł prawny do lokalu (art. 11 ust. 2).

Podział działki i meldunki obu właścicieli pod tym samym adresem

Zgodnie z tym przepisem zgodę na zameldowanie kuzynki powinien był wyrazić właściciel nieruchomości. Nie wiadomo jednak, kiedy kuzynka dokonywała meldunków i kto wyrażał na to zgodę. Istnieje kilka możliwości. Pierwsza – meldunki dokonane były za życia dziadków i za ich zgodą. Druga – kuzynka podrobiła zgodę dziadków na zameldowanie. Kolejna możliwość to wyrażenie zgody na zameldowanie wyrażone przez kuzynkę jako właścicielkę nieruchomości. Z tego, co Pani pisze, wynika, że dziadkowie przekazali kuzynce część nieruchomości (łąki) na własność. Istnieje szansa, że ta nieruchomość zapisana jest pod tym samym adresem, co reszta nieruchomości (wskazuje na to fakt, że nie ma ona nadanego odrębnego numeru).

Tym samym jeżeli Pani kuzynka wydzieliła swoją część działki w księdze wieczystej, to ujawniona jest ona jako właścicielka nieruchomości o adresie Kwiatowa 4. W takiej sytuacji wystarczyło, żeby przy wyrażaniu zgody na zameldowanie przedłożyła akt notarialny, którym dziadkowie przekazali jej nieruchomość, lub wypis z księgi wieczystej. Jeśli tak było, zameldowanie na posesji, na której znajdują się dwa domy, nastąpiło zgodnie z prawem. Uważam, że powinna Pani udać się do urzędu i poprosić o informację, kiedy nastąpiło zameldowanie i za czyją zgodą.

Dwa domy pod jednym numerem porządkowym

Co do kwestii wymeldowania rodziny – procedura może być utrudniona z uwagi na to, że dwa domy funkcjonują pod jednym numerem porządkowym i kuzynka, mimo że nie mieszka w Pani domu, mieszka jednak na tej samej posesji.

Procedura wymeldowania i jej zasady ustalone są w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 tego aktu prawnego osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Natomiast zgodnie z ust. 2 organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się.

Wymeldowanie lokatora spod swojego adresu

I to właśnie ustęp 2 tego przepisu daje prawo do żądania przez właściciela lokalu (czyli Panią) wymeldowania lokatora (kuzynki). Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 września 2011 r., w sprawie III SA/Gd 270/2011: „Dla zaistnienia przesłanek do wymeldowania z miejsca pobytu stałego konieczne jest ustalenie, że osoba opuściła miejsce stałego pobytu w sposób dobrowolny i trwały. Przesłanka dobrowolności, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (j.t.: Dz. U. 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), spełniona jest wówczas, gdy nieprzebywanie w lokalu jest wynikiem woli tej osoby. Ustalenie zamiaru ma szczególne znaczenie dla oceny, czy do opuszczenia lokalu rzeczywiście doszło. Opuszczenie lokalu musi mieć też charakter trwały”.

I właśnie na tym tle mogą pojawić się kłopoty dowodowe w postępowaniu o wymeldowanie. Faktycznie kuzynka nigdy nie mieszkała w Pani domu, jednak z drugiej strony nieprzerwanie od kilku lat zamieszkuje pod adresem Kwiatowa 4 (jako że dwa domy stoją na jednej działce). Tak więc konieczne będzie wykazanie przez Panią, że faktyczne i fizycznie mieszka ona w innym domu, który powinien mieć inny numer porządkowy. W tym celu konieczne będzie powołanie świadków, którzy opiszą tę sytuację i potwierdza stan faktyczny. Oczywiście świadkami mogą być członkowie Pani rodziny, sąsiedzi itp.

Jeżeli chce Pani, by kuzynka wymeldowała się sama, może Pani zagrozić, że zawiadomi powiatowego inspektora nadzoru budowlanego o tym, że kuzynka od lat zamieszkuje w domu, który nie posiada odbioru technicznego, za co grozi kara pieniężna do 10 000 zł. Kary za nielegalne użytkowanie zależą od współczynnika kategorii i współczynnika wielkości obiektu.