Definicja matki samotnie wychowującej dziecko

Definicja osoby samotnie wychowującej dzieci

Do 1 stycznia 2016 r. w ustawie w art. 6 ust. 5 wyartykułowana była definicja osoby samotnie wychowującej dziecko. Zgodnie z nią „za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności”.

Osoba samotnie wychowująca dzieci według ustawy a Izba Skarbowa

Aktualnie ta definicja nie obowiązuje. Izby Skarbowe (IS), które wydają indywidualne interpretacje na wniosek podatników, wskazują, iż za osobę samotnie wychowująca dziecko nie może być uznana matka, która wychowuje dziecko ze swoim partnerem, wspólnie z nim zamieszkuje. Wówczas bowiem dziecko jest wychowywane przez rodziców wspólnie. W tym miejscu pragnę zwrócić uwagę na stanowisko IS w Warszawie, która wskazała, że „samotnie wychowującej” dziecko – jeżeli osoby te nie ingerują w proces wychowywania i nie łożą na dziecko (IPPB4/415-38/12-4/JK3, 22.03.2012, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

Udowodnienie Izbie Skarbowej faktu wychowywania dziecka samodzielnie

Innymi słowy konieczne jest udowodnienie wychowania dziecka samodzielnie. Zachodzi pytanie, czy taką okoliczność są Państwo w stanie wykazać. Jeżeli Pani partner byłby pozbawiony władzy rodzicielskiej w odniesieniu do swoich dzieci z małżeństwa, wówczas jego żona mogłaby się uznać za osobę samotnie wychowująca dziecko. Jak podkreśla IS w Warszawie (IPPB4/415-251/12-2/JK3, 2012.06.01, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie), samotne wychowywanie dziecka jest możliwe, wówczas gdy dana osoba jest pozbawiona władzy rodzicielskiej.

W przedmiotowej sprawie, jeżeli Pani partner pomaga żonie w wychowaniu dzieci, np. zabiera je na wakacje, realizuje swoje prawo do kontaktów, a jednocześnie wychowuje z Panią Państwa wspólne dziecko, to żadna z pań, w mojej ocenie, nie może być uznana za osobę samotnie wychowująca dziecko. W Pani przypadku moje wątpliwości są mniejsze, bowiem sama Pani przyznaje, że ojciec pomaga w wychowaniu dziecka. Nie ma przy tym znaczenia, czy formalnie jesteście Państwo parą, czy też nie. Jeżeli natomiast ojciec Pani dziecka pomaga swojej żonie w wychowaniu dzieci, nie widzę podstaw do uznania żony partnera za osobę samotnie wychowującą dziecko.

Reasumując, w przedstawionej sytuacji w mojej ocenie żadna z pań nie jest matką samotnie wychowującą dziecko.